Ο Μασούντ Ρατζαβί, ο εδώ και καιρό νεκρός πρώην ηγέτης μιας ομάδας που το Ιράν θεωρεί «τρομοκρατική» οργάνωση, πέθανε στην πραγματικότητα πριν από τρία χρόνια από προβλήματα υγείας υπό την επίβλεψη των Ηνωμένων Πολιτειών, σύμφωνα με δημοσιεύματα ιρανικών ΜΜΕ.

Ο πρώην ηγέτης των Μουτζαχεντίν του Λαού (MEK), γεννημένος το 1948, πέθανε από καρδιακή προσβολή μετά από χρόνια ασθένειας, σύμφωνα με δημοσίευμα του ειδησεογραφικού ιστότοπου Tasnim που συνδέεται με το κράτος, το οποίο επικαλείται ανώνυμο αξιωματούχο ασφαλείας την Κυριακή.

Ούτε η ΜΕΚ – που ζητά την ανατροπή του ιρανικού κατεστημένου – ούτε η Ουάσιγκτον επιβεβαίωσαν ποτέ επίσημα τον θάνατο του Ρατζαβί. Η σύζυγός του, Μαριάμ Ρατζαβί, είναι το δημόσιο πρόσωπο της οργάνωσης για δύο δεκαετίες.

Ο Ρατζαβί δεν είχε εμφανιστεί δημόσια από τότε που οι Ηνωμένες Πολιτείες εισέβαλαν στο Ιράκ το 2003. Οι εικασίες όλα αυτά τα χρόνια συνίστατο σε θεωρίες που έλεγαν ότι σκοτώθηκε πριν από πολύ καιρό ή φυλακίστηκε έξω από το Ιράν.

Former MEK leader Massoud Rajavi died under US guard, say Iran media | Politics Newshttps://t.co/4Gq2i3uXLP

— 🌐 YAFIS NEWS NET (@yafisnewsnet) October 30, 2023

Ο Ρατζαβί ήταν ένας από τους ανθρώπους που εργάστηκαν για ένα κίνημα που τελικά οδήγησε στην Ισλαμική Επανάσταση στο Ιράν το 1979.

Έχοντας αποφοιτήσει με πτυχίο στην πολιτική, εντάχθηκε στο MEK, το οποίο εκείνη την εποχή ήταν μια αριστερή ομάδα αντίθετη στον Σάχη Μοχάμαντ Ρεζά Παχαβί.

Πέρασε χρόνια στη φυλακή κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Σάχη αφότου αναδείχθηκε αρχηγός της ομάδας. Η απελευθέρωσή του ήρθε μαζί με άλλους πολιτικούς κρατούμενους μετά την επιτυχία της επανάστασης.

Αλλά δεν άργησε να διαφωνήσει με τον ηγέτη της νεοσύστατης δημοκρατίας, τον Αγιατολάχ Ρουχολάχ Χομεϊνί, μεταξύ άλλων για την έκταση της εξουσίας του ανώτατου ηγέτη.

Ο Ρατζαβί, ο οποίος είχε δοκιμάσει ανεπιτυχώς τις δυνάμεις του και στις προεδρικές και κοινοβουλευτικές εκλογές, έφυγε από το Ιράν για το Παρίσι το 1981 μαζί με τον Αμπουλχασάν Μπανί-Σαντρ τον πρώτο πρόεδρο του Ιράν, ο οποίος είχε παραπεμφθεί μετά από διαμάχη με τους ηγέτες της νέας δημοκρατίας.

Οι δυο τους ένωσαν τις δυνάμεις τους και ίδρυσαν το Εθνικό Συμβούλιο Αντίστασης του Ιράν ως την οργάνωση-ομπρέλα των ΜΕΚ, την οποία χαρακτήρισαν ως εναλλακτική στο ιρανικό κατεστημένο. Αλλά επίσης δεν ήταν σύμφωνοι σε όλα, καθώς ο Ρατζαβί ήθελε να υιοθετήσει μια πιο βίαιη προσέγγιση προς την Τεχεράνη.

Για να αμφισβητήσει τη νέα εντολή του Χομεϊνί, η ΜΕΚ είχε ήδη εξαπολύσει μια σειρά επιθέσεων, συμπεριλαμβανομένων βομβαρδισμών, που σκότωσαν πολλούς αμάχους στο Ιράν.

Οργάνωσαν πολλές δολοφονίες, η πιο φημισμένη από τις οποίες σκότωσε τον δεύτερο πρόεδρο του Ιράν, Μοχάμεντ Αλί Ρατζάι, και τον τότε πρωθυπουργό Μοχάμαντ Τζαβάντ Μπαχόναρ. Προσπάθησαν ακόμη και να σκοτώσουν τον σημερινό ανώτατο ηγέτη, τον Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ.

#FreeIran2023 #IranRevolution @Maryam_Rajavi: This generation of hundreds of thousands of resistance fighters represents an immeasurable force—a splendid generation symbolized by Massoud [Rajavi], whose radiant stars will forever light up the Iranian sky.
Indeed, an organized… pic.twitter.com/vhIDc7I1yC

— Iran Freedom (@4FreedominIran) October 21, 2023

Η οκταετής σύγκρουση του Σαντάμ Χουσεΐν με το Ιράν τη δεκαετία του 1980, η οποία υποστηρίχθηκε από πλήθος ξένων κυβερνήσεων, έδωσε στον Ρατζαβί την ευκαιρία να πάει τα πράγματα σε ένα νέο επίπεδο. Μετακόμισε στο Ιράκ και σχημάτισε αυτό που ονόμασε «απελευθερωτικό στρατό».

