“Το ξέσπασμα του πυρετού των χοίρων στην Κούβα συνδέεται με τη CIA” έγραφε το πρωτοσέλιδο της Newsday, στις 9 Ιανουαρίου 1977, σε ένα άρθρο που υπέγραφαν Ντριού Φέδερστον και Τζον Κάμινγκς. Το άρθρο στη καθημερινή εφημερίδα του Λονγκ Άιλαντ, της Νέας Υόρκης. Ξεκινούσε ως εξής:
Με τουλάχιστον την σιωπηλή υποστήριξη αξιωματικών της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ, πράκτορες που συνδέονται με τρομοκράτες κατά του Κάστρο εισήγαγαν τον ιό του Αφρικανικού πυρετού των χοίρων στην Κούβα το 1971. Έξι βδομάδες αργότερα ένα ξέσπασμα της ασθένειας έκανε αναγκαία τη σφαγή 500.000 χοίρων για να προληφθεί μια επιδημία στα ζώα όλης της χώρας.
Μέλος των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών είπε στο Newsday ότι ο ιός παραδόθηκε στον ίδιο, σε ένα σφραγισμένο δοχείο, χωρίς διακριτικά, σε αμερικανική στρατιωτική βάση και κέντρο εκπαίδευσης της CIA στη ζώνη του Καναλιού του Παναμά, με οδηγίες να το παραδώσει στην ομάδα κατά του Κάστρο.
Η επιδημία του 1971, η πρώτη και μοναδική φορά που η ασθένεια έχει χτυπήσει το Δυτικό Ημισφαίριο, χαρακτηρίστηκε “το πιο ανησυχητικό γεγονός” του 1971 από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών. Ο Αφρικανικός πυρετός των χοίρων είναι μια πολύ μεταδοτική και συνήθως θανατηφόρα ιογενής ασθένεια που μολύνει μόνο τα γουρούνια και, σε αντίθεση με τη γρίπη των χοίρων, δεν μπορεί να μεταδοθεί σε ανθρώπους. Δεν υπήρξαν θάνατοι ανθρώπων σε αυτό το ξέσπασμα, αλλά όλη η παραγωγή χοιρινού, βασικό μέρος της κουβανέζικής διατροφής, σταμάτησε, απ’ ό,τι φαίνεται, για αρκετούς μήνες…
Η πηγή των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών είπε ότι του δόθηκε ο ιός σε ένα σφραγισμένο, χωρίς σήμανση δοχείο στο Οχυρό Γκάλικ, μια αμερικανική βάση στη ζώνη του Καναλιού του Παναμά. Η CIA λειτουργούσε παραστρατιωτικό κέντρο εκπαίδευσης για προσωπικό και μισθοφόρους στο Οχυρό Γκάλικ…
Ένας άλλος άνδρας που συμμετείχε στην επιχείρηση, ένας εξόριστος Κουβανός που ζήτησε να μην γίνει γνωστό το όνομά του, βρισκόταν στην τράτα με την οποία μεταφέρθηκε ο ιός, με σημείο συνάντησης να έχει οριστεί έξω από το Μπόκας ντελ Τόρο, στον Παναμά. Είπε ότι η τράτα μετέφερε τον ιό στο νησί Ναβάσα, ένα μικροσκοπικό, ερημικό νησί ιδιοκτησίας των ΗΠΑ ανάμεσα στην Τζαμάικα και την Αϊτή. Από εκεί, αφού η τράτα έκανε μια σύντομη στάση, το δοχείο μεταφέρθηκε στην Κούβα και παραδώθηκε σε άλλους πράκτορες στη δυτική ακτή κοντά στην αμερικανική ναυτική βάση στο Γκουαντάναμο στα τέλη Μαρτίου, σύμφωνα με την πηγή στην τράτα.
Επρόκειτο για ένα συνταρακτικό άρθρο, που αναδημοσιεύτηκε σε εφημερίδες ανά τη χώρα. Η CIA επίσημα το αρνήθηκε έξι μέρες αργότερα, απαντώντας σε αίτημα της Επίλεκτης Επιτροπής Πληροφοριών της Γερουσίας των ΗΠΑ, αλλά οι δημοσιογράφοι της Newsday είχαν αναφέρει τόσες πολλές πηγές που τους επιβεβαίωναν την είδηση, με τόσο συγκεκριμένες λεπτομέρειες, που η άρνηση δεν έγινε ευρέως πιστευτή.
Ο πιο πειστικός λόγος για να εμπιστευτεί κανείς την αξιοπιστία της Newsday ήταν ότι το μόνο μέρος στο Δυτικό Ημισφαίριο όπου ήταν γνωστό ότι φυλλάσεται ο ιός πριν το ξέσπασμα της νόσου στην Κούβα, ήταν στο μυστικό εργαστήριο του Κέντρου Ζώων της νήσου Πλαμ (PIADC) έξω από την ανατολική άκρη του Λονγκ Άιλαντ, όπου οι τοπικοί δημοσιογράφοι της Newsday είχαν αποκτήσει πηγές, από τη μοναδική φορά που είχε επιτραπεί είσοδος στους δημοσιογράφους, τον Οκτώβριο του 1971.
