Αν μια οικογένεια είχε το χάρισμα να ορίζει τι σημαίνει προτεσταντική Δεξιά στις ΗΠΑ αυτή δεν θα ήταν άλλη από την οικογένεια Φάλγουελ. Ο πατέρας Τζέρι Φάλγουελ υπήρξε ηγετική φυσιογνωμία του πολιτικού κινήματος της Ηθικής Πλειοψηφίας και εγγυητής της νίκης του Ρεπουμπλικανού προέδρου (και ήρωα για τους συντηρητικούς Αμερικανούς και τον επιχειρηματικό κόσμο) Ρόναλντ Ρέιγκαν.
Ο ορισμός του Φάλγουελ για την Ηθική Πλειοψηφία, μιας έννοιας-συμπλήρωμα της Σιωπηλής Πλειοψηφίας του Ρίτσαρντ Νίξον, περιέγραφε ένα κίνημα που εξελίχθηκε σε ένα πρωτοποριακό για τα δεδομένα της εποχής του λόμπι, που εκπροσωπούσε την ευαγγελική χριστιανική κοινότητα και κατόρθωσε να εμπλέξει την μεγάλη και ανενεργή έως τις αρχές της δεκαετίας του ’70 δεξαμενή της ευαγγελικής Δεξιάς με την πολιτική, ταυτίζοντάς τον κατάλογο των θρησκευτικών αρχών με τον πολιτικό συντηρητισμό. Έκτοτε η ευαγγελική Δεξιά παραμένει απόλυτα προνομιακός χώρος για τους Ρεπουμπλικάνους, μάλιστα στις εκλογές του 2016 ήταν εκείνοι που στήριξαν σε συντριπτικά νούμερα -80%- τον νυν Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.
Ο θάνατος του Φάλγουελ του πρεσβύτερου και η διαδοχή του στην προεδρία του Πανεπιστημίου Liberty από τον Τζέρι Φάλγουελ τζούνιορ δεν προμήνυε λοιπόν παρά την συνέχεια σε επίπεδο αρχών για την ευαγγελική κοινότητα και την συνέπεια που συμβόλιζε το πέρασμα από πατέρα σε υιό της οικογενειακής “επιχείρησης”. Μαζί με το ακαδημαϊκό “μαγαζί” ο νεότερος Φάλγουελ κληρονόμησε και τις πατρικές πεποιθήσεις. Πολέμιος των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, έσπευσε το 2009 να χαρίσει υποτροφία στη στη Miss California που δήλωσε αντίθεση στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Θερμός υποστηρικτής του Ισραήλ, με το πανεπιστήμιό του να επενδύει πέντε εκατομμύρια από το καταπίστευμά του στην χώρα που ταυτίζεται με την Γη της Επαγγελίας κατά την ευαγγελική παράδοση.
Ασφαλώς υπέρμαχος της οπλοκατοχής και, εννοείται, οπαδός του Ντόναλντ Τραμπ. Και φυσικά οικογενειάρχης – με τον ίδιο και τη γυναίκα του Μπέκι (ηγετικό στέλεχος του πολιτικού κινήματος “Γυναίκες υπέρ του Τραμπ”) να προβάλλουν ως το πρότυπο για εκατομμύρια νέους που εγγραφόμενοι στο Liberty δεσμεύονταν να απέχουν από εξωσυζυγικές δραστηριότητες. Όλα αυτά καθιστούσαν τον υιό Φάλγουελ έως και πολύ πρόσφατα το πρότυπο του υπερσυντηρητικού πρίγκηπα. Και όταν λέμε “πολύ πρόσφατα”, εννοούμε συγκεκριμένα την 5η Αυγούστου.
