Δέκα εκατομμύρια θέσεις εργασίας στον πολιτισμό χάθηκαν παγκοσμίως το 2020 ως αποτέλεσμα της πανδημίας του Covid-19,ενώ η ταχύτατη διαδικασία ψηφιοποίησης της πολιτιστικής παραγωγής δημιουργεί τεράστια προβλήματα ακόμα και για τον βιοπορισμό των καλλιτεχνών, αναφέρει έκθεση της Unesco.
Η πανδημία οδήγησε σε μια «άνευ προηγουμένου κρίση στον πολιτιστικό τομέα», τονίζει η Ώντρεϋ Αζούλαϊ, γενική διευθύντρια της Unesco, του πολιτιστικού φορέα του ΟΗΕ, στον πρόλογο της έκθεσης. «Σε όλο τον κόσμο, μουσεία, κινηματογράφοι, θέατρα και αίθουσες συναυλιών – τόποι δημιουργίας και κοινής χρήσης – έχουν κλείσει τις πόρτες τους…». «Αυτό που ήταν ήδη μια επισφαλής κατάσταση, για πολλούς καλλιτέχνες έχει πλέον γίνει μη βιώσιμη, απειλώντας τη δημιουργική ποικιλομορφία».
Αν και ο πολιτιστικός και δημιουργικός τομέας είναι ένας από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους οικονομικούς τομείς στον κόσμο, είναι επίσης ένας από τους πιο ευάλωτους και συχνά παραβλέπεται από τις δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις, αναφέρει η έκθεση 328 σελίδων «Reshaping Policies for Creativity».
Οι κρατικές δαπάνες για τις «δημιουργικές βιομηχανίες» μειώνονταν ήδη τα χρόνια που προηγήθηκαν της πανδημίας, και η υγειονομική κρίση οδήγησε τελικά σε κατάρρευση εισοδήματος και απασχόλησης.
Η έκθεση καλεί τις κυβερνήσεις να ευθυγραμμίσουν την προστασία της εργασίας των καλλιτεχνών και των επαγγελματιών του πολιτισμού με εκείνη του γενικού εργατικού δυναμικού και προτείνει έναν κατώτατο μισθό για τους εργαζόμενους στον πολιτισμό, και καλύτερες συντάξεις και αμοιβές ασθενείας για τους ελεύθερους επαγγελματίες. «Ακόμη και σε χώρες με συστήματα κοινωνικής ασφάλισης σχεδιασμένα για ελεύθερους επαγγελματίες ή αυτοαπασχολούμενους (που αποτελούν μεγάλο μέρος του εργατικού δυναμικού της δημιουργικής οικονομίας), ένα σημαντικό ποσοστό αυτών των εργαζομένων είναι συχνά μη επιλέξιμοι», αναφέρει.
Από τότε που ξεκίνησε η πανδημία, «η ψηφιοποίηση κατέλαβε την πρώτη θέση… καθώς έγινε αναγκαστικά η κεντρική διαδικασία στη δημιουργία, την παραγωγή, τη διανομή και την πρόσβαση στα πολιτιστικά γεγονότα. Ως αποτέλεσμα, οι διαδικτυακές πολυεθνικές εδραίωσαν τη θέση τους και ο ρόλος των ανισοτήτων στην πρόσβαση στο Διαδίκτυο έγινε πιο σημαντικός». Για τους περισσότερους καλλιτέχνες, το ψηφιακό περιβάλλον δεν παρέχει αρκετό εισόδημα για να υποστηρίξει μια επαγγελματική σταδιοδρομία.
Ως εκ τούτου, χρειάζονται δράσεις για να αντιμετωπιστεί το χάσμα στην «αξία ροής» – η διαφορά, δηλαδή, μεταξύ της αξίας που εξάγουν οι πλατφόρμες ροής από το περιεχόμενο και των εσόδων που παρέχονται σε εκείνους που δημιουργούν και επενδύουν στη δημιουργία.
ΠΗΓΗ: The Guardian
