Την επανεμφάνισή του μετά από καιρό έκανε πριν περίπου δύο βδομάδες ο γνωστός – άγνωστος Βρετανός καλλιτέχνης Μπάνκσι.
Στις 7 Αυγούστου κάτοικοι της μικρής αγγλικής πόλης, Λόεστοφτ εντόπισαν σε μέρος του πάρκου Νίκολας Έβεριτ μία νέα τοιχογραφία με μήνυμα κοινό για όλους τους λαούς του κόσμου: “Είμαστε όλοι…στην ίδια βάρκα”.
Το έργο κοσμεί έναν τοίχο στο πάρκο Νίκολας Έβεριτ και δείχνει δείχνει τρία παιδιά να στέκονται σε μια βάρκα: ένα από αυτά κοιτάζει πίσω, ένα ψάχνει στον ορίζοντα και ένα σκύβει στην άκρη του σκάφους με ένα κουβά.
Λίγες μέρες μετά τον σάλο που προκάλεσε ο εντοπισμός του νέου έργου, ο Μπάνκσι επιβεβαίωσε ότι αυτό και κάποια άλλα έργα που εμφανίστηκαν προηγουμενα σε δημόσιους χώρους αγγλικών πόλεων της Βόρειας Θάλασσας είναι δικά του.
Σε βίντεο που αναρτήθηκε στο Instagram στις 4 Μαρτίου 2021 δείχνει τη δημιουργία μίας άλλης τοιχογραφίας σε ένα κτήριο στο Ρίντινγκ με κεντρικό θέμα την απόδραση ενός κρατουμένου από τη φυλακή με ένα σεντόνι που καταλήγει σε μία γραφομηχανή.
Το κτίριο δεν ήταν τυχαίο, αλλά μία πρώην φυλακή, στην οποία ήταν κάποτε φυλακισμένος και ο συγγραφέας Όσκαρ Ουάιλντ. Το μέλλον του κτιρίου δεν έχει ακόμη αποφασιστεί καθώς προς το παρόν πωλείται. Με το έργο του ο Μπάνκσι κάνει μια σαφή πρόταση για τη μετατροπή της πρώην φυλακής σε χώρο τέχνης.
Ένα άλλο πρόσφατο έργο του Μπάνκσι, όπως θυμίζει σχετικό εκτενές ρεπορτάζ του γερμανικού δικτύου Ντόιτσε Βέλλε, έγινε στην πλευρά του πλοίου Λουίζ Μισέλ. Εκεί φαίνεται ένα κορίτσι με σωσίβιο που αγγίζει ένα άλλο σωσίβιο σε σχήμα καρδιάς. Ο Μπάνκσι είχε χρηματοδοτήσει το πλοίο διάσωσης, το ζωγράφισε και το δώρισε στη γερμανική οργάνωση βοήθειας Sea-Watch.
Το πλοίο έχει ήδη σώσει 89 πρόσφυγες στη Μεσόγειο. Η οργάνωση έγραψε στο Twitter: “Είμαστε ενθουσιασμένοι με τη ροζ ενίσχυση!”.
Οι αγώνες των Αφροαμερικανών στο πλαίσιο του κινήματος “Οι Ζωές των Μαύρων Έχουν Σημασία” (Black Lives Matter, BLM) δεν θα μπορούσαν να αφήσον ασυγκίνητο τον γνωστό δημιουργό, καθώς πιστεύει ότι οι μαύροι δεν πρέπει να πολεμήσουν μόνοι τους τον ρατσισμό μετά το θάνατο του Τζωρτζ Φλόιντ.
Στην αρχή σκέφτηκε ότι έπρεπε απλώς να σωπάσει αλλά μετά το ξανασκέφτηκε: “Γιατί να το κάνω αυτό; Δεν είναι δικό τους πρόβλημα. Είναι δικό μου”. Οι έγχρωμοι αφήνονται στη μοίρα τους από το σύστημα των λευκών.
Πέρσι άλλο ένα έργο του Μπάνκσι που είχε προκαλέσει αίσθηση αφορούσε τον ηρωϊκό αγώνα των Βρετανών γιατρών και νοσηλευτών σε μία χώρα με αποδυναμωμένο Εθνικό Σύστημα Υγείας έπειτα από χρόνια λιτότητας.
Ο Μπάνκσι έτσι ευχαρίστησε τους γιατρούς και τους νοσηλευτές που παλεύουν καθημερινά με την πανδημία στο υποχρηματοδοτούμενο σύστημα υγείας της φτιάχνοντας ένα ακόμη έργο που συζητήθηκε όσο λίγα.