Τότε ήταν που μια ανάρτηση στο Instagram φωτογραφίας του Φάλγουελ, στην οποία εικονίζεται ο ίδιος να στέκεται με ανοιχτό το φερμουάρ του παντελονιού του και με το χέρι του περασμένο γύρω από τη μέση μιας νεαρής εγκύου γυναίκας, προκάλεσε σάλο στον μικρόκοσμο του θρησκευτικού κολλεγίου και το οικοσύστημα της ευαγγελικής Δεξιάς ευρύτερα. Ακολούθησε η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου να τεθεί ο Φάλγουελ σε καθεστώς επ’ αόριστον άδειας – αλλά την 25η Αυγούστου η άδεια μετατράπηκε σε αποχώρηση. Ο ίδιος αφού αρχικά διέψευσε το ρεπορτάζ της Washington Post περί παραίτησης, επιβεβαίωσε τελικά τις φήμες που τον ήθελαν να αποχωρεί και ενώ είχε προηγηθεί η επίσημη τοποθέτηση του ιδρύματος που ανέφερε πως “ήρθαν στο φως επιπλέον ζητήματα που κατέστησαν σαφές ότι δεν θα ήταν προς το συμφέρον του πανεπιστημίου να επιστρέψει ο Φάλγουελ από τον άδειά του και να υπηρετήσει ως πρόεδρος”.
Ποιο ήταν το επιπλέον ζήτημα που θα δημιουργούσε τεράστιο πρόβλημα στο πανεπιστήμιο, τον ίδιο τον Φάλγουελ αλλά και την ενότητα του ευαγγελικού κόσμου λίγο πριν τις κρίσιμες εκλογές του Νοεμβρίου θα γινόταν γνωστό το πρωί της τελευταίας ημέρας του Φάλγουελ ως προέδρου από το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters. Ο 28χρονος Τζιανκάρλο Γκράντα αποκάλυψε πως διατηρούσε ερωτική σχέση με την κυρία Φάλγουελ όχι μόνο εν γνώσει του Τζέρι Φάλγουελ αλλά και με τον ίδιο να παρακολουθεί την σεξουαλική πράξη. Της συνέντευξης στο Reuters ακολούθησε η παρουσία του Γκράντα σε talk show του ABC όπου αναφέρθηκε σε λεπτομέρειες της σχέσης που κατέληξε σε μακροχρόνιο δεσμό και εμπεριείχε και επιχειρηματικές δοσοληψίες με τον Γκράντα και τον Φάλγουελ να γίνονται συνιδιοκτήτες ξενώνα στο Μαϊάμι.
Ερωτώμενος ο Φάλγουελ, αποκάλυψε πως είχε γνώση των εξωσυζυγικών περιπετειών της γυναίκας του, δίχως o ίδιος επ’ουδενί να συμμετέχει. Αλλά λίγες μέρες αργότερα στο Politico ήρθε στην επιφάνεια ρεπορτάζ που εμπεριείχε μαρτυρία μαθητή του Liberty, το οποίο έκανε λόγο για σχέση της Μπέκι με συμμαθητή του γιού της, προσθέτοντας το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της (όποιας) εναπομείνασας αξιοπιστίας του ζεύγους.
Πέραν όμως της σκανδαλοθηρικής και κουτσομπολίστικης διάστασης η όλη υπόθεση έχει πολιτικές προεκτάσεις. Ο Φάλγουελ διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην κινητοποίηση των ευαγγελικών υπέρ του Τραμπ στην λογική πως ο τελευταίος ανταποκρίνεται στο πρότυπο του επιτυχημένου επιχειρηματία και οικογενειάρχη, απαράμιλλο σημάδι θεϊκής εύνοιας για τους συντηρητικούς προτεστάντες των ΗΠΑ. Όμως στην σημερινή συγκυρία και με δεδομένο πως κάθε ευκαιρία επανεκλογής του Ρεπουμπλικανού Προέδρου στηρίζεται στην συσπείρωση της θρησκευτικής Δεξιάς που τόσο λατρεύει τον “πορτοκαλί” πρόεδρο, η εσωστρέφεια που έχει προκληθεί στο εσωτερικό της μετά την υπόθεση Φάλγουελ, δεν είναι καλό νέο.
