Αυστηρή προειδοποίηση για τον κίνδυνο οι εκτός ελέγχου κρατικές δαπάνες στις ΗΠΑ να εκθέσουν τη χώρα σε σοβαρό κίνδυνο σε περίπτωση πολιτικής κρίσης απηύθυνε σήμερα το υπ’ αριθμόν δύο διευθυντικό στέλεχος της τράπεζας Goldman Sachs, Τζον Γουόλντρον.

Εξέφρασε ανησυχία για το ενδεχόμενο συρροής μίας πολιτικής κρίσης και μίας ταυτόχρονης μεγάλης μόχλευσης στο σύστημα του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών, τονίζοντας πως «όσο περισσότερη μόχλευση έχουμε, τόσο πιο ριψοκίνδυνο το ζήτημα».

Αφού ευχήθηκε η κυβέρνηση να θέσει υπό έλεγχο τις δαπάνες της υπενθύμισε τους κραδασμούς που προκάλεσε στις αγορές η αναταραχή των βρετανικών συνταξιοδοτικών ταμείων πριν δύο χρόνια επί της πρωθυπουργού Λιζ Τρας.

«Τα συνταξιοδοτικά ταμεία του Ηνωμένου Βασιλείου χρησιμοποίησαν μια στρατηγική γνωστή ως “επένδυση με γνώμονα το παθητικό” ή LDI, για να προστατευθούν από την πτώση των αποδόσεων των βρετανικών κρατικών ομολόγων. Αυτή η κίνηση απέτυχε όταν η κυβέρνηση της πρωθυπουργού Liz Truss ανακοίνωσε μη χρηματοδοτημένες φορολογικές περικοπές και αύξηση των κρατικών δαπανών – εκτινάσσοντας τις αποδόσεις στα ύψη και αποκαλύπτοντας έναν σημαντικό κίνδυνο στην καρδιά του χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας» είπε το στέλεχος της Goldman Sachs.

Στη συνέχεια παρατήρησε πως μια εκδοχή αυτής της αναταραχής θα μπορούσε να εμφανιστεί στις ΗΠΑ εάν υπάρξει πολιτική κρίση. «Οπότε νομίζω ότι πρέπει να ανησυχούμε για μια τέτοια εξέλιξη» ανέφερε με νόημα.

Μην θεωρείτε δεδομένο το δολάριο ως αποθετικό νόμισμα

Το καλύτερο όμως ο Γουόλντον το άφησε για τη συνέχεια καθώς προειδοποίησε το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο στις ΗΠΑ να μην θεωρεί δεδομένη την παντοδυναμία του δολαρίου ως αποθετικού νομίσματος.

Παρατήρησε πως τα αμερικανικά νοικοκυριά αναλαμβάνουν μέρος του βάρους από την έλλειψη ξένων επενδυτών όπως οι Κινέζοι που αγόραζαν παλιότερα ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου. Όπως τόνισε, υπάρχει περίπτωση ο αυξανόμενος πλούτος στις ΗΠΑ να συσσωρεύεται στα κρατικά χρεόγραφα των ΗΠΑ επειδή οι άνθρωποι θεωρούν πως δεν υπάρχει αντίπαλο δέος στο δολάριο. Όμως έτσι, «βάζει κανείς ένα αρκετά ριψοκίνδυνο στοίχημα με το να θεωρεί πως αυτό θα συνεχίσει να ισχύει».