Τον Ιούλιο του 1987 εγκρίθηκε ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για τον τερματισμό του πολέμου. Αλλά το Ιράκ συνέχισε να επιτίθεται μέχρι που αναγκάστηκε να δεχτεί το τέλος του πολέμου ένα χρόνο αργότερα.

Ο Ρατζαβί δοκίμασε τον εαυτό του ως διοικητή στρατιωτικής δύναμης σε μια επιχείρηση μεγάλης κλίμακας πριν από το τέλος του πολέμου. Υποστηριζόμενος από τον Χουσεΐν, ηγήθηκε μιας σημαντικής δύναμης, συμπεριλαμβανομένων χιλιάδων τανκς και τεθωρακισμένων οχημάτων, και πραγματοποίησε εισβολή στο Ιράν.

«Σήμερα το Μεχράν [που βρίσκεται στα δυτικά σύνορα με το Ιράκ], αύριο η Τεχεράνη» ήταν το περίφημο σύνθημά τους, καθώς είχαν θέσει έναν φιλόδοξο στόχο να κατακτήσουν την πρωτεύουσα σε περίπου μιάμιση μέρα.

Η δύναμη έκανε σημαντικές προόδους, αλλά αποδεκατίστηκε σε μια μεγάλη επιχείρηση ενέδρας από τις ιρανικές ένοπλες δυνάμεις, η οποία δεν άφησε στον Ρατζαβί και τις δυνάμεις του που είχαν απομείνει άλλη επιλογή από το να υποχωρήσουν αφού αρκετές χιλιάδες σκοτώθηκαν και εκατοντάδες αιχμαλωτίστηκαν.

Μία από τις μεταγενέστερες δολοφονίες της ΜΕΚ, η δολοφονία του Αλί Σαγιάντ Σιραζί το 1999, πιστεύεται ότι ήταν μια πράξη εκδίκησης, αφού ο Σιράζι, ο διοικητής των χερσαίων δυνάμεων του Ιράν κατά τη διάρκεια του πολέμου, είχε ηγηθεί προσωπικά της επιχείρησης που απέσπασε τους άνδρες του Ρατζαβί.

The victims are the valiant conscience of Iran’s history.
Imprisoned heroes showed their allegiance to Massoud Rajavi by reciting his speeches in the face of torture and execution.https://t.co/OOah1PENcK #آرمیتا_گراوند #قیام_تا_سرنگونی #جمعه_خونین_زاهدان

— Hanif Emami (@HanifEmami3) October 29, 2023

Η έκθεση της Tasnim

Η έκθεση της Tasnim την Κυριακή ισχυρίζεται ότι ρίχνει νέο φως στο τι συνέβη στον Ρατζαβί στο Ιράκ.

Λέει ότι οι ιρανικές πηγές πληροφοριών πιστεύουν ότι ο Ρατζαβί υπέστη σοβαρούς τραυματισμούς στα πόδια και το πρόσωπο ως αποτέλεσμα μιας επιχείρησης των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της κατοχής του Ιράκ. Αυτός είναι εν μέρει ο λόγος που ήταν απρόθυμος να εμφανιστεί δημόσια.

Χωρίς να δώσει ημερομηνίες, η Tasnim λέει ότι ο Ρατζαβί κατέφυγε στην Ιορδανία, όπου δεν είχε πρόσβαση σε κατάλληλη θεραπεία για τον διαβήτη και την ακανόνιστη αρτηριακή του πίεση, λόγω των φόβων ότι μπορεί να ανακαλυφθεί. Σύμφωνα με πληροφορίες, κατέληξε να χάσει την όρασή του και να του ακρωτηριαστεί το ένα πόδι.

Πριν από πάνω από μια δεκαετία, το MEK προσπαθούσε να πείσει τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση να το βγάλουν από τη λίστα των «τρομοκρατικών» οργανώσεων, κάτι που τελικά αποδείχθηκε επιτυχημένο το 2012, με μια μετεγκατάσταση στην Ευρώπη.

Τότε, σύμφωνα με το ιρανικό πρακτορείο, οι ΗΠΑ επέμειναν στον Ρατζαβί να μην έχει καμία άλλη δημόσια εμφάνιση, να κρατηθεί υπό αμερικανική φρουρά και επίβλεψη και η σύζυγός του να αναλάβει την ηγεσία. Μετά την εισβολή στο Ιράκ, κατά καιρούς έχουν δημοσιευτεί μόνο ηχητικές κασέτες που αποδίδονται στον Ρατζάβι.

Ο Ρατζαβί ήταν «υπό τον έλεγχο και την προστασία των αμερικανικών δυνάμεων σε άγνωστη τοποθεσία, με ορισμένα έγγραφα που υποδεικνύουν τις ΗΠΑ ως την κρυψώνα του», ανέφερε.