Το καράβι “Ελευθερία” απέπλευσε από το λιμάνι του Λαυρίου με τελικό προορισμό τη Νάπολη της Ιταλίας. Οι επιβαίνοντες σε αυτό, περίπου 50 άτομα-πολιτικοί, ακτιβιστές, δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί, καλλιτέχνες, εκπρόσωποι γυναικείων οργανώσεων- ταξιδεύουν με δύο αιτήματα: την απελευθέρωση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν και την ειρήνη στο Κουρδιστάν.
Ο ιδρυτής και ιστορικός ηγέτης του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), Αμπντουλάχ Οτσαλάν, είναι φυλακισμένος και κυριολεκτικά αποκομμένος από τον έξω κόσμο εδώ και 22 χρόνια στο νησί-φυλακή Ιμραλί κοντά στην Κωνσταντινούπολη. “Η ώρα είναι τώρα – ελευθερία για τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ειρήνη στο Κουρδιστάν”, η νέα διεθνής πρωτοβουλία, δεν “ελπίζει σε θαύματα”, όπως λέει στο Κοσμοδρόμιο, ο Ερτουγρούλ Κουρκτσού, επίτιμος πρόεδρος του φιλο-κουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP) και εμβληματική προσωπικότητα της τουρκικής Αριστεράς.
“Δεν περιμένουμε να γίνει το θαύμα. Ο αντίκτυπος αυτής της νέας, διεθνούς εκστρατείας για την απελευθέρωση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν δεν θα είναι άμεσος. Θα σας πω όμως, πώς το βλέπω εγώ που αγωνίζομαι 20 και πλέον χρόνια για την αποκατάσταση αυτής της αδικίας και κατά της δίωξης του κουρδικού λαού: για μένα αυτή η προσπάθεια είναι σαν τη θάλασσα που με την αλμύρα της ‘τρώει σιγά σιγά’ τη στεριά. Είναι ένα ακόμα κύμα για να σπάσει ο βράχος που λέγεται… Τουρκία.
”Ουσιαστικά η κυβέρνηση της Τουρκίας παραβιάζει το Σύνταγμα, παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, παραβιάζει το κοινό δίκαιο, παραβιάζει κάθε έννοια του κράτους δικαίου. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Πρέπει κάποια στιγμή να συνθλιβεί και γι’ αυτό είμαστε αποφασισμένοι να εντείνουμε τις πιέσεις μας. Είμαι αισιόδοξος ότι θα τα καταφέρουμε γιατί απλά είναι αδύνατο να συνεχιστεί αυτό για άλλη μια δεκαετία”.
Γνωρίζετε σε ποια κατάσταση βρίσκεται σωματικά και ψυχικά ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν μετά από τόσα χρόνια εγκλεισμού;
“Τα μηνύματα που λαμβάνουμε από τα απειροελάχιστα ανοίγματα στο κελί του Οτσαλάν, οι πληροφορίες που μεταφέρονται με το σταγονόμετρο από τις τουρκικές αρχές στους οικείους του, είναι ότι δεν συντρέχει κάποιος λόγος ανησυχίας για την κατάσταση της υγείας του. Σωματικά δεν εμφανίζεται να είναι σε κακή κατάσταση. Ωστόσο, είναι συνομήλικός μου, δηλαδή είναι ένας άνθρωπος 73-74 ετών. Σε αυτήν την ηλικία υπάρχει πάντα η πιθανότητα κάτι να συμβεί και αυτοί οι κίνδυνοι υγείας δεν πρέπει να υποτιμώνται. Ψυχικά αυτό που κρατάει τον Οτσαλάν ζωντανό, ενεργό και μαχητικό είναι ο αγώνας του κουρδικού λαού. Η αντίσταση των Κούρδων κρατά τον Άπο στη ζωή”.
Το νησί-φυλακή Ιμραλί έχει χαρακτηριστεί “διάδρομος θανάτου” και “φέρετρο”. Είναι ό,τι χειρότερο έχει να επιδείξει το σωφρονιστικό σύστημα της Τουρκίας;
“Η περίπτωση στο νησί-φυλακή Ιμραλί είναι ιδιάζουσα στην περίπτωση του Οτσαλάν. Είναι μια περίπτωση του πώς από κάτι πολύ αρνητικό μπορεί να βγει κάτι θετικό. Από τότε που η διεθνής κοινότητα εξέφρασε την ανησυχία της για τις συνθήκες κράτησης του Κούρδου ηγέτη, μετά τις αναγκαστικές δεσμεύσεις της Τουρκίας στους Αμερικανούς αλλά και εξαιτίας των πιέσεων μας, οι Αρχές είναι υποχρεωμένες να έχουν οθόνες και να δείχνουν σε τι κατάσταση βρίσκεται ο Οτσαλάν σε ημερήσια, για να μην πω σε ωριαία βάση. Είναι ίσως ο μοναδικός πολιτικός κρατούμενος στον κόσμο υπό συνεχή παρακολούθηση. Καταγράφεται κάθε λεπτό της ζωής του στην απομόνωση. Από κάτι τόσο οργουελικό, βγήκε κάτι θετικό. Έχουμε μια εικόνα για το αν ζει ή δεν ζει. Κατά τ’ άλλα το Ιμραλί είναι από τα χειρότερα σωφρονιστικά καταστήματα στον κόσμο. Οι συνθήκες της υψίστης ασφαλείας και απομόνωσης είναι συνθήκες υψίστης… δολοφονίας”.
