Ενδιαφέρουσες εξελίξεις φαίνεται πως σηματοδοτεί στη Συρία και την ευρύτερη περιοχή η γεωπολιτική κόντρα ΗΠΑ-Ιράν στο Λίβανο και η αλλαγή προτεραιοτήτων της κυβέρνησης Μπάιντεν από τη Μέση Ανατολή στην περιοχή του Ινδικού και Ειρηνικού Ωκεανού στο πλαίσιο του σφοδρού ανταγωνισμού με την Κίνα (απότοκος της οποίας και η πρόσφατη συμφωνία AUKUS).
Παράγοντας που πυροδοτεί ενδιαφέρουσες εξελίξεις στην περιοχή θεωρείται και η πρόσφατη επιλογή της Δαμασκού να συναινέσει στην διέλευση αιγυπτιακού φυσικού αερίου από την Ιορδανία με τελικό προορισμό την τροφοδότηση σταθμού παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στον Λίβανο.
Η συναίνεση της Δαμασκού σε αυτή την εξέλιξη που φαίνεται πως έγινε με…πρόσκληση των ΗΠΑ (!) πάνω στην προσπάθειά τους να δείξουν πως δήθεν “νοιάζοντα騔 για την ενεργειακή επάρκεια του υπό κατάρρευση Λιβάνου, όταν ένιωσαν την “καυτή ανάσα” της Τεχεράνης στην πολύπαθη χώρα.
Αφορμή για αυτό έδωσε η πρόσφατη απόφαση της Χεζμπολάχ να προχωρήσει στην εισαγωγή ιρανικού φυσικού αερίου, μέσω Συρίας, γεγονός που φαίνεται πως οδηγεί ουσιαστικά σε…”νεκρανάσταση” του αραβικού αγωγού φυσικού αερίου. Ενός αγωγού που εμπλέκεται στο κουβάρι αιτιών του 10ετούς καταστροφικού πολέμου στη Συρία και λειτουργούσε ως το 2011 περνώντας από χώρες της περιοχής μεταφέροντας κυρίως αιγυπτιακό φυσικό αέριο…
Σε αυτό το πλαίσιο αποκτά ιδιαίτερη σημασία η επίσκεψη που πραγματοποίησε την Κυριακή, για πρώτη φορά από την έναρξη του πολ΄έμου στη Συρία το 2011, ο Σύρος υπουργός Άμυνας και επιτελάρχης του συριακού στρατού στρατηγός Αλί Αγιούμπ.
Ο Αλί Αγιούμπ μετέβη στο Αμάν με πρόσκληση του Ιορδανού ομολόγου του, στρατηγού Γιουσέφ Χουνάιτι την Κυριακή συζητώντας εκτενώς τις πρόσφατες εξελίξεις στην πόλη Νταράα αλ Μπάλαντ που ανακτήθηκε πλήρως στις αρχές Σεπτέμβρη από τον συριακό στρατό με τη μεσολάβηση της Ρωσίας και την αποχώρηση όλων των αντικαθεστωτικών και τζιχαντιστών ενόπλων που είχαν μετατρέψει την περιοχή σε ένα από τα “προπύργια” δυνάμεων της αντιπολίτευσης με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης του Σύρου προέδρου Μπασάρ Άσαντ. Συζήτησε επίσης την κατάσταση ασφαλείας στα σύνορα Συρίας-Ιορδανίας, την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του λαθρεμπορίου ναρκωτικών (μία από την πηγή εσόδων των τζιχαντιστών και ομάδων αντικαθεστωτικών).
Αίσθηση προκαλεί το γεγονός πως παρά το (υψηλό δημοσιοογραφικά) ενδιαφέρον της είδησης, Ιορδανία και Συρία κράτησαν χαμηλούς τόνους γύρω από την συνάντηση των δύο στρατηγών. Το συριακό πρακτορείο SANA κράτησε ιδιαιτέρως χαμηλούς τόνους αρκούμενο στα βασικά στοιχεία της είδησης. To δε ιορδανικό πρακτορείο ειδήσεων Petra news καταχώνιασε την είδηση κάνοντάς την σχεδόν αόρατη ενώ το πιο “παρατηρητικό” ισραηλινό δίκτυο i24 News θυμήθηκε (σχετικώς δηκτικά) πως η Ιορδανία στήριζε κάποτε τους “υποστηριζόμενους από τη Δύση” αντικαθεστωτικούς ενόπλους.
