Μια γυναίκα 43 ετών δολοφονήθηκε από τον άντρα της στη Σωτηρίτσα, στα παράλια του νόμου Λάρισας μέσα σε ταβέρνα που ανήκει στην αδερφή της, τις πρωινές ώρες της Τρίτης.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες ο 54χρονος αφού την πυροβόλησε περίπου 8 φορές μπροστά στα μάτια δυο εργαζομένων, κάλεσε την αστυνομία γύρω στις 10.30 και παραδόθηκε.
Η άτυχη γυναίκα ήταν μητέρα τριών παιδιών και εργαζόταν στην κουζίνα στην συγκεκριμένη ταβέρνα.
Τα περιστατικά ακραίας ενδοοικογενειακής βίας με θύματα γυναίκες, συνεχίζουν να καταγράφονται με αμείωτη ένταση στη χώρα μας.
Την περασμένη βδομάδα 39χρονος σκότωσε τη σύζυγο του στην Δάφνη ενώ το Σάββατο, ένας 47χρονος άνδρας στη Ρόδο, μαχαίρωσε αλλεπάλληλες φορές με στιλέτο την 36χρονη σύζυγο του όταν εκείνη του ζήτησε να χωρίσουν.
“Έχουμε μια ακραία αύξηση των κρουσμάτων ενδοοικογενειακής βίας. Βεβαίως η εγκληματικότητα πέρα από την ποσότητα της έχει και την ποιότητα και το θέμα του φύλλου των προσώπων που εμπλέκονται στις εγκληματικές πράξεις είναι θέμα ποιότητας. Αυτό δεν το δείχνουν οι στατιστικές και αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα” ανέφερε ο εγκληματολογος, Άγγελος Τσίγκρης.
Η γυναίκα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου έγινε συρραφή των τραυμάτων, ενώ ο άνδρας που στη συνέχεια επιχείρησε να δώσει τέλος στη ζωή του κρατείται στο αστυνομικό τμήμα Ιαλυσού.
“Το ότι υπήρχε αυτή τη στιγμή ένας πολύ μεγάλος περιορισμός και μια πάρα πολύ μεγάλη οικονομική ανασφάλεια, όλο αυτό προφανώς θα επηρεάσει και θα εντείνει τέτοιες συμπεριφορές σε καμία όμως περίπτωση δεν είναι αυτή η γενεσιουργός αιτία” εξηγεί η Κλινική Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια Άννα Κανδαράκη.
Συνολικά 6 γυναίκες έχουν δολοφονηθεί από τους συντρόφους τους από τις αρχές του χρόνου.
Στις 17 Ιανουαρίου εντοπίστηκε νεκρή με 14 μαχαιριές η 54χρονη Βασιλική. Δράστης ο 47χρονος Νορβηγός φίλος της που επιχείρησε να διαφύγει.
Αρχές Απριλίου, η 28χρονη Κωνσταντίνα δολοφονήθηκε μαζί με τον αδελφό της από τον πρώην σύζυγο της στο οικογενειακό σπίτι της στη Μακρυνίτσα.
Στις 11 Μαΐου η 20χρονη Καρολάιν έχασε τη ζωή της από τα χέρια του συζύγου της Μπάμπη Αναγνωστόπουλου στο σπίτι τους στα Γλυκά Νερά.
Στις 3 Ιουνίου η 64χρονη Ελένη θα δολοφονηθεί έξω από το σπίτι της, με τον εν διαστάσει σύζυγο της να την πυροβολεί εξ επαφής.
Πιο πρόσφατο θύμα γυναικοκτονίας, η 26χρονη Γαρυφαλλιά που δολοφονήθηκε από τον 30χρονο φίλο της κατά τις διακοπές τους στη Φολέγανδρο.
Eίναι “δολοφονίες ανδρών που θεωρούσαν τις γυναίκες κτήμα τους
Eπιπλέον, χθες Δευτέρα έγιναν τριάντα καταγγελίες και δεκατέσσερις συλλήψεις, για ενδοοικογενειακή βία, γεγονός που προβληματίζει την κοινωνία και τις αρμόδιες αρχές που πλέον συζητά ανοικτά το θέμα της έμφυλης βιας.
Για το θέμα της ενδοοικογενειακής βίας μίλησαν στην ΕΡΤ και την εκπομπή “Αθήνα – Τόκιο” ο Νίκος Ρήγας, αντιπρόσωπος Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων και η Στέλλα Αργυρίου, ψυχολόγος.
“Τα αποτελέσματα που φαίνονται το τελευταίο χρονικό διάστημα με συζυγοκτονίες και γυναικοκτονίες αποδεικνύει ότι και το φαινόμενο βρίσκεται σε μία σχετική έξαρση, αλλά και ότι στόματα ανοίγουν. Παίζει ρόλο ότι τα φώτα είναι στραμμένα πάνω σε τέτοιου είδους φαινόμενα. Οι ψυχολόγοι μπορούν να πουν για τα αίτια που οδηγούν σε τέτοιου είδους αντιδράσεις. Η δολοφονία μπορεί να γίνεται πάνω σε μια έντονη διαμάχη ή να είναι μια προσχεδιασμένη πράξη, όπως βλέπουμε και στην περίπτωση της Δάφνης, την στιγμή που το θύμα δεν μπορεί να αντιδράσει”.
