Λίγο φως στις γκρίζες μέρες λογοκρισίας που ζούμε πρόσφεραν, χθες Παρασκευή, οι μουσικοί του Δήμου Αθηναίων. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει στη σελίδα του στο facebook, ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος , η προσπάθεια της κυβέρνησης, μετά την έναρξη του πολέμου να επιβάλλει στον χώρο του Πολιτισμού ποια έργα θα παίζονται και ποια όχι δεν έγινε δεκτή από τους μουσικούς του Δήμου Αθηναίων.
Όπως αναφέρει ο Σύλλογος, ο Δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης έδωσε εντολή να παιχτεί ο Εθνικός Ύμνος της Ουκρανίας στην έναρξη της προγραμματισμένης συναυλίας της συμφωνικής ορχήστρας και της χορωδίας την Παρασκευή 4/3, χωρίς να ζητήσει τη γνώμη των ιδίων των μουσικών.
Σε συνέλευση των μελών της ορχήστρας, μετά από πρόβα, δημοκρατικά τέθηκε σε ψηφοφορία η πρόταση του Δημάρχου και η πρόταση μουσικών, για μια διαφορετική μορφή έκφρασης της αλληλεγγύης τους στα θύματα του πολέμου. Η πρόταση του Δημάρχου ψηφίστηκε μόνο από δύο μουσικούς μέλη της Ορχήστρας απέναντι στην άλλη πρόταση που ψηφίστηκε από 100 περίπου συντελεστές.
“Οι καλλιτέχνες δεν είμαστε εκτελεστικά όργανα της Πολιτιστικής διπλωματίας. Έχουμε άποψη πάνω στο έργο μας, παλεύουμε αυτό να ενώνει και όχι να διχάζει τους λαούς. Οι εργαζόμενοι έχουμε δικαίωμα να αποφασίζουμε δημοκρατικά. Φασισμός είναι να παρακάμπτεται η βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας , για να επικρατήσει η βούληση του ενός”, αναφέρει ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος, στην ανακοίνωσή του.
Διαβάστε ολόκληρη την ανακοίνωση του Συλλόγου:
Ο πόλεμος στην Ουκρανία κλιμακώνεται και δείχνει καθαρά ότι βασικό κίνητρο του αποτελεί η σύγκρουση μεγάλων παγκόσμια δυνάμεων για το ξαναμοίρασμα του κόσμου. Απόδειξη η ανακοίνωση των μεγαλύτερων εξοπλιστικών προγραμμάτων στη Γερμανία, μετά τον β Παγκόσμιο πόλεμο και η συγκρότηση μεγάλων στρατιωτικών συμμαχιών που βρίσκονται με το δάχτυλο στη σκανδάλη.
Μέρος αυτής της πολεμικής προετοιμασίας αποτελεί και η προσπάθεια να φιμωθεί κάθε αντίθετη άποψη. Τόσο στη Ρωσία που συλλαμβάνονται αντιπολεμικοί διαδηλωτές και κλείνουν ΜΜΕ, όσο και στην ΕΕ και τις ΗΠΑ που έχει ξεκινήσει ένα πογκρόμ κάθε αντιπολεμικής φωνής στα ΜΜΕ και τα ΜΚΔ.
Ειδικότερα στο χώρο του Πολιτισμού γίνεται μια συστηματική προσπάθεια, από τις ΗΠΑ την ΕΕ και την Κυβέρνηση της Χώρας μας, να δημιουργηθεί ένα κλίμα που θα συμβάλλει στην πολεμική εμπλοκή της ΕΕ και της Ελλάδας. Μετά την απαγόρευση του έργου του Τσαϊκόφσκι από την υπουργό Πολιτισμού και την απαγόρευση κάθε συνεργασίας με Ρώσους Καλλιτέχνες, έρχονται και νέα πρωτοφανή μέτρα. Η Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου απαγορεύει όλες τις ταινίες Ρώσων δημιουργών και ζητά να πράξουν το ίδιο όλες οι χώρες μέλη της ΕΕ.
Αυτές τις μέρες ήρθε στο φως της δημοσιότητας, με αλληλοαναιρούμενες πληροφορίες, η είδηση ότι το Διεθνές Φεστιβάλ Febiofest που διεξάγεται στην Πράγα έχει ξεκινήσει τις διεργασίες, να αφαιρέσει το Βραβείο«Cristian» που αποδόθηκε το 2017 στον Σέρβο σκηνοθέτη Εμίρ Κουστουρίτσα, για την προσφορά του στον παγκόσμιο κινηματογράφο, λόγω του ότι έχει αποδεχτεί να συνεργαστεί με το Θέατρο του Ρωσικού Στρατού στη Μόσχα. Αντίστοιχα στις ΗΠΑ σε παράσταση της ΜΕΤ Όπερας της Ν. Υόρκης ο Καλλιτεχνικός της Διευθυντής ανακοίνωσε ότι διακόπτει τη συνεργασία με κάθε Ρώσο Καλλιτέχνη και Οργανισμό, καθώς και την αφαίρεση κάθε Ρωσικού έργου από το ρεπερτόριο της Όπερας. Αμέσως μετά Χορωδία και Ορχήστρα εκτέλεσαν τον Ουκρανικό Ύμνο, δίνοντας το ξεκάθαρο μήνυμα της πολεμικής εμπλοκής της Χώρας του.
Το ίδιο σκηνικό προσπάθησε να στήσει και ο Δήμαρχος Αθηναίων απαιτώντας από τους μουσικούς της Συμφωνικής Ορχήστρας και τους Χορωδούς να εκτελέσουν εκτός προγράμματος τον Ουκρανικό Ύμνο. Η προσπάθεια του Δημάρχου Αθηναίων, αποτελεί συνέχεια των Κυβερνητικών ενεργειών για δημιουργία κλίματος εθνικιστικής πόλωσης για να εμπλακεί η Χώρα μας ενεργά στον Πόλεμο.
Χαιρετίζουμε την απόφαση των εργαζομένων στα Μουσικά Σύνολα του Δ. Αθηναίων που η συντριπτική πλειοψηφία τους απέρριψε την πρόταση του Δημάρχου, διαλέγοντας το δικό τους τρόπο να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στον Ουκρανικό λαό που χτυπιέται.
Οι καλλιτέχνες στη Χώρα μας να μην επιτρέψουμε, η Τέχνη μας να υπηρετεί το μίσος ανάμεσα στους λαούς.
Να μην τεθεί στην υπηρεσία του ενός ή του άλλου στρατοπέδου. Η Τέχνη πρέπει να υπηρετήσει τον άνθρωπο και αυτό αποτελεί τη μεγάλη ευθύνη μας σε αυτή την ιστορική περίοδο.