Η δε εμπλοκή του πρώην συνηγόρου και διεκπεραιωτή προσωπικών υποθέσεων του Τραμπ, Μάικλ Κόεν στην προσπάθεια απόκρυψης φωτογραφικού υλικού του ζεύγους Φάλγουελ περιπλέκει έτι περαιτέρω την ήδη περιπλεγμένη κατάσταση. Προς το παρόν βέβαια, αν κινδυνεύει από κάτι η προεκλογική εκστρατεία του Ντόναλντ Τραμπ, αυτό δεν είναι τα σκάνδαλα της επιδραστικής ευαγγελικής οικογένειας, αλλά τα ζέοντα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα.
Παρασπονδίες α λα ευαγγελικά
Στο πεδίο της συνέπειας ως προς τα θρησκευτικά καθήκοντα από την άλλη, υπάρχει ένας κόσμος διαφορετικός από ό,τι μας γίνεται άμεσα αντιληπτό. Κόντρα στην πεποίθηση που θέλει την σεξουαλική κουλτούρα εντός της συντηρητικής (και δη της ευαγγελικής) Δεξιάς άτεγκτη και μονολιθική, η κοινωνιολόγος Κέλσι Μπιούρκ σε πρόσφατο άρθρο της, και με βάση βιβλίο της που διερευνά ακριβώς την σχέση των υπερσυντηρητικών ευαγγελικών με το σεξ, αναδεικνύει μια άλλη διάσταση για τα όρια της ηθικής στον ευαγγελικό μικρόκοσμο. Έναν μικρόκοσμο που ενώ βασικά του στηρίγματα παραμένουν το ετεροφυλόφιλο ζεύγος, ο πρώτος λόγος του συζύγου-πατριάρχη και η προγαμιαία αγνότητα, αφήνει χώρο για… έμμεσες απολαύσεις και ασυνήθιστες ερωτικές πρακτικές.
Κατά θαυμαστό τρόπο, λοιπόν, ένα μέρος του ευαγγελικού κόσμου φαίνεται να έχει βρεί τρόπο να συνδυάζει τις αρχές της απόλυτης ηθικής ακεραιότητας με το πρακτικό πνεύμα, είτε αφορά το πεδίο της ερωτικής επιθυμίας είτε εκείνο της πολιτικής στήριξης σε έναν πρόεδρο που απέχει αρκετά από τον ανθρωπότυπο του εγκρατούς και ταπεινού οικογενειάρχη. Εντός αυτού του πλαισίου και η περίπτωση των Φάλγουελ θα πρέπει να ειδωθεί ως μια ζώσα αντίφαση που κατορθώνει να επαναβεβαιώσει το ζωτικό για τους υπερσυντηρητικούς Χριστιανούς ψεύδος του απροσμέτρητου κενού ανάμεσα στην φαυλότητα της επίγειας ύπαρξης και την τελειότητα της επουράνιας.
Αυτή τη φορά οι Φάλγουελ δίπλα στον τίτλο του κήρυκα της συντηρητικής αντεπανάστασης μπορούν να προσθέσουν και εκείνον του μετανοημένου αμαρτωλού, γράφοντας μια ακόμη πράξη στο μόνιμα νικηφόρο μονόπρακτό τους που τόσο προβλέψιμα κινείται σε κυκλική τροχιά. Με σαφή την διανομή των ρόλων ασφαλώς, καθότι η Μπέκι Φάλγουελ έσπευσε να απαλλάξει των κατηγοριών τον σύζυγό της, παίρνοντας πάνω της το αμάρτημα της συζυγικής απιστίας, ανταποκρινόμενη στην ιουδαιοχριστιανική παράδοση που θέλει τις γυναίκες να ευρίσκονται ελλιπείς, έχοντας ως βάση σύγκρισης την παθητική τελειότητα της Παρθένου Μαρίας.
