Ο νυν και δύο πρώην επικεφαλής ιαπωνικής εταιρείας γεωργικών εκμεταλλεύσεων στον Ισημερινό, κατηγορούνται για εμπορία και ακραία εκμετάλλευση ανθρώπων στην εταιρεία Φουρουκάουα όπου εκατοντάδες οικογένειες ζούσαν σε συνθήκες σκλαβιάς για περισσότερα από 50 χρόνια.
Η εισαγγελία της χώρας απαγόρευσε στους επικεφαλής της εταιρείας που έχουν υπηκοότητα Ισημερινού, να εγκαταλείψουν την επικράτεια και διέταξε να φορούν ηλεκτρονικό βραχιόλι παρακολούθησης.
Παράλληλα, διέταξε την απαγόρευση της μεταβίβασης κινητών και ακίνητων περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας Furukawa, ώστε να υπάρχουν εγγυήσεις για την ενδεχόμενη αποζημίωση των θυμάτων.
Η Φουρουκάουα, που εδρεύει στον Ισημερινό από το 1963, καλλιεργεί και μεταποιεί αβακά, είδος κλωστοϋφαντουργικής μπανανιάς, οι ίνες του οποίου είναι ιδιαίτερα ανθεκτικές και χρησιμοποιούνται στην αυτοκινητοβιομηχανία και την υφαντουργία, για την παραγωγή χάρτου υψηλής ποιότητας.
Η εισαγγελία καταγγέλλει ότι στις εγκαταστάσεις της εταιρείας (θυγατρική της ιαπωνικής FPC Marketing) οι συνθήκες εργασίας ήταν “άθλιες, επισφαλείς και απάνθρωπες”.
Το υπουργείο Εργασίας του Ισημερινού ανέφερε σε έκθεση του 2019 ότι διαπίστωσε “παιδική εργασία”, “απάνθρωπες συνθήκες εργασίας”, “εργατικούς κινδύνους” και “εργατικά ατυχήματα” μετά από επιθεωρήσεις στον χώρο.
Επιπλέον, 122 πρώην εργαζόμενοι κατηγορούν τη Φουρουκάουα για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κι ότι ανάγκαζε το προσωπικό της να εργάζεται υπό απάνθρωπες συνθήκες στις φυτείες της. Σε αυτές δούλευαν ολόκληρες οικογένειες, συμπεριλαμβανομένων παιδιών.
Με απόφασή του τον Απρίλιο, δικαστής απεφάνθη ότι οι εργαζόμενοι είχαν υποστεί φυλετικές διακρίσεις και ότι ήταν θύματα “σύγχρονης δουλείας” ανοίγοντας το δρόμο για την αποζημίωσή τους και την εκχώρηση 50 στρεμμάτων σε κάθε εργαζόμενο.
Η εταιρεία, η οποία εξακολουθεί να λειτουργεί περίπου 30 φυτείες που καλύπτουν περισσότερα από 2.300 εκτάρια (230.000 στρέμματα) σε τρεις επαρχίες του Ισημερινού, είχε δηλώσει ότι δεν γνώριζε για τις συνθήκες εργασίας στις φυτείες της και ότι οι εργαζόμενοι λάμβαναν κοινωνικά επιδόματα και είχαν όλα τα εργασιακά δικαιώματα.
“Ήμασταν σκλάβοι εκεί”
Η Σουζάνα Κινόνες, γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια φυτεία δέντρων αβακά κατά μήκος της δυτικής ακτής του Ισημερινού, όπου επικρατούσε η ακραία φτώχεια.
Για 16 χρόνια, η Κινόνες εργάστηκε σε φυτεία, αφαιρώντας ίνες αβακά από τους μίσχους των δέντρων, αφαιρώντας τον πολτό και στη συνέχεια πλένοντας και στεγνώνοντας το νήμα που θα εξάγοταν στη συνέχεια στην Εύρώπη και στις ΗΠΑ.
Θυμάται ότι σηκωνόταν την αυγή και ότι αποφεύγοντας τα φίδια, περνούσε σε στενά χωμάτινα μονοπάτια, ανάμεσα σε ατελείωτες σειρές δέντρων, για να δουλέψει 12ωρες βάρδια πριν επιστρέψει στη γυμνή, στενή και τσιμεντένια καλύβα της.
Το κόστος του εξοπλισμού, είτε πρόκειται για μαχαίρια είτε για γάντια, καθώς και για φάρμακα και υγειονομική περίθαλψη, είχε αφαιρεθεί από τους μισθούς των εργαζομένων, τονίζει.
“Ήμασταν σκλάβοι εκεί. Μας κακομεταχειρίστηκαν”, είχε αναφέρει στο Reuters η 60χρονη σήμερα Κινόνες, η οποία ήταν οκτώ ετών όταν άρχισε να εργάζεται στη φυτεία αβακά, στην επαρχία Santo Domingo de los Tsáchilas.
Η μαρτυρία της – μαζί με εκείνη 122 άλλων πρώην εργατών της Furukawa Plantaciones – βρέθηκε τον περασμένο Ιανουάριο ενώπιον τοπικού δικαστή, ο οποίος έκρινε ότι τα δικαιώματα των εργαζομένων είχαν παραβιαστεί κατάφορα.
Ο Ισημερινός κατατάσσεται στη δεύτερη θέση στον κόσμο ως προς την παραγωγή ινών αβακά. Η πώληση ινών αβακά είχε αθροιστικά τζίρο 32,7 εκατομμυρίων δολαρίων το 2020 στη χώρα. Από τον Ιανουάριο ως τον Αύγουστο φέτος, τα έσοδα από τις πωλήσεις έφθασαν τα 24,3 εκ. δολάρια.
Πηγή: Thomson Reuters Foundation
