Οι ντουντούκες και τα μεγάφωνα των συλλαλητηρίων, σώπασαν. Η επόμενη μέρα της Γενικής Απεργίας, βρίσκει τα συνδικάτα να δηλώνουν ικανοποίηση για τη συμμετοχή στην απεργία και τις συγκεντρώσεις, με ανοιχτό το ενδεχόμενο κλιμάκωσης των αντιδράσεων τους…
Στο πεντάγραμμο της καθημερινότητας, η κυβέρνηση επιμένει στην πολιτική του… ματζόρε, βλέποντας οικονομική στήριξη των πολιτών και μείωση της ανεργίας, αγνοώντας επιδεικτικά το… λαϊκό μινόρε.
Κι ενώ βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη οι νεοφιλελεύθερες καντρίλιες, ο αμανές εργαζομένων, συνταξιούχων και ανέργων, είναι βαρύς. Ασήκωτος.
Κάθε φάκελος με λογαριασμό που ανοίγει, καημός. Κάθε λογαριασμός από βενζινάδικο ή σούπερ μάρκετ, δάκρυ.
Και κάπου εκεί, στην άκρη του δωματίου ο Άδωνις να τραγουδά τη γνωστή πλέον επιτυχία του: «Αη Νικόλα μας, βοήθα….»
Τι κι αν οι χιλιάδες διαδηλωτές, φώναξαν : «Αρνιέμαι», διαπιστώνοντας ότι «ο δρόμος που τραβάνε δεν έχει τελειωμό».
Η κυβερνητική παρτιτούρα αποτυπώνει ένα… φάλτσο έπος, πλημμυρισμένο από ευκαιριακό πολιτικό λυρισμό:
Μείωση της ανεργίας στο 11,9%, στήριξη της εργασίας, ενίσχυση των πολιτών και κυρίως των ευάλωτων απέναντι στην ακρίβεια, ικανοποιητική αύξηση του κατώτατου μισθού (όταν αυτή αποφασιστεί), αύξηση του μέσου μηνιαίου μισθού κατά 4,3%, ακόμα και αύξηση στις συντάξεις σε κάποιες περιπτώσεις κατά 0,56 €.
Και δεν είναι η μοναδική κυβέρνηση που από το 2010 παιανίζει μονότονα την «ελπίδα», τη «σωτηρία», την «ανάπτυξη» και την «κοινωνική συνοχή».
Αντιθέτως, η πραγματικότητα βαίνει προς το… μοιρολόι:
Η ανεργία βρίσκεται στο 24%. (ΟΑΕΔ) Μόνο κατά το πρώτο δίμηνο του τρέχοντος έτους χάθηκαν 10.615 θέσεις εργασίας. (ΕΡΓΑΝΗ)
Οι απολύσεις τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο, ξεπέρασαν τις 302.000, σχεδόν διπλάσιες σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο. (ΕΡΓΑΝΗ)
Το 60% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα δηλώνει ότι έχει οδηγηθεί σε περιορισμό δαπανών για βασικά αγαθά διατροφής, το 74% έχει μειώσει τις δαπάνες για θέρμανση, ενώ το 35% εκφράζει αβεβαιότητα ως προς την διατήρηση της θέσης εργασίας του. (ΓΣΕΕ)
Οι μισθοί στον Δημόσιο τομέα κατακρημνίστηκαν κατά περίπου 26%, από την κρίση του 2009-10 έως σήμερα. (ΑΔΕΔΥ)
Παράλληλα, ο βασικός όγκος της φορολογίας καταβάλλεται από τους μισθωτούς και ιδιαίτερα από τους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα.
Ο πληθωρισμός, σκαρφάλωσε στο 8%.
Στα 120 δις ευρώ ανέρχονται οι εισοδηματικές απώλειες που υπέστησαν οι συνταξιούχοι από το 2010, ενώ 2,7 δις χάθηκαν μόνο από την κατάργηση της 13ης σύνταξης την τελευταία διετία. (ΕΝΔΙΣΥ)
Και κάπως έτσι γλεντάμε τη φτώχεια μας, αφού κατά παράφραση της γνωστής λαϊκής ρήσης «η φτώχεια θέλει καλοπέραση και η… πολιτική φκιασίδι».
