Επανερχόμαστε σε ένα ζήτημα το οποίο έχουμε σχολιάσει και στο παρελθόν, ωστόσο είναι αδύνατο και απαράδεκτο να ξεχαστεί. Στη ραδιοφωνική εκπομπή του δημοσιογράφου Γιώργου Σαχίνη (ή τουλάχιστον και σε αυτήν, ενδεχομένως και σε άλλες) και στην εφημερίδα «Νέα Κρήτη» αποκαλύφθηκε από τους συγγενείς των νεκρών στα Τέμπη, ότι «από ευρήματα υπολοίπων σε ρούχα και αντικείμενα των νεκρών από την φωτιά που ξέσπασε στα τρένα, προκύπτει η ύπαρξη εκρηκτικών υγρών και αερίων, που η παρουσία τους στα τρένα δεν δικαιολογείται, σε αντίθεση με το έλαιο σιλικόνης που δεν ανιχνεύτηκε, παρότι υπήρχε στους μετασχηματιστές των δύο τρένων για την ηλεκτροκίνηση τους». Κοινώς στο τρένο μεταφέρονταν παρανόμως εκρηκτικά υλικά, τα οποία και προφανώς έκαναν την έκρηξη πολύ μεγαλύτερη, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν περισσότεροι άνθρωποι από εκείνους, οι οποίοι θα πέθαιναν αν τα υλικά αυτά δεν μεταφέρονταν.
Τα παραπάνω προκύπτουν από το πόρισμα του ειδικού πραγματογνώμονα τον οποίο όρισαν οι οικογένειες των θυμάτων. Σύμφωνα δε με άλλες πληροφορίες οι οποίες διακινούνται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης υπάρχει εμπλοκή εταιρειών συμφερόντων «συμμαχικών» χωρών (Ισραήλ κλπ.) Οι τελευταίες αυτές πληροφορίες προφανώς και ελέγχονται ως προς την αξιοπιστία τους, ωστόσο το πόρισμα του πραγματογνώμονα αποδεικνύει ότι πρόκειται όχι μόνο για έγκλημα και εγκληματική συμμορία σε ό,τι αφορά τα πριν το δυστύχημα (εγκληματική συμμορία με βασικούς δρώντες την παρούσα και προηγούμενες κυβερνήσεις), αλλά και τα μετά το δυστύχημα. Η μητέρα δε, ενός εκ των θυμάτων η οποία κατέθεσε στην επιτροπή της Βουλής (επιτροπή την οποία διευθύνει, με αποστολή του τη συγκάλυψη, ένας βουλευτής της ΝΔ) είπε ξεκάθαρα πως ο τότε περιφερειάρχης Αγοραστός παραδέχτηκε στην ίδια ότι αμέσως μετά το δυστύχημα έλαβε άνωθεν εντολές να συγκαλύψει και να καταστρέψει στοιχεία, ρίχνοντας τσιμέντο στο χώρο του δυστυχήματος.
Όλα αυτά θα ήταν αρκετά για να συζητάμε σήμερα την παραίτηση της κυβέρνησης. Οι εισαγγελείς θα είχαν ήδη διατάξει εφόδους σε κρίσιμα κτίρια, όπου μπορεί να υπάρχουν πειστήρια. Ο κόσμος θα κατέβαινε στους δρόμους. Σκοτώθηκαν 57 άνθρωποι επειδή κάποιοι έφαγαν δισεκατομμύρια ευρώ και επειδή ενώ γνώριζαν ότι είναι επικίνδυνος ο σιδηρόδρομος το έκρυβαν, προκειμένου να μη ζημιωθούν τα έσοδα μιας (ξένης) εταιρείας, στην οποία είχαν οι προηγούμενοι με σύμφωνη γνώμη των νυν, πουλήσει σχεδόν τζάμπα το μεταφορικό έργο του ΟΣΕ. Αποδεικνύεται λοιπόν ότι ενώ οι κυβερνήτες είναι εντελώς άχρηστοι σε ό,τι αφορά την προστασία του κοινού, είναι καταλληλότατοι (και παντελώς αισχροί) όταν πρόκειται να συγκαλύψουν τις ποινικές τους ευθύνες. Την ίδια μέρα λοιπόν που αποκαλύπτονται όλα αυτά, τα μεγάλα μέσα της χώρας και η κυβέρνηση δεν είχαν κουβέντα να πουν. Η αντιπολίτευση στο μεγαλύτερο μέρος της; Επίσης τίποτα.
Η καθεστωτική σήψη στην Ελλάδα δεν έχει όριο. Πρόκειται για τη λογική εγχώριου αποικιοκράτη, ο οποίος δεν ορρωδεί προ ουδενός και δεν ενδιαφέρεται για τίποτα (κάτι το οποίο επαναλαμβάνουμε συχνά εδώ) μπροστά στη ληστρική κερδοσκοπία και στην εξυπηρέτηση ξένων συμφερόντων. Κυβέρνηση και συστημικά μέσων ενημέρωσης έθαψαν το ζήτημα των 57 στα Τέμπη, των 600 στην Πύλο και επομένως (θεωρούν ότι) μπορούν να θάψουν οτιδήποτε και οποιονδήποτε από εμάς, χωρίς πολιτικό κόστος. Αυτό μετράει. Η θεσμική υπόσταση της χώρας, οι έστω ελάχιστοι κανόνες διαφάνειας έχουν καμφθεί μπροστά στην εγχώρια και ξένη αποικιοκρατία και στην οργανωμένη κλεπτοκρατία.
Η ίδια η δικαστική λειτουργία, αν μη τι άλλο, φαίνεται μέχρι τώρα «νωθρή» και στο ζήτημα των Τεμπών (για να το θέσουμε πολύ ευγενικά). Ελάχιστοι πολίτες νιώθουν ότι έστω μπροστά σε 57 νεκρούς δεν θα συγκαλυφθεί τίποτα, όταν (μεταξύ άλλων) ακόμα δεν έχουμε ακούσει το παραμικρό για τους 600 της Πύλου. Και να μην αυταπατάται κανείς: μπορεί μεν επειδή οι 600 ήταν ξένοι και η επιχείρηση εκ-καθαρματισμού μας ως κοινωνίας έχει προχωρήσει να μην ακούγεται τίποτα για εκείνη την υπόθεση, αλλά το σύστημα εξουσίας αντιμετωπίζει και εμάς τους ντόπιους με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζει τους ξένους, όποτε τα συμφέροντά του απειλούνται. Η επιχείρηση του συστήματος εξουσίας είναι απλή: οι εκατοντάδες νεκροί επί (και εξαιτίας) της κυβέρνησης της ΝΔ να μείνουν αδικαίωτοι, ώστε να μην υπάρξει κανένας φόβος για την εξουσία και καμία βάση διεκδίκησης από πλευράς του λαού για τον ελάχιστο έστω περιορισμό της κλεπτοκρατίας.
