Ο 78χρονος Τζο Μπάιντεν ανακατεύεται με την ενεργό πολιτική στις ΗΠΑ εδώ και 40 χρόνια, ευλογώντας σχεδόν όλες τις βρώμικες επεμβάσεις και επιθέσεις της Ουάσιγκτον στις «τέσσερις γωνιές» του πλανήτη. Από το 1988 προσπαθεί να γίνει πρόεδρος. Σήμερα, θεωρητικά, βρίσκεται κοντά στην πηγή. Το εάν θα καταφέρει να πιει νερό, μένει να φανεί μετά τις προεδρικές εκλογές της 3ης Νοέμβρη.
Υπό κανονικές συνθήκες θα μπορούσε να θεωρηθεί «Νέστορας της αμερικανικής πολιτικής». Υπό κανονικές…
Υπό τις παρούσες συνθήκες όμως ο Μπάιντεν μοιάζει περισσότερο με τον Γκούφυ της αμερικανικής πολιτικής σκηνής.
Οι γκάφες του είναι μνημειώδεις. Συχνά προκαλούν σπαρταριστό γέλιο και καταγράφονται αδιαλείπτως από τους δημοσιογράφους, που παρακολουθούν από κοντά τις δημόσιες εμφανίσεις του εμπλουτίζοντας κάθε τόσο τη λίστα «με τα καλύτερα».
Όμως το ίδιο συχνά, οι γκάφες του Μπάιντεν προκαλούν και ανησυχία, καθώς δεν είναι λίγοι αυτοί που διαισθάνονται πως ίσως να μην είναι υπερβολή ή διαβολή οι φήμες πως ο πρώην Αντιπρόεδρος βρίσκεται στην αρχή άνοιας.
Τις φιτιλιές της ανάβει ο ίδιος. Με συχνότητα ανησυχητική.
Σαρδάμ χωρίς τέλος
Πριν έξι μήνες στη διάρκεια ομιλίας του στη Νότια Καρολίνα,και ενώ ήταν ο αδιαφιλονίκητος διεκδικητής του χρίσματος των Δημοκρατικών για την προεδρία, συστήθηκε στο πλήθος λέγοντας το αμίμητο: «Λέγομαι Τζο Μπάιντεν, είμαι υποψήφιος του Δημοκρατικού Κόμματος για την αμερικανική Γερουσία»!
Όμως στην περίπτωση του πρώην Αντιπροέδρου των ΗΠΑ τα σαρδάμ και οι αστοχίες δεν έχουν (τουλάχιστον εύκολα…) τέλος.
Στις 15 Σεπτέμβρη μπέρδεψε το Ιράκ με το Ιράν λέγοντας ότι στο τελευταίο πέθαναν «χιλιάδες στρατιώτες». Αν υποθέσουμε ότι η διαφορά ενός «συμφώνου» δεν είναι δε και μέγα ζήτημα και πως εύκολα θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε να κάνει το ίδιο γλωσσικό ολίσθημα, τότε καλό θα ήταν να αναθεωρήσουμε.
Εν μέσω συνειρμών, τα γλωσσικά ολισθήματα του Τζο Μπάιντεν παρουσιάζουν, κατά κάποιον τρόπο, ένα μοτίβο στη λογική του «τι Κοζάνη, τι Λοζάνη» .
Τα γλωσσικά ολισθήματα του Μπάιντεν όμως, όχι μόνον δεν γνωρίζουν σύνορα, ενώνοντας ή μπερδεύοντας χώρες με διαφορά ένα σύμφωνο. Ανασταίνουν και νεκρούς!
Τον Μάιο και τον Αύγουστο του 2019, μπέρδεψε την πρώην πρωθυπουργό της Βρετανίας Τερέζα Μέι με την προκάτοχό της Μάργκαρετ Θάτσερ, μολονότι είχε εγκαταλείψει την εξουσία από το 1990 και τον μάταιο τούτο κόσμο από το 2013…
Οι σύμβουλοι και υποστηρικτές του, ενδεχομένως να θεώρησαν ευτύχημα, που ο πρώην Αντιπρόεδρος δεν μπέρδεψε την Τερέζα Μέι με την…Μητέρα Τερέζα. Στο κάτω-κάτω, Τερέζες και οι δύο δεν είναι;
Μεταξύ των πιο «επικών» γλωσσικών ολισθημάτων του Αντιπροέδρου συμπεριλαμβάνεται το αμίμητο που είπε το Σεπτέμβρη του 2019 σε συνάντηση συνδικάτων στη Φιλαδέλφεια.
Σε μία προσπάθεια να πείσει ότι η δική του πρόταση για τη φορολογία των νοικοκυριών είναι πιο αποτελεσματική από του προέδρου Τραμπ είπε: «Εξασφαλίζεις φοροαπαλλαγή για ένα άλογο κούρσας, αλλά όχι γιατί έχεις παιδιά! Για όνομα του Θεού, γιατί δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε 8000 δολάρια φοροαπαλλαγή για κάποιον που έχει δαπάνες φροντίδας ενός παιδιού; Θα έδινε ξανά δουλειές σε 720 εκατομμύρια γυναίκες που θα επέστρεφαν στο εργατικό δυναμικό!»
Μικρή λεπτομέρεια: Ο συνολικός πληθυσμός των ΗΠΑ είναι κάτι περισσότερο από 330 εκατομμύρια. Άντρες, γυναίκες και παιδιά…
Ένα μήνα νωρίτερα, τον Αύγουστο του 2019 στην Αϊόβα, είχε προκαλέσει και πάλι αίσθηση άλλη μία γκάφα του διεκδικητή του προεδρικού αξιώματος στις ΗΠΑ, η οποία αυτή τη φορά είχε σαφή φυλετικό και ταξικό «χρωματισμό».
Μιλώντας λοιπόν μπροστά σε πλήθος ψηφοφόρων λατινοαμερικάνικης και ασιατικής καταγωγής είπε: «τα φτωχά παιδιά είναι το ίδιο έξυπνα με τα λευκά παιδιά». Το κατάλαβε λίγα δευτερόλεπτα μετά και το διόρθωσε.
Όμως λίγο μετά έκανε νέα γκάφα υποστηρίζοντας ότι οι άνθρωποι συχνά επιλέγουν… «την αλήθεια αντί των γεγονότων»…
Είναι μετά να μην παραμιλά ο πρόεδρος Τραμπ; Είναι να μην απειλεί τους ψηφοφόρους του ότι εάν χάσει από τον Μπάιντεν δεν θα τους ξαναμιλήσει; «Εάν χάσω από αυτόν, δεν ξέρω τι θα κάνω….δεν θα σας μιλήσω ποτέ ξανά, δε θα με ξαναδείτε» είπε προχτές, προσθέτοντας: «Μην τον υποτιμάτε. Τα κάνει αυτά εδώ και 47 χρόνια. Και έχω να κάνω ντιμπέιτ με αυτόν τον τύπο…Ποτέ δεν ξέρεις! Μπορεί να του δώσουν μία μεγάλη, γερή ένεση στα οπίσθια και να ανέβει στο βήμα. Και εντάξει, για δύο ώρες θα είναι καλύτερος από ποτέ! Το πρόβλημα είναι τι ακολουθεί μετά…»
