Το θερμό χειροκρότημα από τα έδρανα των βουλευτών και τα έδρανα υπουργών της κυβέρνησης απέσπασε απόψε ο βουλευτής της «Πλεύσης Ελευθερίας» και πρόεδρος του ΣΕΗ, Σπύρος Μπιμπίλας εξιστορώντας την προσωπική του εμπειρία κατά την συζήτηση του νομοσχεδίου για την ισότητα στο γάμο.

Όπως είπε, ο ίδιος γεννήθηκε τη δεκαετία του 1950 σε μία συνηθισμένη μεσοαστική οικογένεια στο κέντρο της Αθήνας και πως από πολύ νωρίς κατάλαβε πως σε κάτι διέφερε από άλλους νεαρούς της ηλικίας του.

Και εξήγησε:

«Πως το κατάλαβα; Όταν στα μουσεία, που εγώ λατρεύω την αρχαία Ελλάδα από μικρό παιδί, προσκολλιόμουν στα αγάλματα τα ανδρικά και όχι τα γυναικεία. ‘Αρα, κάτι με τραβούσε από τη φύση μου. Διάβαζα Καβάφη και Λαπαθιώτη και ταυτιζόμουν με αυτούς τους σπουδαίους δημιουργούς. Έκλαιγα κρυφά, γιατί έπρεπε να κρύψω κάτι, που ντρεπόμουν γι΄ αυτό και δεν μπορούσα να το πω ούτε στους γονείς μου. Έγινα ένα εσωστρεφές, ένα μελαγχολικό παιδί που έγραφε ποιήματα. Μεγάλωσα όμως έφτιαξα ισχυρές σχέσεις, δεσμούς, σπουδαίους συντρόφους, οι οποίοι σήμερα είναι η ακριβή μου οικογένεια, μαζί με τα αδέλφια μου. Αυτά τα κρυφά δάκρυα με οδηγούν σήμερα στα 68 μου χρόνια να αγωνίζομαι για να μην κλάψουν άλλα παιδιά στο μέλλον, για να είναι ευτυχισμένα, για να μην φοβηθούν να πουν τι είναι, τι τους ελκύει, με ποιους θέλουν να ζήσουν. Επιτέλους είμαστε όλοι άνθρωποι!».

Με αυτόν τον επίλογο ο ειδικός αγορητής της Πλεύσης Ελευθερίας έπνιξε τον διχαστικό λόγο που ακούστηκε τις τελευταίες μέρες στο ελληνικό κοινοβούλιο., αποσπώντας το θερμό χειροκρότημα πολλών συναδέλφων του από διάφορα κόμματα.