Αριστερός, κινηματικός και ακτιβιστής, φημισμένος για τις γνώσεις του σε θέματα της Μέσης Ανατολής ως Έλληνας Αιγυπτιώτης και ιδιαίτερα γνωστός από την αγωνιστική δράση του στο παλαιστινιακό, με αποκορύφωμα το συντονισμό της Πρωτοβουλίας «Ένα Καράβι για τη Γάζα» το 2011, στα πλαίσια του ευρύτερου διεθνούς κινήματος Free Gaza Movement, ο Βαγγέλης Πισσίας έφυγε από τη ζωή σήμερα, Τετάρτη 6 Νοεμβρίου.
Υπήρξε υπέρμαχος της πολιτικής οικολογίας, ενώ συμμετείχε το 2014 και στον αγώνα για την αποτροπή της υδρόλυσης της χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο.
Για τη δράση του στο παλαιστινιακό και στα ευρύτερα ζητήματα πολιτικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων των λαών της Μέσης Ανατολής έχει γίνει στόχος επίσημων και ανεπίσημων επιθέσεων από την ισραηλινή πλευρά, ιδίως μετά τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στο «Ένα Καράβι για τη Γάζα» και τη σύλληψή του από τις ισραηλινές αρχές για το ρόλο του στην αποστολή.
Οι πολιτικοί του φίλοι τον εκτιμούσαν για αυτή την αγωνιστική του στάση από τον αντιδικτατορικό αγώνα της νεότητάς του μέχρι τις μέρες μας και με επίκεντρο το παλαιστινιακό, το συριακό και άλλα μεσανατολικά θέματα, ενώ οι πολιτικοί αντίπαλοι και επικριτές του, μεταξύ των οποίων φυσικά και εκφραστές φιλοισραηλινών απόψεων, του χρεώνουν εξτρεμισμό από τη δική τους πλευρά και προσέγγιση με αφορμή γεγονότα όπως η κατάθεσή του ως μάρτυρα υπεράσπισης στη δίκη του ΕΛΑ υπέρ του ηγετικού της στελέχους Χ. Τσιγαρίδα και τη γενικότερη βοήθεια που προσφέρει η υποστήριξή του στις ανθρωπιστικές αποστολές στη Γάζα.
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας υπήρξε καθοδηγητικό στέλεχος οργάνωσης της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Είχε συμμετοχή σε διεθνή δίκτυα πολιτικής-ακτιβιστικής δράσης, και διατηρεί σχέσεις αμοιβαίας εκτίμησης στον Αραβικό πολιτικό κόσμο.
Έφυγε σήμερα από τη ζωή ο Βαγγέλης Πισσίας. Φεύγει παίρνοντας μαζί του την αγάπη των πάρα πολλών φίλων του και τον σεβασμό των εχθρών του. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.
Στο πρώτο σχόλιο μπορείτε να βρείτε τα δύο βίντεο από τις συζητήσεις που με τον Κώστα Ράπτη κάναμε μαζί του τελευταία στο Αντίφωνο. Ιδίως το πρώτο, που είναι σε μεγάλο βαθμό αυτοβιογραφικό, δείχνει πως ο Βαγγέλης ήταν συνειδητός φορέας μιας μακράς ελληνικής αριστοκρατικής κληρονομιάς, την οποία δεν κράταγε για τον εαυτό του, αλλά τη δώριζε σε όσους είχαν την ευλογία να τον γνωρίσουν.
Η βαθιά ελληνική του παιδεία και η αγάπη του για τη δικαιοσύνη και την ελευθερία όλων των λαών ήταν για αυτόν τον Έλληνα Αιγυπτιώτη ένα πράγμα. Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου έμεινε μέχρι το τέλος των εφηβικών του χρόνων. Στη συνέχεια ήρθαν οικογενειακώς στην Ελλάδα. Σπούδασε μηχανικός στο ΑΠΘ, και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Γαλλία στη Διαχείριση Υδατικών Πόρων (ENGREF) και στην Αγροτική Ανάπτυξη (Πανεπιστήμιο Σορβόννης , 1978). Πήρε διδακτορικό στις Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις (Πανεπιστήμιο Αμιέννης, 1993) με ειδίκευση στη Μεταφορά Τεχνολογίας. Στη δικτατορία υπήρξε καθοδηγητικό στέλεχος της ΟΜΛΕ, της σημαντικότερης τότε οργάνωσης της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Από τότε δεν σταμάτησε ποτέ να μετέχει σε διεθνή δίκτυα πολιτικής-ακτιβιστικής δράσης, διατήρησε σχέσεις αμοιβαίας εκτίμησης στον Αραβικό πολιτικό κόσμο. Στις ευρωεκλογές του 2014 συμπορεύτηκε με τους Οικολόγους Πράσινους. Έγινε ιδιαίτερα γνωστός από τον πρωταγωνιστικό-συντονιστικό του ρόλο στο εγχείρημα «Ένα Καράβι για τη Γάζα».