Η νήσος Πλαμ είχε φιλοξενήσει τη βάση του Σώματος Χημικών του αμερικανικού στρατού στο Οχυρό Τέρι από το 1952 έως το 1956. Σύμφωνα με το βιβλίο “Θανατηφόρες Καλλιέργειες: Βιολογικά Όπλα από το 1945” των Μαρκ Γουίλις και Λάγιος Ρόζα, η αποστολή στο Οχυρό Τέρι ήταν “να δημιουργήσει και να ακολουθήσει ένα πρόγραμμα έρευνας και ανάπτυξης ορισμένων ουσιών κατά των ζώων (BW)”. (ή βιολογικά όπλα) Το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA) ανέλαβε τη βάση, παίρνοντάς την από το στρατό, το 1956.
Ο πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον διέταξε να διακοπούν οι έρευνες για βιολογικά όπλα το 1969, αλλά το 1975 η Επίλεκτη Επιτροπή Υπηρεσιών Πληροφοριών της αμερικανικής Γερουσίας αποκάλυψε ότι η CIA συνέχισε να διατηρεί απόθεμα βιολογικών ουσιών και τοξινών, παρά την εντολή.
Η Newsday δεν έκανε αναφορά στη νήσο Πλαμ, ίσως για να προστατέψει τις πηγές των δημοσιογράφων της, αλλά άλλοι δημοσιογράφοι έκαναν σύντομα τη σύνδεση. Στο βιβλίο του 2004 Εργαστήριο 257 του Μάικλ Κρίστοφερ Κάρολ, ο συγγραφέας γράφει,
Σύμφωνα με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, η νήσος Πλαμ είναι η μόνη τοποθεσία στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου επιτρέπεται ο ιός του Αφρικανικού πυρετού των χοίρων. Κανείς δεν λέει επίσημα ότι ο ιός για την κουβανική αποστολή προετοιμάστηκε στη νήσο Πλαμ και εστάλη στο Οχυρό Γκάλικ. Ωστόσο, δεδομένης της συχνής κίνησης μεταξύ νήσου Πλαμ και του Οχυρού Ντέτρικ, δείγματα του Μέριλαντ – με ή χωρίς τη γνώση της USDA για τον τελικό τους κατάληξη – μπορούσαν να έχουν σταλεί στο Οχυρό Ντέτρικ για μεταφόρτωση στο Οχυρό Γκάλικ…
Ο Νόρμαν Κόβερτ, ο ιστορικός του Οχυρού Ντέτρικ, έχει αποδείξει πως η CIA θα μπορούσε εύκολα να είχε εμπλακεί. “Υπήρχαν άνθρωποι της CIA που διείσδυσαν στα εργαστήρια [του Οχυρού Ντέτρικ]…. Είχαν τη δική τους ομάδα εκεί – δούλευαν μόνοι τους, και υποθέτω πως ένας πολύ μικρός κύκλος ανθρώπων το γνώριζε αυτό”. Αυτού του τύπου η απομόνωση πληροφοριών – η ενημέρωση ατόμων για ένα σχέδιο μόνο για όσα χρειάζονται να ξέρουν – είναι το είδος μυστικότητας που όφειλαν αν στόχος ήταν να δηλητηριάσουν τα αποθέματα τροφίμων της Κούβας με μικρόβια. Ο διαχωρισμός κάθε βήματος έκανε τη νήσο Πλαμ έναν ανυποψίαστο συνεργό, όταν μετέφερε ιούς από το Οχυρό Ντέτρικ αλλού.
Προσπάθειες να εξηγηθεί η εξάπλωση της νόσου ως φυσικό συμβάν πάσχουν, αν υποστούν προσεκτική εξέταση. Η θεωρία ότι απόβλητα τροφίμων από ισπανικά αεροσκάφη χρησιμοποιήθηκαν για το τάισμα εγχώριων χοίρων δεν λαμβάνει υπόψιν ότι η Κούβα, όπως και οι Ηνωμένες Πολιτείες, είχε διατηρήσει πάντα το κράτος της χωρίς ασθένειες μέσω αυστηρών καραντίνων της εισαγωγής. Οι κουβανοί ερευνητές ισχυρίζονται ότι η ASFV ξέσπασε ταυτόχρονα σε δύο απομακρυσμένες τοποθεσίες – εμπειρογνώμονες μικροβιολογικού πολέμου λένε ότι οι ταυτόχρονες εστίες μόλυνσης είναι αφύσικες και δείχνουν σκοπιμότητα. Επειδή είναι αδύνατο να διαψευστεί, η λογική ενός μεθοδικού επιστήμονα υπαγορεύει ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί μια επίθεση μικροβιολογικού πολέμου. Τα σχέδια δολοφονίας της CIA (μερικά από τα οποία αφορούσαν μικρόβια) και η εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων αποτελούν αναγνωρισμένες μυστικές πράξεις της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών για την επιβολή αλλαγής του καθεστώτος στην Κούβα.
