Έκθεση κόλαφος του Δικτύου Παρακολούθησης Βίας στα Σύνορα (Border Violence Monitoring Network – BVMN) για το 2020, φέρνει στο φως τις βίαιες, παράνομες και συστηματικές πρακτικές αποτροπής και μεταχείρισης των προσφύγων και των μεταναστών από τις ελληνικές αρχές.
Βία, ξεγύμνωμα, απειλές με όπλα, κράτηση όχι σε επίσημες και κρατικές εγκαταστάσεις, απάνθρωπη μεταχείριση και καταγγελίες για βασανισμό είναι τα χαρακτηριστικά των παράνομων επανωπροωθήσεων από την Ελλάδα στα χερσαία σύνορα με την Τουρκία, όπως περιγράφονται στην ετήσια έκθεση του BVMN, το οποίο κατέγραψε 86 μαρτυρίες επαναπροωθήσεων από την Ελλάδα, που αποκαλύπτουν την επαναπροώθηση 4.583 ανθρώπων προς την Τουρκία.
“Οι μαρτυρίες αυτές υποδεικνύουν την ευρεία και συστηματική χρήση βασανιστηρίων ή απάνθρωπης μεταχείρισης από τις ελληνικές αρχές, οι οποίες εκτιμούμε ότι είναι ξεκάθαρες ενδείξεις παραβίασης του ελληνικού και διεθνούς δικαίου” σημειώνει το Δίκτυο και υπογραμμίζει ότι έχουν παρατηρήσει αύξηση της πρακτικής αυτής από το 2019, μετά την ανάληψη της κυβέρνησης από τη Ν.Δ.
Το Δίκτυο Παρακολούθησης Βίας στα Σύνορα (BVMN) είναι ένας συνασπισμός οργανώσεων που καταγράφουν απελάσεις και αστυνομική βία κατά μήκος των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε. στα Δυτικά Βαλκάνια, στην Ελλάδα και την Τουρκία, από τη δημιουργία του δικτύου το 2016.
Η έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα προχθές παρουσιάζει καταγγελίες βασανισμού και απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης κατα τη διάρκεια παράνομων επαναπροωθήσεων από την Κροατία, την Ελλάδα, τη Βόρεια Μακεδονία, τη Σλοβενία και την Ιταλία.
Η έκθεση εντόπισε έξι κοινές κατηγορίες κακοποίησης, δηλαδή “υπεβολική και δυσανάλογη βία, χρήση tazer, αναγκαστικό ξεγύμνωμα, απειλές ή βία υπό την απειλή όπλου, απάνθρωπη μεταχείριση μέσα σε εγκατάσταση κράτησης”.
Ειδικά για τη χώρα μας, το BVMN παρατηρεί ότι σε αυτές τις 86 μαρτυρίες το 89% των επαναπροωθήσεων που πραγματοποιούνται από τις ελληνικές αρχές περιείχαν μία ή περισσότερες μορφές βίας και κακοποίησης που ισοδυναμεί με βασανιστήρια ή απάνθρωπη μεταχείριση, ενώ το 52% των ομάδων που επαναπροωθήθηκαν και που υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη μεταχείριση από τις ελληνικές αρχές περιελάμβαναν παιδιά.
Το BVMN καταγράφει περιπτώσεις ακραίας κακοποίησης, με παρατεταμένους ξυλοδαρμούς, συχνά σε γυμνά σώματα, ενώ υπάρχουν και μαρτυρίες που κάνουν λόγο για ξυλοδαρμούς, με τα θύματα να είναι δεμένα στα κάγκελα του κελιού, στα οποία φορούν κράνη πριν τους χτυπήσουν. Με αυτό τον τρόπο αποφεύγονται τραύματα στο πρόσωπο, που θα ήταν ορατά, όπως εξηγεί η έκθεση.
Επιπλέον η έκθεση σημειώνει ότι στο 10% των μαρτυριών κατεγράφη η χρήση tazer, στο 44% υποχρεωτικό ξεγύμνωμα, στο 15% των επαναπροωθήσεων από την Ελλάδα περιλαμβανόταν η απειλή όπλου, ενώ στο 20% η κακοποίηση ελάμβανε χώρα μέσα στα αστυνομικά όχημα. Τέλος, το BVMN εξέφρασε την ανησυχία του για την αυξανόμενη χρήση παράτυπων και άγνωστων χώρων κράτησης, όπως στάβλοι, εγκαταλελειμμένα κτήρια και παρατημένοι σιδηροδρομικοί σταθμοί, έτσι ώστε το πέρασμα των ανθρώπων υπό επαναπροώθηση να μην καταγράφεται από κάποιον κρατικό φορέα, π.χ. αστυνομικό τμήμα ή επίσημο κέντρο κράτησης.
Πηγή: avgi,gr
