Αγαπητοί φίλοι και φίλες, χαιρόμαστε που σας έχουμε εδώ, μαζί μας.
Η ξενάγηση στο Μουσείο Εργασιακής Ιστορίας της Ελλάδας, είμαστε βέβαιοι ότι θα σας μείνει αξέχαστη, καθώς θα έχετε τη μοναδική ευκαιρία να θαυμάσετε σπάνια εκθέματα, από τα βάθη της Ιστορίας.
Υποαπασχολούμενοι, υποαμειβόμενοι, συμβάσεις εργασίας και μισθοί που προκαλούν δέος και συνάμα ανατριχίλα…
Απέναντι σας, βρίσκεται το μοναδικό έκθεμα του HOMO MNIMONIUS.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έπειτα από άοκνες προσπάθειες συγκέντρωσαν οι ερευνητές μας, πρωτοεμφανίστηκε την πρώτη δεκαετία του 2000.
Όμως, όπως εκτιμάται, εξαπλώθηκε στην Ελλάδα από το 2010 και παρέμεινε για δεκαετίες.
Εκείνη την περίοδο, η Ελλάδα ανήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση («στη Δύση», όπως έλεγαν τότε) και είχε μετατραπεί σε ειδική οικονομική ζώνη. Πρόκειται για περιοχές στη σχετικά ακμάζουσα, τότε, Ευρωπαϊκή Ένωση, με εξαιρετικά χαμηλούς μισθούς και περιορισμένα εργασιακά δικαιώματα.
Ο HOMO MNIMONIUS, όπως προκύπτει από κείμενα της περιόδου, αυτοαποκαλείτο και «ΜΑΛΑΚΑΣ», ενώ είναι γνωστό ότι υπήρχε μια συνήθεια εκείνη την εποχή -πιθανόν κάποιο περίεργο τελετουργικό- να αναφέρει την λέξη αυτή κάθε πρωί που κοιταζόταν στον καθρέφτη, προτού μεταβεί στην εργασία του.
Η αλήθεια, αγαπητοί φίλοι, είναι πως πρόκειται για ένα εξαιρετικά ανθεκτικό κρίκο στην αλυσίδα της εργασιακής εξέλιξης!
Από τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί προκύπτει ότι επιβαρύνθηκε με μνημόνια έκτακτων οικονομικών μέτρων, υγειονομική κρίση (πιστεύεται ότι οφείλετο στον ιό COVID-19) και ένα θηριώδες κύμα ακρίβειας.
Αρκεί να σας αναφέρω ότι το 2022, οι μέσοι μισθοί και τα ημερομίσθια βρίσκονταν στα επίπεδα του 2007. Δηλαδή, το μισθολογικό ημερολόγιο είχε γυρίσει 15 χρόνια πίσω!
Ο καθαρός κατώτατος μηνιαίος μισθός το 2007 ήταν στα 552,6 €, ενώ το 2022 δεν ξεπερνούσε τα 569,4 €. Σχεδόν ένας στους δύο εργαζόμενους (46%) είχε μηνιαίο μισθό έως 800 €, ενώ για το 20% οι αποδοχές υπολογίζονται σε κάτω από 500€.
Εδώ, αριστερά σας, βρίσκεται ένα σπάνιο έκθεμα: Η σύμβαση εργασίας.
Οι συμβάσεις διαφόρων ειδών που υπήρχαν τότε (κλαδικές, ομοιοεπαγγελματικές, επιχειρησιακές και τοπικές) και ρύθμιζαν τους όρους εργασίας και τις αμοιβές, από 365 το 2010 και 1.005 το 2012, περιορίστηκαν στις 192 το 2022. Εξ αυτών, οι κλαδικές, οι οποίες παρείχαν και την ευρύτερη κάλυψη, ήταν μόλις 15, με αρκετές να προβλέπουν μηδενικές μισθολογικές αυξήσεις.
Πώς τις αποκαλούσαν αυξήσεις, ενώ ήταν μηδενικές;
Η αλήθεια είναι πως το δεδομένο αυτό προβλημάτισε ιδιαίτερα τους μελετητές μας, οι οποίοι έπειτα από ενδελεχή έρευνα κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για συμβάσεις με προβλέψεις για «πάγωμα» μισθών…
Μέσα σε μια δεκαετία, υπήρξε δραματική μείωση του μέσου και διάμεσου μισθού που ξεπέρασε το 25%. Από 1.050 ευρώ που ήταν το 2011, υποχώρησε στα 800€ το 2019.
Την ίδια ώρα, η απώλεια αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, επιδεινώθηκε, εξαιτίας του κύματος ακρίβειας που σάρωσε την αγορά.
Μεγάλο ήταν το πρόβλημα με τους λογαριασμούς ηλεκτρικής ενέργειας, οι οποίοι -δυστυχώς- δεν διασώζονται, καθώς σύμφωνα με καταγεγραμμένες μαρτυρίες ο HOMO MNIMONIUS, συνήθιζε να τους σκίζει με τα δόντια!
Η απώλεια αγοραστικής δύναμης του κατώτατου μισθού έφτασε το 10,4%, ενώ του μέσου μισθού των εργαζομένων μερικής απασχόλησης άγγιξε το 13,7%.
Το μέσο μηνιαίο ατομικό διαθέσιμο εισόδημα απώλεσε περίπου το 7% της αγοραστικής του δύναμης σε ετήσια βάση.
Ο HOMO MNIMONIUS, αγαπητοί φίλοι, καθημερινά κατάπινε περισσότερη θλίψη και αγανάκτηση απ’ ότι φαγητό και έως αυτή τη στιγμή δεν έχει επιβεβαιωθεί πώς κατάφερε να ξεφύγει από αυτή την κατάσταση.
Οι ειδικοί τα τελευταία χρόνια συλλέγουν στοιχεία, ενώ στο επίκεντρο των μελετών βρίσκεται μέρος επιγραφής σε τοίχο («γκράφιτι», το έλεγαν τότε), το οποίο προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν και αναφέρει: «ΚΟΥΦ…Σ ΕΥΡ…ΟΙ».
Σας ευχαριστούμε θερμά για την παρουσία σας.
