Λίγες μέρες μετά τον τραγικό θάνατο του 18χρονου μαθητή Λορέντσο Παρέλι, ο οποίος καταπλακώθηκε από σιδερόβεργες μέσα σε εργοστάσιο μεταλλουργίας που έκανε τη μαθητεία του, ένας άλλος μαθητής, σκοτώθηκε στην Ιταλία, τη Δευτέρα 14 Φλεβάρη. Ο 16χρονος Τζουζέπε Λενότσι, σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα, όταν το αυτοκίνητο θερμοϋδραυλικής εταιρείας στην οποία έκανε τη μαθητεία του, εξετράπη της πορείας του και προσέκρουσε σε δέντρο, στην περιφέρεια Μάρκε, στην κεντρική Ιταλία, ενώ σοβαρά τραυματισμένος είναι ο 37χρονος οδηγός του αυτοκινήτου.
Το τραγικό γεγονός έρχεται σε μία βδομάδα όπου συνεχίζονται οι μαζικές και πολύμορφες κινητοποιήσεις των μαθητών σε πάνω από 30 πόλεις της Ιταλίας, που εκδηλώθηκαν με αφορμή το εργοδοτικό έγκλημα και την απώλεια του Λ. Παρέλι και καταγγέλλουν τις συνθήκες μέσα στις οποίες διεξάγεται η μαθητεία για εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές στη γειτονική χώρα.
Στην Ιταλία η μαθητεία είναι υποχρεωτική για όλους τους μαθητές με βάση τον αντιεκπαιδευτικό νόμο «Εναλλαγή Σχολείου – Εργασίας», που ψηφίστηκε το 2016 από την σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του Μ. Ρέντσι. Ο νόμος αυτός στέλνει για τσάμπα εργασία τους μαθητές, χωρίς κανένα απολύτως εργασιακό δικαίωμα, ώστε να εξασφαλίζεται η κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων. Από την πρώτη στιγμή είχε καταδικαστεί από τους μαθητές και όλα αυτά τα χρόνια είναι πάγιο αίτημα η κατάργηση του. Από τότε έως σήμερα έχουν αλλάξει τέσσερεις κυβερνήσεις στην Ιταλία. Κυβερνήσεις της κεντροαριστεράς, της κεντροδεξιάς, τεχνοκρατών, συνεργασίας, με διάφορα «πρόσημα» και «αποχρώσεις». Όλες τους συνέχισαν να εφαρμόζουν αυτόν τον απαράδεκτο και βαθιά αντιεκπαιδευτικό νόμο ακριβώς επειδή η στρατηγική τους δεν αλλάζει, παρά τις επιμέρους διαφορές. Το βασικό επιχείρημα όλων των κυβερνήσεων είναι ότι με αυτό τον νόμο οι μαθητές γνωρίζουν την αγορά εργασίας, καταρτίζονται καλύτερα και θα είναι πιο εύκολο να βρουν δουλειά. Ουσιαστικά ο νόμος αυτός δεν είναι τίποτα λιγότερο από την πάγια απαίτηση των μονοπωλιακών ομίλων για περαιτέρω σύνδεση των επιχειρήσεων με τα σχολεία, για τσάμπα -στην περίπτωση της Ιταλίας- εργατικά χέρια.
Επιβεβαιώνονται οι φόβοι που εξέφραζαν εδώ και χρόνια, μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί, σχετικά με τα ελλιπή μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς που στέλνονται οι μαθητές. Ειδικά για τους μαθητές από τα τεχνικά λύκεια όπου στέλνονται σε εργοστάσια και μεγάλες βιομηχανικές μονάδες, με τους επιπλέον κινδύνους που καραδοκούν. Οι πρόσφατοι θάνατοι των μαθητών προστίθενται στη μακάβρια λίστα των χιλιάδων «εργατικών ατυχημάτων», δηλαδή των εργοδοτικών εγκλημάτων, τα τελευταία χρόνια. Μόνο το 2021 στην Ιταλία καταγράφηκαν 1404 θανατηφόρα «εργατικά ατυχήματα», που αναδεικνύουν με τον πιο τραγικό τρόπο την κατάσταση στους χώρους δουλειάς, τα ελλιπή μέτρα, την εντατικοποίηση. Αποδεικνύοντας πως το τσάκισμα δικαιωμάτων και οι συνθήκες γαλέρας στους χώρους δουλειάς είναι προϋπόθεση για την αύξηση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Σε αυτό το πλαίσιο συντελείται η ανάκαμψη και η αύξηση των ρυθμών ανάπτυξης. Αυτό άλλωστε είπε με τον πιο κυνικό τρόπο η Υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας, μιλώντας στην βουλή για τον θάνατο του Λ. Παρέλι: «Εκφράζω την θλίψη της κυβέρνησης για τον θάνατο του μαθητή ο οποίος με την αφοσίωση και τη φρεσκάδα των 18 ετών του, καταδείκνυε την αποφασιστικότητα της χώρας μας να βγει από την κρίση που προκλήθηκε από την πανδημία» σημείωσε.
ΠΗΓΗ: 902.gr
