Την κόλασή που έζησε στις ισραηλινές φυλακές τους τελευταίους μήνες του 2023 μέχρι την απελευθέρωσή της στον περασμένο Νοέμβριο στο πλαίσιο της τελευταίας συμφωνίας ανταλλαγής Ισραηλινών ομήρων με Παλαιστίνιες κρατούμενες και παιδιά διηγήθηκε σε ρεπόρτερ του αραβικού δικτύου Al Jazeera η 47χρονη Παλαιστίνια συγγραφέας, δημοσιογράφος και μητέρα πέντε παιδιών, Λάμα Χάτιρ.

Η 47χρονη Παλαιστίνια απελευθερώθηκε στο τέλος Νοέμβρη στο πλαίσιο της ανταλλαγής ομήρων και Παλαιστινίων κρατουμένων όταν την συνέλαβαν δίχως καμία δικαιολογία μέσα στο σπίτι της μπροστά στα μάτια των πέντε έντρομων παιδιών της και του συζύγου τους.

Όπως διηγείται αφού της έδεσαν τα χέρια με πλαστικά δεματικά, την έριξαν στην καρότσα ενός τζιπ και την μετέφεραν για ανάκριση στο Κιριάτ Άρμπα απειλώντας την μεταξύ πολλών άλλων και με βιασμό, με δολοφονία της ίδιας και της οικογένειάς της και με κάψιμο του σπιτιού της.

«Μου είπαν πως θα με έστελναν για απέλαση στη Γάζα, πως ήμουν αιχμάλωτη πολέμου και μπορούσαν να μου κάνουν ό,τι ήθελαν» είπε η δημοσιογράφος σημειώνοντας πως τα χειρότερα τα έζησε μέσα στις φυλακές Χασαρόν και Νταμόν όπου οδηγήθηκε μετά από διαδοχικές ανακρίσεις σε διάφορες περιοχές.

Στο κελί των φυλακών Χασαρόν την έβαλαν μαζί με άλλες έξι Παλαιστίνιες. Ήταν πολύ βρώμικο και τόσο μικρό που οι κρατούμενες κοιμόντουσαν και κάθονταν στο πάτωμα σε βάρδιες.

Μετά τις φυλακές Χασαρόν την οδήγησαν στις φυλακές Νταμόν όπου την ανάγκασαν να υποβληθεί ολόγυμνη σε «έλεγχο» υπό συνεχείς προσβολές και απειλές, προτού την οδηγήσουν στο κελί. Εκεί συνάντησε τυχαία μία άλλη κρατούμενη από τη Χεβρώνα που της αποκάλυψε πως δύο βδομάδες μετά τη σύλληψή της συνέλαβαν και τον σύζυγό της αφήνοντας τα πέντε παιδιά μόνα τους, με την μεγαλύτερη 26 ετών να αναλαμβάνει «χρέη μητέρας και πατέρα» ώστε να φροντίσει τα ανήλικα αδέλφια της με το μικρότερο ηλικίας επτά ετών.

Η Χάτιρ εξέφρασε σοκ και αποτροπιασμό για τις απάνθρωπες συνθήκες ζωής των κρατουμένων στις φυλακές Νταμόν και τη συμπεριφορά  των υπαλλήλων που ξέσπαγαν στις κρατούμενες για το παραμικρό ψεκάζοντάς τες συχνά με σπρέι πιπεριού ή βαζοντάς τες σε κελιά απομόνωσης απαγορεύοντάς τους τη σίτιση και σε βασικά είδη προσωπικής υγιεινής, όπως οι σερβιέτες.

Τελικά μία νύχτα την πήραν από τις φυλακές Νταμόν και την μετέφεραν στη φυλακή Όφερ όπου την άφησαν για ώρες σε ένα παγωμένο κελί δίχως νερό ή φαγητό μέχρι τα ξημερώματα. Τότε της είπαν πως θα την αφήσουν ελεύθερη απαγορεύοντάς της να κάνει αναρτήσεις σε Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης ή να συμμετάσχει σε δημόσιες εκδηλώσεις  χαράς για την απελευθέρωσή τής, απειλώντας την ξανά με σύλληψη «εφόσον παραβιάσει τους κανόνες» αποφυλάκισης».

Η ίδια εξήγησε ότι δεν την ένοιαζε για όλα αυτά και πως το μόνο που την απασχολούσε ήταν να βρεθεί με την οικογένειά της, τονίζοντας:

«Όλοι ξέρουν πως το πιο δύσκολο πράγμα για μία μητέρα είναι να μείνει μακριά από τα παιδιά της»