Τα ευκόλως εννοούμενα πιθανώς θεωρου΄ν πως πρέπει να παραλείπονται ή να αποσιωπούνται (τουλάχιστον επί του παρόντος)…
Οι ρωσικές “μαχαιριές” στο Ιντλίμπ με στόχο την Άγκυρα
Όπως φαίνεται όμως στο κουβάρι της Μέσης Ανατολής, τελικά όλοι συνομιλούν με όλους και για όλα. Ακόμη και οι αμίλητοι εχθροί. Ενώ παράλληλα δεν λείπουν και τα “συντροφικά μαχαιρώματα” όπως δείχνουν τις τελευταίες βδομάδες οι συστηματικές αεροπορικές επιδρομές ρωσικών και συριακών μαχητικών αεροσκαφών στα περίχωρα της βορειουδτικής επαρχίας Ιντλίμπ, που αποτελεί πλέον και το μοναδικό οχυρό των τζιχαντιστών και άλλων (κυρίως φιλότουρκων) αντικαθεστωτικών.
Από τις ρωσικές και συριακές επιδρομές στο Ιντλίμπ ξεχωρίζει εκείνη της 11ης Σεπτέμβρη που έγινε σε απόσταση αναπνοής από τουρκικό “φυλάκιο” (που ελάχιστα διαφέρει από στρατιωτική βάση) με αποτέλεσμα τον θάνατο δύο Τούρκων στρατιωτικών και τον τραυματισμό άλλων τριών. Ο τουρκικός στρατός απέφυγε να χτυπήσει θέσεις του συριακού στρατού για αντίποινα βγάζοντας τα απωθημένα του σε θέσεις των Κούρδων μαχητών των “Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων” (SDF) που συνεργάζονται στενά με τις ΗΠΑ…
Οι ρωσικές και συριακές επιδρομές κοντά σε τουρκικές θέσεις και τα χτυπήματα θέσεων φιλότουρκων αντικαθεστωτικών στο Ιντλίμπ θεωρούνται ισχυρή προειδοποίηση στην κυβέρνηση του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προκειμένου να “συμμαζέψει” τα τουρκικά στρατεύματα από τη βόρεια Συρία. Μεταξύ άλλων και γιατί για την κυβέρνηση Άσαντ συνιστούν “κόκκινο πανί” και κατάφωρη παραβίαση των κυριαρχικών συριακών δικαιωμάτων.
Ωστόσο το επόμενο επεισόδιο της λυκοσυμμαχίας Ρωσίας, Ιράν και Τουρκίας στο φόντο του πολέμου στη Συρία αναμένεται να παιχτεί την επόμενη βδομάδα στο Σότσι της Μαύρης Θάλασσας. Εκεί αναμένεται να πραγματοποιηθεί η σύνοδος κορυφής των προέδρων Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, Ιράν, Εμπραχίμ Ραϊσί και Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με κύριο ζήτημα (σύμφωνα με πληροφορίες από την Άγκυρα) την κατάσταση στο Ιντλίμπ.
Όπως φαίνεται “τελειώνουν τα ψωμιά” της περσινής συμφωνίας που είχαν κάνει τον Μάρτιο του 2020 οι πρόεδροι Ρωσίας Τουρκίας για την θέσπιση υποτίθεται “ζωνών αποκλιμάκωσης συγκρούσεων” στην ευρύτερη περιοχή του Ιντλίμπ. Οι συνθήκες από τότε ως σήμερα σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο έχουν αλλάξει. Και έχουν αλλάξει αξιοσημείωτα αναδεικνύοντας (για πολλοστή φορά) την ρευστότητα εξελίξεων και τις εναλλαγές ρόλων στην αιματοβαμμένη γεωπολιτική σκακιέρα της Μέσης Ανατολής.
Εξελίξεις που δεν πρόκειται να οδηγήσουν σε μία σχετική περιφερειακή σταθερότητα και ομαλότητα, δίχως τον τερματισμό του πολέμου στη Συρία και κυρίως, δίχως την εξεύρεση μίας (σχετικά δίκαιης…) πολιτικής λύσης στο παλαιστινιακό στη βάση των δύο κρατών…
