Απάντηση έδωσε ο δικηγόρος Θανάσης Καμπαγιάννης στον υπουργό Ανάπτυξης, Άδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος σε ανάρτηση του το πρωί της Κυριακής αποπειράθηκε να αιτιολογήσει τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στον απεργό πείνας και δίψας Δημήτρη Κουφοντίνα, συγκρίνοντας την ποινική μεταχείριση του ισοβίτη με αυτή των χρυσαυγιτών.

Μεταξύ άλλων ο υπουργός Ανάπτυξης γράφει: “Πάμε λοιπόν να τα δούμε με την σειρά: Ένας Χ κρατούμενος έχει ένα αίτημα που το θεωρεί δίκαιο και ότι το προβλέπει ο νόμος. Ποιος οφείλει να το κρίνει; Εγώ; Εσείς; Ο ίδιος; Ο Τσίπρας; Ο Μαλέλης; Όχι. Η Δικαιοσύνη. Κάνει ένα αίτημα, επικαλείται τους νόμους που πιστεύει ότι στηρίζουν το αίτημα του και αν γίνει δεκτό έχει καλώς. Αν όχι, τότε δεν το δικαιούται και πάμε παρακάτω”. “Για να δώσουμε ένα παράδειγμα” συνεχίζει το σκεπτικό ο κ. Γεωργιάδης: “αν αύριο ο Κασιδιάρης πει ότι θέλει να πάει σε άλλη Φυλακή, διότι αυτό πιστεύει ότι δικαιούται, αλλά δεν προσφύγει για το αίτημα του στην Δικαιοσύνη και αρχίσει απεργία πείνας, θα αρχίσουν όλοι αυτοί να υποστηρίζουν το αίτημα του για να μην πεθάνει, διότι η Δημοκρατία δεν εκδικείται κ.λπ.;
Προφανώς και όχι”. “Φαντάζεστε στα αλήθεια αύριο ο Ρουπακιάς να έχει ένα αίτημα μεταγωγής σε άλλη φυλακή και αντί να προσφύγει στην Δικαιοσύνη και να δεχθεί την όποια απόφαση της, να αρχίσει απεργία πείνας και να βλέπετε τον Τσίπρα, τους Αναρχικούς, τον Μαλέλη κ.λπ. να ζητούν από την Κυβέρνηση να παρέμβει, ώστε να γίνει δεκτό το αίτημα του ώστε να μην πεθάνει; Άρα η Δημοκρατία ούτε εκδικείται, ούτε τίποτε. Απλώς έχει κανόνες και διαδικασίες, που ισχύουν και πρέπει να ισχύουν για όλους”, καταλήγει ο Υπουργός.

Η απάντηση του δικηγόρου Θανάση Καμπαγιάννη στον Άδωνι Γεωργιάδη:

Ψηφίσατε φωτογραφικό νόμο για τον Κουφοντίνα, όχι για τον Μιχαλολιάκο

Στην παρέμβασή του στη σελίδα του στο facebook, ο Υπουργός και αντιπρόεδρος της ΝΔ Άδωνις Γεωργιάδης μπλέκει την ποινική μεταχείριση του Κουφοντίνα με αυτή των χρυσαυγιτών. Θα μπορούσε κάποιος να απαντήσει σύντομα ότι το κράτος δεν μεταχειρίστηκε ποτέ τους φασίστες εκδικητικά (επί μακρόν, δεν τους αντιμετώπισε καν κατασταλτικά) και να φέρει και πρόσφατα ιστορικά παραδείγματα όπως τις αποφυλακίσεις του Παττακού και των λοιπών χουντικών. Εξάλλου ο κ. Γεωργιάδης δεχόταν γράμματα από τον Παττακό και είναι αδύνατον να μην πρόσεξε οτι δεν είχαν διεύθυνση αποστολέα τον Κορυδαλλό, αλλά το σπίτι του…

Ωστόσο, τα πράγματα είναι πιο συγκεκριμένα. Η διαφοροποίηση των περιπτώσεων Κουφοντίνα-χρυσαυγιτών δεν θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας νομοθέτησε έναν φωτογραφικό νόμο ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για τον Κουφοντίνα, εξαιρώντας ρητά τους Χρυσαυγίτες. Και τούτο, αν και η καταρτίσασα τον νόμο κα. Νικολάου χρησιμοποίησε ως δικαιολογητική βάση της νομοθέτησης αλλαγών στην έκτιση της ποινής σε αγροτικές φυλακές την πιθανότητα να μεταχθούν εκεί Χρυσαυγίτες (Συνέντευξη ΣΚΑΙ, 26/10/2020). «Η κ. Νικολάου τόνισε ότι είναι σε εξέλιξη από την παρούσα κυβέρνηση η διαδικασία αλλαγών στον Ποινικό Κώδικα και με κάποιες διατάξεις θα αντιμετωπιστούν και οι «αστοχίες» της προηγούμενης κυβέρνησης που βρίσκουν εφαρμογή στους Χρυσαυγίτες», έλεγαν τότε τα δημοσιεύματα (https://tinyurl.com/t8zd9pdd)

Τι έγινε όμως όταν η κυβέρνηση πραγματικά νομοθέτησε;

Το άρθρο 3 του ν. 4760/2020 ορίζει τους όρους μεταγωγής κρατούμενων στις αγροτικές φυλακές. Απαγορεύει τη μεταγωγή αν ο κρατούμενος βαρύνεται με συγκεκριμένα αδικήματα και ορίζει την τύχη όσων εκτίουν την ποινή τους σε αγροτικές φυλακές.

