Σε αντίθεση με την ιώβεια υπομονή των πολιτικών ηγετών του Λιβάνου που κάνουν μήνες για να συγκροτήσουν μία κυβέρνηση σε πιθανώς διατεταγμένη υπηρεσία ξεπουλήματος ή υποθήκευσης του δημόσιου πλούτου και των ανεκμετάλλευτων ως σήμερα υποθαλάσσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, οι πολίτες της χώρας νιώθουν πως πλέον εξαντλούν και τα τελευταία αποθέματα υπομονής και ψυχραιμίας.
Η κατάσταση στα περισσότερα σούπερ-μάρκετ της χώρας είναι ενδεικτική των τεράστιων οικονομικών ανισοτήτων. Τα περισσότερα καταστήματα είναι γεμάτα από προϊόντα που ακριβαίνουν δύο και τρεις φορές μέσα στη μέρα.
Οι πελάτες δεν είναι δυσεύρετοι αλλά δύσκολοι. Όχι από ιδιοτροπία, ούτε από τσιγκουνιά αλλά από φτώχεια.
Η άσχημη οικονομική κρίση που έχει στραγγίξει τις οικονομίες των περισσότερων νοικοκυριών δεν δείχνει να έχει τέλος.
Τα φτωχικά έσοδα όσων έχουν ακόμη δουλειά εξασφαλίζουν στους περισσότερους τα πλέον βασικά.
Οι άνεργοι και φτωχότεροι (ανάμεσά τους και άνθρωποι που πριν συγκαταλέγονταν στους μικρομεσαίους επιχειρηματίες ή και στη μεσαία τάξη) στρέφονται πλέον στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, στις Τράπεζες Τροφίμων φιλανθρωπικών οργανώσεων για να εξασφαλίσουν μερικά τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης.
Μερικές φορές μία επίσκεψη στο σούπερ-μάρκετ για ψώνια θυμίζει ράλι επιβίωσης σε ζούγκλα με έπαθλο ένα πεντόλιτρο μπουκάλι με σπορέλαιο σε τιμή ευκαρίας! Αυτά σε μία μεσογειακή χώρα που λατρεύουν και χρησιμοποιούν το ελαιόλαδο σχεδόν παντού, όπως και εμείς στην Ελλάδα…
Η συνταγή της επιβίωσης…
Πώς επιβιώνουν; Με χιούμορ και ιεράρχιση προτεραιοτήτων στις διατροφικές ανάγκες των μελών της οικογένειας!
Στην κορυφή της διατροφικής ιεραρχίας βρίσκονται οι ασθενείς και τα παιδιά, με τα τελευταία να είναι συνήθως τα πρώτα ή και τα μόνα που θα γευτούν λίγο κρέας ή ψάρι σε περίπτωση που βρεθούν στην κατσαρόλα του νοικοκυριού. Εάν περισσέψει κάτι για τους γονείς έχει καλώς.
“Αλλιώς τρώμε κάτι άλλο. Όμως σύντομα και έτσι όπως πάει το πράγμα σύντομα το μόνο που θα μπορούμε να τρώμε όλοι, συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών, είναι το ψωμί” λέει σε δημοσιογράφο της εφημερίδας “The National” των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων μία 47χρονη λογίστρια στη Βηρυτό, η Ραγίντα Χουέις.
Ο λόγος δεν είναι κρυφός. Ο λογαριασμός για λίγο καφέ, λάδι, ρίζι και γάλα είναι τουλάχιστον τετραπλάσιος αφότου ξέσπασε η οικονομική και πολιτική κρίση στα τέλη του 2019.
Σήμερα, Μεγάλη Παρασκευή για τους Καθολικούς, οι περισσότερες νοικοκυρές σκέφτονται πιο ευφάνταστους τρόπους για να κάνουν ένα παραδοσιακό γλύκισμα με όσο το δυνατόν λιγότερα υλικά. Ξεχνούν τους ξηρούς καρπούς και τις σταφίδες, που είναι δυσεύρετα.
Περιορίζονται στα αυγά, στο αλεύρι και στη ζάχαρη.
Η Ανάσταση των Καθολικών είναι μεθαύριο.
Η ανάσταση του λαού του Λιβάνου, όμως,φαίνεται πως θα αργήσει πολύ ακόμα…
