Στις κάλπες καλούνται να προσέλθουν την Κυριακή οι πολίτες του κλονισμένου από την κρίση Λιβάνου., στο πλαίσιο των βουλευτικών εκλογών που διεξάγονται για πρώτη φορά μετά το 2019, σύμφωνα με δημοσίευμα του CNN, οι οποίες θεωρούνται άκρως ανταγωνιστικές και απρόβλεπτες.
Σημειώνεται ότι νωρίτερα κατά τη διάρκεια του έτους ο τρεις φορές πρωθυπουργός Σαάντ Χαρίρι (ηγέτης του μεγαλύτερου κοινοβουλευτικού μπλοκ σουνιτών μουσουλμάνων της χώρας) εγκατέλειψε την πολιτική, αφήνοντας την ψήφο των σουνιτών σε εκκρεμότητα. Την ίδια ώρα, η σχεδόν τριετής οικονομική ύφεση και η έκρηξη του λιμανιού τον Αύγουστο του 2020, για την οποία ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό η πολιτική ελίτ της χώρας, ενδέχεται επίσης να αποτελέσουν ενθαρρυντικούς παράγοντες προκειμένου οι πολίτες του Λιβάνου να ψηφίσουν νέα κόμματα σε μεγάλο αριθμό.
Η οικονομική κρίση του Λιβάνου έχει προκαλέσει την εκτίναξη των ποσοστών φτώχειας σε πάνω από 75%, την ελεύθερη πτώση του νομίσματος και την ταχεία αποσύνθεση των υποδομών του, με τους ηγέτες της χώρας να έχουν κατηγορηθεί από τον ΟΗΕ και την Παγκόσμια Τράπεζα για την επιδείνωση της οικονομικής ύφεσης.
Η υποστηριζόμενη από το Ιράν ένοπλη πολιτική ομάδα Χεσμπολάχ έχει επίσης αναδειχθεί σε μείζον ζήτημα στις εκλογές του Λιβάνου, καθώς αρκετές πολιτικές ομάδες έχουν ορκιστεί να προσπαθήσουν να αφοπλίσουν το σιιτικό κόμμα, το οποίο πιστεύουν ότι έχει κυριαρχήσει στην πολιτική σφαίρα. Το πολιτικό κόμμα φαίνεται ωστόσο πως εξακολουθεί να χαίρει ευρείας υποστήριξης μεταξύ των ψηφοφόρων του, ενώ οι προεκλογικές συγκεντρώσεις του, στις οποίες ο ηγέτης της ομάδας Χασάν Νασράλα προέτρεψε τον κόσμο να ψηφίσει μαζικά, συγκέντρωσαν χιλιάδες υποστηρικτές αυτή την εβδομάδα.
Σημειώνεται ότι την πλειοψηφία των εδρών στο σημερινό κοινοβούλιο κατέχει ένας συνασπισμός που υποστηρίζεται από τη Χεζμπολάχ, ο οποίος περιλαμβάνει άλλους σιίτες καθώς και χριστιανούς συμμάχους
Η μικροσκοπική χώρα της ανατολικής Μεσογείου έχει ένα ομολογιακό σύστημα διαμοιρασμού της εξουσίας από την ίδρυσή της πριν από έναν αιώνα. Το κοινοβούλιο είναι ισομερώς μοιρασμένο μεταξύ μουσουλμάνων και χριστιανών, με την πρωθυπουργία να προορίζεται για έναν σουνίτη μουσουλμάνο, την προεδρία για έναν μαρωνίτη χριστιανό και τον πρόεδρο του κοινοβουλίου για έναν σιίτη μουσουλμάνο.