Όσον αφορά την απαγόρευση μεταγωγής ή την παραμονή σε αυτές λέει: “Απαγορεύεται η μεταγωγή ή η παραμονή σε αγροτικές φυλακές και στην Κ.Α.Υ.Φ. σε όσους κρατούμενους έχουν καταδικασθεί για ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, όπως επίσης σε κρατούμενους που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις χορήγησης άδειας ή έχει εκλείψει ο λόγος χορήγησής της ή έχουν υποπέσει σε πειθαρχικό παράπτωμα ή εάν εκκρεμεί σε βάρος τους ποινική διαδικασία για αξιόποινη πράξη σε βαθμό ΠΛΗΜΜΕΛΗΜΑΤΟΣ που ενέχει πράξεις βίας ή απειλής βίας κατά προσώπων και πραγμάτων ή κακουργήματος ή διαδικασία εκτέλεσης ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης ή έκδοσης σε τρίτη χώρα”.

Όποιος κρατούμενος απωλέσει το δικαίωμα “επαναμετάγεται στο κατάστημα κράτησης από το οποίο αρχικά μετήχθη”, δηλαδή η γνωστή διατύπωση του νόμου που δικαιώνει απολύτως το αίτημα Κουφοντίνα να μεταχθεί στον Κορυδαλλό (ο νόμος δεν εφαρμόστηκε ποτέ, καθώς ο κρατούμενος μετήχθη απευθείας από την Κασσαβέτεια στον Δομοκό, αυτά ειναι πλέον γνωστά).

Τι δεν έχει λάβει τη δέουσα προσοχή;

Μα βέβαια, ότι ο νόμος είναι χειρουργικά φτιαγμένος ώστε να μην καταλαμβάνει τους χρυσαυγίτες, οι οποίο διώχτηκαν με το άρθρο 187 (εγκληματική οργάνωση) και όχι με το άρθρο 187Α (τρομοκρατική οργάνωση, τρομοκρατικές πράξεις). Όσο λοιπόν και αν γίνονται επικλήσεις και αναλογίες με τους διευθυντές της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης, ο νόμος που έφτιαξε η κυρία Νικολάου δεν τους καταλαμβάνει…

Αποδεικνύεται δε αυτό περίτρανα από το εξής γεγονός: ούτε ο Κουφοντίνας έχει καταδικαστεί για “εγκλήματα τρομοκρατίας”. Όταν συνελήφθησαν και δικάστηκαν τα μέλη της 17 Νοέμβρη, δεν υπήρχε 187Α (αυτό ψηφίστηκε το 2004), αλλά αποκλειστικά το 187 (δεν υπήρχε καν το άρθρο της διεύθυνσης, το οποίο προστέθηκε το 2010). Ο Κουφοντίνας λοιπόν δεν καταδικάστηκε ποτέ για εγκλήματα τρομοκρατίας. Γι’ αυτόν τον λόγο, έπρεπε να νομοθετηθεί μια επιπλέον περίπτωση, η απώλεια δικαιώματος λόγω εκκρεμούς ποινικής δίωξης σε βαθμό ΠΛΗΜΜΕΛΗΜΑΤΟΣ. Στην πραγματικότητα, η απώλεια του δικαιώματος Κουφοντίνα να εκτίει την ποινή του στις αγροτικές φυλακές επήλθε όχι λόγω τρομοκρατίας αλλά λόγω μιας ποινικής δίωξης σε βάρος του εν όσω ήταν στην φυλακή, και συγκεκριμένα για ένα κείμενο συμπαράστασης προς τον κρατούμενο ΚΓ. Δηλαδή μια υπογραφή (!) ενός κειμένου τέσσερις μέρες (!) μετά από μια αναταραχή στις φυλακές Κορυδαλλού τον Φεβρουάριο του 2018 αξιολογήθηκε ως ηθική αυτουργία (!) σε υποκίνηση σε στάση. Με αυτή την ποινική δίωξη (πλέον πλημμεληματική, μετά την αλλαγή του ΠΚ το 2019) έχασε το δικαίωμα ο κρατούμενος για έκτιση της ποινής στις αγροτικές φυλακές.

ΤΟΣΟ φωτογραφικός ήταν ο νόμος σας, κύριε Γεωργιάδη. Απαγόρευση μεταγωγής ή παραμονής σε όσους έχουν καταδικαστεί για “εγκλήματα τρομοκρατίας” (ώστε να εξαιρούνται οι Χρυσαυγίτες του 187, τους οποίους κατά τα άλλα χρησιμοποιούσατε ως δικαιολογητική βάση της νομοθέτησης), αλλά και επιπλέον ρύθμιση για όσους διώκονται για τέλεση πλημμελήματος που ενέχει πράξεις βίας (ώστε να περιλαμβάνεται ο Κουφοντίνας)…

Το γεγονός ότι ο κρατούμενος – προς τιμήν του – δεν βγαίνει να τα διατυμπανίσει αυτά, γιατί δεν θέλει ο αγώνας του να σταθεί αφορμή απώλειας δικαιωμάτων για οποιονδήποτε άλλον, δεν σημαίνει ότι δικαιούμαστε να σιωπήσουμε, ιδίως τώρα που η ζωή του κρέμεται από μια κλωστή.

Αυτή είναι η αλήθεια. Αφήστε λοιπόν τις στρεψοδικίες και κάντε, έστω και την ύστατη ώρα, αυτό που ζητά η κοινή λογική.