Σαρανταεννέα χρόνια μετά την επίθεση βιολογικού πολέμου στην Κούβα, το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ (DHS) συνεχίζει να λειτουργεί το κέντρο της νήσου Πλαμ, ενώ παράλληλα χτίζει ένα νέο χώρο για το εργαστήριο στο Μανχάταν του Κάνσας, το οποίο προβλέπεται να ανοίξει το 2021, και θα είναι γνωστό ως Εθνική Μονάδα Βιολογικής και Αγρο-Άμυνας (NBAF).
Το USDA θα κατέχει, θα διαχειρίζεται και θα λειτουργεί τη νέα εγκατάσταση, όπως στο παρελθόν έπραξε στη νήσο Πλαμ. Σύμφωνα με τον ιστότοπο του DHS, “Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα εκτελέσει σχέδιο για την απρόσκοπτη μετάβαση της αποστολής γεωργικής άμυνας από το PIADC στο NBAF που περιλαμβάνει επικάλυψη των επιχειρήσεων για να είναι σίγουρο ότι δεν υπάρχει διακοπή της αποστολής κρίσιμης επιστημονικής αποστολής και των επιχειρησιακών δυνατοτήτων “.
Σήμερα, όπως και το 1977, η κυβέρνηση επίσημα αρνείται ότι χρηματοδότησε πρόγραμμα επιθετικού βιολογικού πολέμου. Επιπλέον, σήμερα, όπως και τότε, επικαλείται λόγους ασφαλείας που εμποδίζουν κάθε αποτελεσματική ανεξάρτητη επαλήθευση και κριτική εποπτεία. Αλλά μια ελάχιστα προσεγμένη λεπτομέρεια της έκθεσης της Newsday προσφέρει λόγους επανεξέτασης των στοιχείων της επίθεσης του 1971:
…η τράτα μετέφερε τον ιό στο νησί Ναβάσα, ένα μικροσκοπικό, ερημικό νησί ιδιοκτησίας των ΗΠΑ ανάμεσα στην Τζαμάικα και την Αϊτή. Από εκεί, αφού η τράτα έκανε μια σύντομη στάση, το δοχείο μεταφέρθηκε στην Κούβα…
Το νησί Ναβάσα είναι η πρώτη περιοχή υπό την κατοχή των Ηνωμένων Πολιτειών, που κατακτήθηκε το 1857 και επίσημα έγινε τμήμα των ΗΠΑ το 1859. Το ερευνητικό μου αρχείο για το Ναβάσα περιλαμβάνει ένα προηγουμένως μη δημοσιευμένο έγγραφο που παρέχει έμμεσες αποδείξεις για την ιστορία που είχε δημοσιεύσει η Newsday – ένα δακτυλογραφημένο προσχέδιο του 1986 άρθρου του ιστορικού φάρων της Ακτοφυλακής των ΗΠΑ, Νιλ Χάρλεϊ, με τίτλο Το Φως του νησιού Ναβάσα, ‘όπου τα κοτόπουλα επιβιώνουν ως εκ θαύματος από τις επιθέσεις των σαυρών’ “.
Όταν το άρθρο του Χάρλεϊ εμφανίστηκε στο τεύχος του χειμώνα του 1988 του The Keeper’s Log, υπό τον τίτλο “Ο Φάρος του Ναβάσα” οι εξής δυο προτάσεις από το προηγούμενο του προσχέδιο είχαν παραλειφθεί: “Το 1971, μια ερευνητική ομάδα του Ναυτικού των ΗΠΑ επισκέφθηκε το νησί για να αναζητήσει ασθένειες ζώων που θα μπορούσαν να μεταδοθούν στον άνθρωπο. Βρήκαν ένα πουλί με ελονοσία. “
Μπορεί να είναι σύμπτωση, αλλά φαίνεται αξιοθαύμαστο ότι το Ναυτικό ερευνούσε την πιθανή παρουσία βιολογικών τοξίνων στο νησί Ναβάσα περίπου την ίδια περίοδο που αναφέρεται ότι πράκτορες έφεραν επικίνδυνα μικρόβια στη Ναβάσα για μια βιολογική επίθεση στην Κούβα.
Από μόνο του, το δίστιλο αδημοσίευτο απόσπασμα από τη μονογραφία του Χάρλεϊ δεν λέει πολλά. Ωστόσο, δύο αποστολές του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ στο νησί Σγουάν στα ανοικτά των ακτών της Ονδούρας το 1960 και το 1961 παρείχαν ουσιαστική υλικοτεχνική υποστήριξη στο κέντρο επικοινωνίας και προπαγάνδας της CIA για την εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων του 1961.
Οι αδημοσίευτες γραμμές στο δακτυλογραφημένο κείμενο του Χάρλεϊ αφήνουν αναπάντητη αυτήν την επίμονη ερώτηση: Μήπως η αποστολή του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ το 1971 στο νησί Ναβάσα παρείχε υποστήριξη για την επίθεση Αφρικανικού πυρετού των χοίρων στην Κούβα, μια δεκαετία μόλις μετά τις δύο αποστολές του Ναυτικού που μετέφεραν σε άλλο νησί της Καραϊβικής τα απαραιτητα για την αποτυχημένη εισβολή της CIA στην Κούβα;
Πηγή: Covert Action Magazine