Έγραψε ο Βασίλης Ξυδιάς
Στις ευρωεκλογές του 2014 συμπορεύτηκε με τους Οικολόγους Πράσινους.
Υπήρξε Καθηγητής στο Τ.Ε.Ι. Αθήνας, Υπεύθυνος Εργαστηρίου Δ.Υ.Π.
Διδάκτωρ του «Université de Picardie Amiens» (Γαλλία 1993) στο αντικείμενο Τεχνολογικές μεταλλαγές και περιφερειακές προσαρμογές. και Δρ ΙΙΙ κύκλου σπουδών του «Institut d΄Etudes du Développement Economique et Social» (IEDES) του Université de Paris I – Sorbonne (Γαλλία 1980) στο αντικείμενο Γεωργική Ανάπτυξη και Προγραμματισμός. Εξειδίκευση στην Υδραυλική των Αρδευτικών Περιμέτρων στην «Ecole Nationale du Génie Rural des Eaux et Forets – ΕΝGREF» ( Γαλλία 1973 ), Διπλωματούχος Αγρονόμος & Τοπογράφος Μηχανικός της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π. Θεσσαλονίκης.
Μονοετείς κύκλοι μεταπτυχιακών σεμιναρίων στην EHESS (Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales) του Παρισιού και στο Univ. Paris VIII στα εξής αντικείμενα: α) «Κοινωνιολογία της επιστημονικής γνώσης», καθηγητής Benjamin Matalon, β) «Κοινωνιολογία της Πολιτικής Βίας», καθηγητής Michel Wieviorka, γ) «Θεωρίας των τεχνολογικών παραδειγμάτων» και «Κοινωνιολογίας της εργασίας», καθηγητές: B. Coriat, M. Beaud και A. Lipietz (1986-88).
Απασχόληση ορισμένου χρόνου στη Δ/νση Επιστήμης Τεχνολογίας Βιομηχανίας (D.S.T.I.) του ΟΟΣΑ (Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) σε συνεργασία με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου της Nanterre κ. Fr. Chesnais, τότε κύριο επιστημονικό σύμβουλο στην εν’ λόγω Διεύθυνση του Οργανισμού, (1985).
Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1947, όπου και παρέμεινε ως το 1962.
Τα πρώτα του γράμματα τα έμαθε στην «Πρατσίκειο Σχολή» με δάσκαλο τον δάσκαλο Λεωνίδα Κουμαριανό. Συνέχισε στο «Αβερώφειο Γυμνάσιο» έως το 1962 και ολοκλήρωσε την φοίτησή του στο Πρώτο Πρότυπο Γυμνάσιο Αρρένων Αθήνας στην Πλάκα το 1964.
Ακολούθησαν σπουδές στην Πολυτεχνική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης όπου τον Μάρτιο του 1969 απέκτησε το πτυχίο του Αγρονόμου Τοπογράφου Μηχανικού.
Οι επιστημονικές, επαγγελματικές και ερευνητικές του δραστηριότητες συντίθεται ωστόσο στην συνέχεια από – λιγότερο ή περισσότερο – διακριτές φάσεις, το περιεχόμενο των οποίων εκτείνεται σε παράπλευρες θεματικές περιοχές. Αυτές όλες τείνουν να ολοκληρωθούν σε μια συνεχή και ενιαία επιστημονική – επαγγελματική διαδρομή.
[το blog του Βαγγέλη Πισσία, Αλεξάνδρεια]
(Πηγή: Αγώνας Κρήτης)
