Την απογοήτευσή του για την αποτυχία έναρξης των διαπραγματεύσεων για τη διαμόρφωση μιας διεθνούς συνθήκης σχετικά με τη ρύθμιση της χρήσης των αυτόνομων οπλικών συστημάτων εξέφρασε ο ΟΗΕ, καθώς οι κατασκευαστικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας και των ΗΠΑ, αντιτίθενται σε οποιαδήποτε διαπραγμάτευση.
Σε αντίθεση με τα υπάρχοντα ημιαυτόνομα όπλα, όπως τα drones, τα πλήρως αυτόνομα όπλα όπως τα killer robots δεν έχουν «διακόπτη εξόντωσης» ο οποίος ενεργοποιείται από τον άνθρωπο και αντ’ αυτού οι αποφάσεις για τη ζωή και τον θάνατο αφήνονται στους αισθητήρες, το λογισμικό και τις διαδικασίες των μηχανών, όπως επισημαίνεται σε δημοσίευμα του Al Jazeera.
Η εύρεση λύσης σχετικά με το ζήτημα έχει αποκτήσει επείγοντα χαρακτήρα μετά την έκθεση της επιτροπής του ΟΗΕ τον Μάρτιο, στην οποία αναφερόταν ότι η πρώτη αυτόνομη επίθεση με μη επανδρωμένο αεροσκάφος ενδεχομένως συνέβη στη Λιβύη. Αυτή την εβδομάδα, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, ενθάρρυνε τα 125 μέρη της Σύμβασης για ορισμένα συμβατικά όπλα (CCW) να καταλήξουν σε ένα «φιλόδοξο σχέδιο» για νέους κανονισμούς.
Ωστόσο, η Έκτη Διάσκεψη Αναθεώρησης του CCW απέτυχε την Παρασκευή να προγραμματίσει περαιτέρω συνομιλίες σχετικά με την ανάπτυξη και τη χρήση των θανατηφόρων αυτόνομων οπλικών συστημάτων (LAWS), καθώς οι χώρες που έχουν ήδη επενδύσει πολλά στην ανάπτυξή τους (Ρωσία, Ινδία, ΗΠΑ) συμμετείχαν στην πενθήμερη συνάντηση στη Γενεύη, εμποδίζοντας την πλειοψηφία να συμφωνήσει σε βήματα για τη θέσπιση νομικά δεσμευτικών κανόνων για τα μηχανοκίνητα όπλα.
«Με τον σημερινό ρυθμό προόδου, ο ρυθμός της τεχνολογικής ανάπτυξης κινδυνεύει να ξεπεράσει τις συζητήσεις μας», ανέφερε σύμφωνα με το Al Jazeera ο Πρεσβευτής Αφοπλισμού της Ελβετίας, Φέλιξ Μπάουμαν (Felix Baumann), εκφράζοντας τη δυσαρέσκειά του για τα αποτελέσματα της διακυβερνητικής επιτροπής του ΟΗΕ, η οποία διεξάγεται τα τελευταία οκτώ χρόνια.
Σημειώνεται ότι εξήντα οκτώ κράτη έχουν απευθυνθεί στον ΟΗΕ για τη νομική διευθέτηση του ζητήματος, ενώ ορισμένες ΜΚΟ αγωνίζονται μέσω εκστρατειών (πχ. Stop Killer Robots) για τον περιορισμό της άναρχης εξάπλωσης τέτοιων όπλων και πιέζουν για διαπραγματεύσεις με στόχο την διαμόρφωση μιας διεθνούς συνθήκης.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας, Αλεξάντερ Σάλενμπεργκ (Alexander Schallenberg), και ο Υπουργός Αφοπλισμού και Ελέγχου Όπλων της Νέας Ζηλανδίας, Φιλ Τούιφορντ (Phil Twyford), έχουν ζητήσει την ανάπτυξη νέων διεθνών νόμων για τη ρύθμιση των αυτόνομων οπλικών συστημάτων, ενώ οι νέοι κυβερνητικοί συνασπισμοί της Νορβηγίας και της Γερμανίας έχουν υποσχεθεί να αναλάβουν δράση για αυτό το θέμα.
«Η CCW απέδειξε για άλλη μια φορά την αδυναμία της να σημειώσει ουσιαστική πρόοδο». σημείωσε ανώτερος σύμβουλος στη Διεθνή Αμνηστία προσθέτοντας ότι «είναι πλέον καιρός τα δεσμευμένα κράτη να πάρουν πρωτοβουλίες σε μια εξωτερική διαδικασία που μπορεί να αποφέρει αυτά που είχαμε δει κατά το παρελθόν στις νάρκες ξηράς και τα πυρομαχικά διασποράς», ενώ επεσήμανε πως τα περιθώρια για τη σχετική ρύθμιση περιστέλλονται διαρκώς.
«Πρόκειται για μια πραγματικά χαμένη ευκαιρία και όχι για το τι χρειάζεται κατά την άποψή μας για να ανταποκριθούμε στους κινδύνους που θέτουν τα αυτόνομα όπλα», υπογράμμισε από την πλευρά του ο Νιλ Ντέιβισον, σύμβουλος πολιτικής στο Νομικό Τμήμα της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού (ICRC), η οποία συμπεριλαμβάνεται στους φορείς που εξέφρασαν την απογοήτευσή τους για το αποτέλεσμα των συνομιλιών της προηγούμενης εβδομάδας.
Ο συντονιστής του Stop Killer Robots, Ρίτσαρντ Μόγιες (Richard Moyes), επεσήμανε ότι οι κυβερνήσεις «πρέπει να χαράξουν μια ηθική και νομική γραμμή για την ανθρωπότητα ενάντια στη δολοφονία ανθρώπων από μηχανές» συμπληρώνοντας ότι «η σαφής πλειοψηφία των κρατών βλέπει την ανάγκη να διασφαλιστεί ουσιαστικός ανθρώπινος έλεγχος στη χρήση βίας. Είναι καιρός τώρα να ηγηθούν για να αποτρέψουν τις καταστροφικές ανθρωπιστικές συνέπειες των δολοφόνων ρομπότ».
Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με το δημοσίευμα, αποτελεί πλέον ισχυρή πεποίθηση ότι μετά την αποτυχία των συνομιλιών της περασμένης εβδομάδας ενδέχεται να χρειαστεί μια ξεχωριστή μακρά διαδικασία για να διασφαλιστεί η μελλοντική πρόοδος στο συγκεκριμένο ζήτημα.
