Ένας από τους βασικούς λόγους για τους διωγμούς των Χριστιανών στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία δεν ήταν ούτε κάποια εν γένει πολιτική ανυπακοή, ούτε το ίδιο το γεγονός της «άλλης/νέας θρησκείας». Βασικό λόγο (ή αφορμή) αποτέλεσε η άρνηση των Χριστιανών να κάνουν σπονδή ή να προσφέρουν θυμίαμα στο άγαλμα του αυτοκράτορα, εν είδει θεότητας.
Ευτυχώς, η Ελλάς του 21ου αιώνα δεν κινδυνεύει από τέτοια ενδεχόμενα. Την ώρα της στέψης του νέου αυτοκράτορα στην Ουασιγκτώνα των ΗΠΑ, οι ιθαγενείς σπεύδουν από μόνοι τους να κάνουν σπονδή και να προσφέρουν θυμίαμα στο άγαλμά του – πριν καν αυτός καλά καλά στεφθεί. Και μάλιστα, τιμώντας υπερχιλιετείς παραδόσεις (πού αλλού;), στην Αρχαία Αγορά!
Γράφει ο κυβερνητικός τύπος: «Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας έπειτα από πρόσκληση του Τζέφρι Πάιατ παρέστη σε εκδήλωση που οργάνωσε η αμερικανική πρεσβεία στην Αρχαία Αγορά, στο πλαίσιο της καμπάνιας “ΗΠΑ και Ελλάδα: Γιορτάζοντας 200 χρόνια φιλίας”, με αφορμή την ορκωμοσία του νέου πρόεδρου των ΗΠΑ και της αντιπροέδρου Κάμαλα Χάρις».
Η σεμνή τελετή ξεκίνησε με εκτενή ικεσία της Προέδρου με «την ευχή η θητεία του Τζο Μπάιντεν να επουλώσει τα τραύματα που επέφερε στους θεσμούς η εισβολή στο Καπιτώλιο». Έπειτα, σε μια συγκινητική στιγμή, προέβη σε channelling του πνεύματος του Διονυσίου Σολωμού (τον οποίο συνήθως θυμόμαστε ως ποιητή της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας, όχι της αποικιοποίησης), με έμμεση αναφορά στα θλιβερά γεγονότα του Καπιτωλίου: «Γκαρδιακά χαροποιήθη και του Βάσιγκτον η γη, και τα σίδερα ενθυμήθη που την έδεναν κι αυτή».
Η συμμετοχή του Μεγάλου Αρχιερέως (και μελλοντικού Αρχιεπισκόπου Αθηνών, αν κρίνουμε από τη συχνότητα άσκησης lobbying από μέρους του σε υψηλόβαθμους κληρικούς), Πρέσβυ των ΗΠΑ στην Αθήνα (μετά την Ουκρανία) Τζέφρι Πάϊατ, κορύφωσε το λατρευτικό δράμα, με εξορκισμούς ενάντια στις κακές όσο και ελάσσονες θεότητες, όπως η Ρωσική Ομοσπονδία. Σε ελεύθερη μετάφραση:
Μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός, γνῶτε ἔθνη καὶ ἡττᾶσθε. Ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός.
Ἐπακούσατε ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς, Ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός.
Ἰσχυκότες ἡττᾶσθε. Ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός.
Ἐὰν γὰρ πάλιν ἰσχύσητε, καὶ πάλιν ἡττηθήσεσθε. Ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός.
Καὶ ἣν ἂν βουλὴν βουλεύσησθε, διασκεδάσει Κύριος. Ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός,
Τὸν δὲ φόβον ὑμῶν οὐ μὴ φοβηθῶμεν, ουδ’ οὐ μὴ ταραχθῶμεν. Ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός.
Ὁ λαὸς ὁ πορευόμενος ἐν σκότει, ἴδε φῶς μέγα. Ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός.
Καὶ καλεῖται τὸ ὄνομα αὐτοῦ, Μεγάλης Βουλῆς Ἄγγελος. Θαυμαστὸς σύμβουλος. Θεὸς ἰσχυρός, Ἐξουσιαστής, Ἄρχων εἰρήνης. Ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός.
Η κραυγή συντάραξε τον αρχαίο τόπο: Ζήτω ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ! Ο πόθος προσάρτησης, όμως, έρχεται κάπως ετεροχρονισμένα, καθ’ ότι δεν είναι ακριβώς η εποχή όπου οι ΗΠΑ βρίσκονται στα διεθνή ντουζένια τους.
Η Ελλάς, όμως, δεν είναι ανάδελφο έθνος: οι συμμαχίες της το εγγυώνται. Οι δικές μας λατρευτικές συνήθειες των ιθαγενών βρίσκουν και αλλού τους ομοίους τους, όπως η φυλή των Kastom στο χωριό Yaohnanen της νοτίου νήσου του Tanna στο Vanuatu, όπου λατρεύουν τον ομογενή μας Πρίγκηπα Φίλιππο ως θεότητα. Ή το χωριό στην Ινδία, όπου ο Trump λατρεύεται ως θεός σε δικό του ναό.
Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί ότι οι λαοί που συνδέθηκαν με παρακμάζουσες θεότητες στο παρελθόν δεν είχαν καλή μοίρα.
