Για σχεδόν έναν αιώνα, η καθημερινή ρουτίνα της Kuttiyamma ήταν σχεδόν η ίδια. Ξυπνώντας νωρίς στο σπίτι της στο χωριό Thiruvanchoor στην Κεράλα, η 104χρονη θα ξεκινούσε τη δουλειά της ημέρας, μαγειρεύοντας, καθαρίζοντας και ταΐζοντας τις αγελάδες και τα κοτόπουλα.
Αλλά τώρα, κάθε πρωί, υπάρχει ένας νέος λόγος για να σηκωθεί. Περιμένει με ανυπομονησία τον εφημεριδοπώλη να παραδώσει τη Malayala Manorama, την τοπική εφημερίδα.
Για δύο ώρες θάβεται διαβάζοντας τις ειδήσεις και ενημερώνοντας τον εαυτό της για το τι συμβαίνει στον κόσμο. Αλλά μόνο τους τελευταίους μήνες μπόρεσε να εκπληρώσει αυτό της το όνειρο – τον Απρίλιο, η Kuttiyamma άρχισε επιτέλους να μαθαίνει να διαβάζει.
«Πάντα ήμουν περίεργη για το τι συνέβαινε σε όλο τον κόσμο», είπε. «Σε πολλές περιπτώσεις μετάνιωσα για την αδυναμία μου να διαβάζω εφημερίδες και παρακαλούσα τις νεότερες γενιές στο σπίτι να μου διαβάζουν εφημερίδες. Πάντα ήθελα να γράψω το όνομα και τη διεύθυνσή μου».
Μετά από μήνες απογευματινών μαθημάτων, αποφάσισε να δώσει τις εξετάσεις γραμματισμού στην πολιτεία Κεράλα τον περασμένο μήνα, όντας η μεγαλύτερη γυναίκα που το έκανε. Πέτυχε 89% στα αλφαβητισμό και 100% στα μαθηματικά. Ήταν ένα αποτέλεσμα που απέσπασε επαίνους από τον κρατικό υπουργό Παιδείας, ο οποίος έγραψε στο Twitter: «Η ηλικία δεν αποτελεί εμπόδιο για τη γνώση. Με απόλυτο σεβασμό και αγάπη, εύχομαι στην Kuttiyamma και σε όλους τους άλλους νέους μαθητές τα καλύτερα.”
Για τα περισσότερα από τα 104 χρόνια της, η Kuttiyama ήταν περίεργη για το διάβασμα και συχνά προσπαθούσε να μάθει μόνη της το αλφάβητο, αλλά όταν γεννήθηκε, σε ένα χωριό σε μια αγροτική οικογένεια χαμηλής κάστας, δεν υπήρχε εκπαίδευση.
«Κατάρχομαι από την οπισθοδρομική κοινότητα Ezhava της Κεράλα και γεννήθηκα στη μέση της φτώχειας», είπε η Kuttiyamma, ενώ έκανε αγγειοπλαστική στην κουζίνα.
«Η εκπαίδευση για τα γυναικεία μέλη της οικογένειας ήταν αδιανόητη εκείνη την εποχή. Ακόμη και τα αγόρια σταματούσαν τις σπουδές τους στα εννέα έτη. Οι γονείς μου ήταν ακτήμονες αγροτικοί εργάτες και ήταν καθήκον μου να μαγειρεύω φαγητό, να πλένω φορέματα και να κρατάω την καλύβα για τα 11 αδέρφια μου».
Και έτσι, συνέχισε τη ζωή της. Στα 16 της παντρεύτηκε τον TK Konthi που πουλούσε φυτικά φάρμακα σε ένα μικρό μαγαζί και απέκτησαν πέντε παιδιά. Πέρασαν δεκαετίες, γεμάτες με μαγειρική και δουλειές του σπιτιού, και η Kuttiyama λέει ότι ήταν ικανοποιημένη αλλά πάντα ένιωθε ότι κάτι της έλειπε.
Μόνο με την ενθάρρυνση πριν από ένα χρόνο της γειτόνισσας της Rehana John, μιας 34χρονης εκπαιδεύτριας αλφαβητισμού, η Kuttiyamma πείστηκε να αρχίσει να μαθαίνει να διαβάζει. Η John είχε παρατηρήσει την περιέργεια της Kuttiayama για τη μάθηση των εγγονιών της και προσφέρθηκε να της δώσει μερικά βιβλία. Προηγουμένως, ο μεγαλύτερος μαθητής της Τζον ήταν 85 ετών.
Μετά από λίγη ευγενική ενθάρρυνση, άρχισαν να συναντιούνται κάθε απόγευμα, κοιτάζοντας μαζί τα βιβλία του γραμματισμού.
«Εκτός από πολύ λίγα προβλήματα όρασης και ακοής, ήταν μια τέλεια και μερικές φορές άτακτη μαθήτρια που έδινε νόημα στη διδασκαλία μου», είπε η John. «Έχει πάντα έτοιμα το σχολικό της βιβλίο, τα τετράδια και τα στυλό της πριν φτάσω στο σπίτι της. Επιπλέον, θα κρατήσει μερικές από τις λιχουδιές που έχει μαγειρέψει στο σπίτι για να μου δώσει».
Η Τζον πρόσθεσε: «Είναι η μητέρα μου τώρα. Μοιραζόμαστε ένα σπάνιο είδος συντροφικότητας και σχέσης».
Η Kuttiyamma έχει πλέον το βλέμμα της στο να αριστεύσει στην τέταρτη τυπική εξέταση, την οποία συνήθως οι μαθητές περνούν στην ηλικία των εννέα ετών. Αυτή τη φορά περιλαμβάνει εργασίες στα Μαλαγιαλάμ, Αγγλικά, περιβάλλον και μαθηματικά. «Δεν νομίζω ότι τα αγγλικά είναι εξωγήινα και δυσνόητα», είπε η Kuttiyamma. «Θα προσπαθήσω να πετύχω 100% βαθμούς στην εξέταση ισοτιμίας για όλα τα γραπτά.»
Η Τζον είπε ότι η Kuttiyamma εξακολουθούσε να ζητά μαθήματα κάθε μέρα, ενώ αρνείται να αφήσει άλλα μέλη της οικογένειας να αναλάβουν τις δουλειές του σπιτιού ή το μαγείρεμα. «Το πάθος και η δέσμευσή της είναι εξαιρετικά», είπε.
Πηγή: The Guardian
