Σε ηλικία 78 ετών έφυγε από τη ζωή ο ιδρυτής του περιοδικού “Hustler”, Λάρι Φλιντ, ο οποίος αποκαλούσε τον εαυτό του έναν “μικροπωλητή της πορνογραφίας που νοιάζεται”. Ο Φλιντ πέθανε στον ύπνο του στο Ιατρικό Κέντρο Σίνταρς-Σινάι στο Λος Άντζελες έχοντας στο πλευρό του την οικογένειά του, όπως ανακοίνωσε ο μάνατζερ του.

Κατά τη διάρκεια της 50χρονης καριέρας στον χώρο των εκδόσεων πορνογραφικών εντύπων δέχθηκε πολλές μηνύσεις και σύρθηκε στα δικαστήρια. Το 1978, έξω από το δικαστικό μέγαρο της Τζόρτζια, ο ακροδεξιός και κατά συρροή δολοφόνος Τζόζεφ Πολ Φράνκλιν πυροβόλησε τον Φλιντ και τον δικηγόρο του. Ο Φλιντ έμεινε παράλυτος και έκτοτε κυκλοφορούσε με αναπηρικό αμαξίδιο ενώ άρχισε επίσης να παρουσιάζει ένα μικρό ελάττωμα στην ομιλία. Ο δράστης της επίθεσης δεν διώχθηκε ποτέ για τη δολοφονική απόπειρα σε βάρος του Λάρι Φλιντ. Ωστόσο, χρόνια αργότερα, το 2013, εκτελέστηκε για μια σειρά φόνων που δεν είχαν σχέση με τον εκδότη του “Hustler”.

Αυτοκρατορία της πορνογραφίας

Γεννημένος το 1942, ο Φλιντ μεγάλωσε στη φτώχεια στο Κεντάκι και στην Ιντιάνα κι εγκατέλειψε στη μέση το σχολείο. Έπειτα από μια θητεία στις ένοπλες δυνάμεις και μια δουλειά που δεν κράτησε πολύ σε εργοστάσιο της αυτοκινητοβιομηχανίας General Motors, άνοιξε το Hustler Club μαζί με τον αδελφό του στο Ντέιτον (Οχάιο) το 1968. Το 1973, είχε πλέον αλυσίδα στριπ κλαμπ κι έφτιαξε ένα newsletter για να τα προωθήσει. Το 1974 το έντυπο αυτό θα μετατρεπόταν στο πορνογραφικό περιοδικό “Hustler”, ανταγωνιστικό του “Playboy”, με τολμηρές φωτογραφίσεις και κείμενα με τόνο εσκεμμένα άκρως προκλητικό.

Ο ίδιος δήλωνε φανατικός αναγνώστης του “Playboy” και του “Penthouse”, αλλά πίστευε ότι οι γυναίκες που πόζαραν για τα δύο αυτά περιοδικά ήταν απρόσιτες για τους άνδρες. Το πρώτο τεύχος του “Hustler” κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1974, με σκληρό περιεχόμενο, που περιλάμβανε γυμνές φωτογραφίες εγκύων, νοητικά καθυστερημένων και ανάπηρων γυναικών σε αποκαλυπτικές στάσεις. Το περιοδικό προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις των πουριτανών και των φεμινιστικών οργανώσεων. “Πάντα πίστευα ότι ο φεμινισμός είναι απλά μια αφορμή για άσχημες γυναίκες να κάνουν πορείες”, ήταν μία από τις διάσημες προκλητικές ατάκες του Αμερικανού για τον φεμινισμό.

Εμπλεκόμενος ασταμάτητα σε δικαστικές μάχες, συνέχισε να μεγαλώνει την αυτοκρατορία του με άλλες εκδόσεις, τη δημιουργία στούντιο ειδικευμένων στο πορνογραφικό περιεχόμενο, κατόπιν ιστότοπων. Το 2000, άνοιξε ακόμα και καζίνο στο Λος Άντζελες, όπου ζούσε για δεκαετίες.

Τον Οκτώβριο του 2017 ο Φλιντ προχώρησε όπως αρεσκόταν σε μια ακόμη πρόκληση, που θα τον έφερνε για μια τελευταία φορά στα πρωτοσέλιδα: αγόρασε διαφημιστικό χώρο στην Ουάσινγκτον Πoστ – μια σελίδα ολόκληρη – για να προσφέρει 10 εκατομμύρια δολάρια σε όποιον του έδινε πληροφορίες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην παύση του Ντόναλντ Τραμπ από την προεδρία των ΗΠΑ. Επρόκειτο για το “πατριωτικό του καθήκον”, είχε διαβεβαιώσει ο Φλιντ, που τον έτρεφαν οι πολεμικές και οι δίκες και έχτισε τη φήμη και όλη την περιουσία του πάνω στην πρόκληση και την αμφισβήτηση της σεμνοτυφίας της αμερικανικής κοινωνίας.

Είχε ξαναδοκιμάσει τη μέθοδο: για να υποστηρίξει τον Δημοκρατικό πρώην πρόεδρο Μπιλ Κλίντον εν μέσω του σκανδάλου με τη Μόνικα Λουίνσκι το 1998, είχε προσφέρει 1 εκατομμύριο δολάρια σε όποιον του έδινε πληροφορίες για σεξουαλικά σκάνδαλα Ρεπουμπλικάνων αιρετών.

“Υπόθεση Λάρι Φλιντ”

Μία από τις πιο γνωστές του δικαστικές διαμάχες μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 1996 στην ταινία με τίτλο “The People vs Larry Flynt” σε σκηνοθεσία του Μίλος Φόρμαν και τον Γούντι Χάρλεσον στον ρόλο του Λάρι Φλιντ.

Ο εκδότης βρέθηκε κατηγορούμενος από τον πάστορα και τηλευαγγελιστή  Τζέρι Φάλγουελ, σχετικά με ένα σκίτσο – παρωδία με σκηνές αιμομιξίας του Φάλγουελ, που είχε δημοσιεύσει στο “Hustler” το 1983. Ο πάστορας μήνυσε τον Φλιντ για συκοφαντική δυσφήμιση και συναισθηματική διαταραχή. Το δικαστήριο δικαίωσε τον πάστορα, αλλά ο Φλιντ έπεισε τον δικηγόρο του να προσφύγει στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ.

Ο εκδότης υποσχέθηκε να πάψει να είναι προκλητικός εντός της δικαστικής αίθουσας και πράγματι κατά την εκδίκαση της υπόθεσης στο Ανώτατο Δικαστήριο ο Φλιντ δεν άρθρωσε λέξη και δικαιώθηκε. Έλεγε ότι ήθελε ο κόσμος να τον θυμάται για κάτι ουσιώδες. Η δικαίωση του Φλιντ ενίσχυσε τα δικαιώματα της ελευθερίας της έκφρασης και της προστασίας της σάτιρας στις ΗΠΑ. “Το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου δεν υπάρχει για να προστατεύει τον λόγο που μας αρέσει, αλλά τον λόγο που δεν μας αρέσει”, είχε πει.

Ο Φλιντ έκανε πέντε γάμους. Η αγαπημένη του ήταν η Αλθία η τέταρτη σύζυγός του από το 1976, η οποία εθίστηκε στην ηρωίνη. Το 1980 διαγνώστηκε ότι η Ανθία είχε AIDS. Έπεσε σε βαθιά κατάθλιψη, με αποτέλεσμα να πνιγεί στην μπανιέρα της το 1987. Ήταν 34 χρόνων.

Πηγή: BBC