Παιδία μεγαλώνουν με ένα βίαιο πατέρα και μια μητέρα που κακοποιείται μέσα στο σπίτι
Από την πλευρά της η ψυχολόγος Στέλλα Αργυρίου δήλωσε ότι “η καθημερινότητα έρχεται να μας επιβεβαιώσει ότι τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας είναι πάρα πολλά στην Ελλάδα και υπάρχουν πολλές γυναίκες που ζουν μέσα στο φόβο. Δεν είναι μόνο γυναίκες, αλλά είναι και μητέρες. Με τρομάζει πάρα πολύ ότι το γεγονός ότι μια γυναίκα βιώνει μέσα στο σπίτι της βία και το ότι ένα παιδί μεγαλώνει με ένα βίαιο πατέρα και μια μητέρα που κακοποιείται, αντιλαμβάνεστε πόσο μεγάλο πρόβλημα είναι για την κοινωνία”.
Όπως τόνισε η κ. Αργυρίου, “απόλυτα φυσιολογικό δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι ένας άνθρωπος στερεί τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου, ούτε πλέον μπορούμε να χρησιμοποιούμε εκφράσεις του τύπου σκότωσε επειδή ζήλευε, επειδή ήταν η κακιά στιγμή ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο. Σκότωσε γιατί ήταν δολοφόνος. Η βία έχει κλιμάκωση. Αυτά τα περιστατικά ξεκίνησαν από λεκτική βία, ξεκίνησαν από ένα σπρώξιμο, από ένα χαστούκι. Ξεκίνησαν από πολύ μικρά περιστατικά που αν τα αφήσουμε στον χρόνο χωρίς να αντιδράσουμε, δυστυχώς, τα όρια αρχίζουν να φεύγουν”.
“Κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να τερματίσουν μια σχέση και τερματίζουν ζωές”
“Είναι πολύ εύκολο κάποιος που μέσα στον χαρακτήρα του έχει βίαια χαρακτηριστικά να ξεφύγει. Είναι πολύ εύκολο, ως γείτονες, να πούμε ότι εγώ δεν θα ασχοληθώ. Είναι πολύ εύκολο, ως κοινωνία, να πούμε ότι αυτό το πρόβλημα δεν υπάρχει. Δυστυχώς, όμως, υπάρχει και πρέπει να γίνει κάτι γι’ αυτό. Πρέπει ως κράτος να ξεκινήσουμε μια μεγάλη καμπάνια για την έμφυλη βία γιατί μας λείπει η εκπαίδευση και η παιδεία. Δεύτερον, πρέπει να αυστηροποιηθούν οι ποινές ώστε ένας βίαιος άνθρωπος να μην τολμήσει να σηκώσει το χέρι του σε έναν συνάνθρωπό μας. Τρίτο και πολύ σημαντικό, να οργανωθεί ένα πλαίσιο, μέσα στο οποίο η κακοποιημένη γυναίκα να νιώθει την ασφάλεια ότι μπορεί να φύγει και να συνεχίσει τη ζωή της την επόμενη ημέρα. Μας αξίζει μια καλύτερη κοινωνία. Κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να τερματίσουν μια σχέση και τερματίζουν ζωές. Είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει στη ώρα” πρόσθεσε η ψυχολόγος.
Απαντώντας σε ερώτηση για το κατά πόσο επηρέασε το lockdown και η πανδημία σε αυτή την έκρηξη ενδοοικογενειακής βίας η ψυχολόγος απάντησε αρνητικά. “Όλοι έχουμε διαπληκτισμούς, δεν είδα να παίρνουμε ένα όπλο και να σκοτώνουμε. Ο δολοφόνος έχει κάποια χαρακτηριστικά. Κάποιοι μοχλοί πίεσης μπορούν να τον οδηγήσουν πιο γρήγορα στο να κάνει κάτι το οποίο ήταν προσχεδιασμένο στο χαρακτήρα του ότι θα συμβεί. Δεχόμαστε την πίεση της πανδημίας, αλλά δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι η πανδημία όπλισε το χέρι ενός δολοφόνου”.
Σύμφωνα με την ίδια τα τελευταία περιστατικά είναι “δολοφονίες ανδρών που θεωρούσαν τις γυναίκες κτήμα τους. Γι’ αυτό και κάνουμε λόγο για έμφυλη βία. Τα ποσοστά για τη χώρα μας είναι συγκλονιστικά. Πρέπει να στηρίξουμε αυτές τις γυναίκες. Επιμένω σε μια δομή που θα τις στηρίζει μόνιμα για να νιώσουν ασφαλείς και να πάρουν το παιδί τους και να συνεχίσουν τη ζωή τους μακριά από τον κακοποιητή. Να τους βρούμε δουλειά για να μπορέσουν να διαφύγουν”.