Βλέπετε να είναι η τουρκική αντιπολίτευση πρόθυμη να πιέσει για την αποφυλάκιση Οτσαλάν διαβλέποντας σε συμμάχους για την ανατροπή του Ερντογάν;
“Για να ανακτήσει κανείς την εξουσία σήμερα στην Τουρκία πρέπει να ανατρέψει τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο λαός δείχνει να είναι σχεδόν έτοιμος και ώριμος να γυρίσει πια σελίδα και να διώξει τον Ερντογάν από την εξουσία. Η επίσημη αντιπολίτευση το βλέπει αυτό και γνωρίζει ότι πρέπει να συμπορευτεί με αυτό το ρεύμα. Ωστόσο, θέλει να το πράξει δημιουργώντας τις ελάχιστες δυνατές εντάσεις στη χώρα. Κάτι τέτοιο είναι αδύνατο δεδομένου ότι το κίνημα για την απελευθέρωση του Οτσαλάν κάνει τεράστιο θόρυβο και θα συνεχίσει να το κάνει. Πιστεύω, λοιπόν ότι η τουρκική αντιπολίτευση δεν έχει το θάρρος και την αποφασιστικότητα για να σπάσει τα αυγά που χρειάζονται για να έρθει η αλλαγή στην Τουρκία”.
Η Τουρκία προτιμά να “σκοτώνει” τον Οτσαλάν μέρα με τη μέρα
Το ταξίδι από το Λαύριο στη Νάπολη ξεκίνησε το απόγευμα της Δευτέρας (8/11) στη φιλόξενη κινηματογραφική αίθουσα “Cinema Art Studio” στην οδό Σταυροπούλου 33, δίπλα από την πλατεία Αμερικής στο κέντρο της Αθήνας. Η αίθουσα ήταν κατάμεστη με ανθρώπους από το Κουρδιστάν, την Ελλάδα, την Ιταλία, τη Γαλλία και την Ισπανία που ακόμα ελπίζουν στο τέλος του εγκλεισμού του Οτσαλάν. Έξω στον δρόμο η παρουσία της αστυνομίας ήταν διακριτική και χωρίς πολλές πιέσεις για πιστοποιητικά εμβολιασμού ή νόσησης. Στο πάνελ ανάμεσα στους ομιλητές ήταν ο δικηγόρος του Οτσαλάν από το 2001, Ιμπραχήμ Μπιλμέζ και η Ελένη Βασιλοπούλου, η κόρη της Βούλας Δαμιανάκου, της αγωνίστριας της Εθνικής Αντίστασης που φιλοξένησε τον διωκόμενο ηγέτη των Κούρδων και μάλιστα έγραψε το βιβλίο “Ο Οτσαλάν στο σπίτι μου”.
Ο Ιμπραχήμ Μπιλμέζ μίλησε για τις ευθύνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την πολιτική δίωξη Οτσαλάν και για τον άμεσο αποχαρακτηρισμό ως “τρομοκρατικών” όλων των κουρδικών οργανώσεων από την κυβέρνηση της Τουρκίας.
“Οι πόρτες της ΕΕ είναι κλειστές για τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν και τους Κούρδους από το 1993. Τότε οι χιλιάδες πολιτικοί πρόσφυγες που βρίσκονταν σε κράτη της Ευρώπης δεν πήραν ποτέ άσυλο. Ο Οτσαλάν ήρθε στην Ελλάδα ελπίζοντας σε μια ευρωπαϊκή λύση του Κουρδικού. Η καταδίκη του ήταν ξεκάθαρα μια πολιτική πράξη. Ως δικηγόροι δεν έχουμε καμία πρόσβαση στον εντολέα μας. Ωστόσο, τον Μάρτιο του 2021 που κυκλοφόρησε η φήμη στον Τύπο περί θανάτου του, υπήρξαν πολλές αντιδράσεις. Κι έτσι το κράτος της Τουρκίας αποφάσισε να επιτρέψει μόνο ένα τηλεφώνημα για να αποδείξει ότι ο Οτσαλάν ζει. Άφησαν τον αδελφό του να μιλήσει με τον πολιτικό κρατούμενο για μισό λεπτό και μετά η γραμμή κόπηκε. Από τότε δεν έχουμε καμία είδηση, καμία επικοινωνία. Είμαστε στο σκοτάδι. Ποτέ δεν έχουμε μπει στις φυλακές του Ιμραλί. Αυτό δεν συμβαίνει πουθενά αλλού στην Ευρώπη. Συμβαίνει μόνο στην Τουρκία. Είναι κρίμα που η διεθνής κοινότητα αποδέχεται αυτήν την κατάσταση και δεν αντιδρά. Το 1999 η θανατική ποινή του Οτσαλάν μετατράπηκε σε δια βίου απομόνωση. Και αυτό γιατί απλά το φασιστικό κράτος της Τουρκίας αποφάσισε ότι είναι προτιμότερο να τον σκοτώνει μέρα με τη μέρα στερώντας του τα ανθρώπινα και τα πολιτικά δικαιώματά του”.
Ακούστε εδώ την αφήγηση της Ελένης Βλαχοπούλου για την ημέρα που ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν χτύπησε το κουδούνι του σπιτιού της. Ακολουθεί ένα απόσπασμα από τον χαιρετισμό της στη συνέντευξη Tύπου – εκδήλωση της νέας διεθνούς πρωτοβουλίας στο “Cinema Art Studio”.
