Ο Σισσέ Βαφίνγκ, ήρθε στην Ελλάδα, πρόσφυγας από την Γουϊνέα, το 2019, ως ασυνόδευτος ανήλικος. Τον Ιανουάριο του 2020 και για όσο διάστημα διέμενε στη Safe Area του  ΚΥΤ Σάμου ξεκίνησε μαθήματα ελληνικών, στα πλαίσια των δραστηριοτήτωνκαι τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς ξεκίνησε να φοιτά στην Α΄ τάξη του «Πυθαγόρειου» Γενικού Λυκείου Σάμου και φέτος στη Β΄ τάξη σημειώνοντας τεράστια πρόοδο.

Όπως επισημαίνει η ΕΛΜΕ Σάμου, ο Σισσέ ασχολείται με τον αθλητισμό συμμετέχοντας στην τοπική ομάδα ποδοσφαίρου του Αθλητικού Ομίλου Σάμου, δραστηριότητα για την οποία έχει βραβευτεί από κοινού με τους συναθλητές του, ενώ συμμετέχει ενεργά και δημιουργικά στην κοινωνική ζωή και συμμαθητές, εκπαιδευτικοί και φίλοι τον στηρίζουν και τον αγαπούν.

Πλέον έχοντας συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του, ο νεαρός μαθητής έρχεται αντιμέτωπος με την πάγια τακτική του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, αυτή της απέλασης.

Στις 04/03/2021 εκδόθηκε η απόφαση του Περιφερειακού Γραφείου Ασύλου Σάμου, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του για άσυλο-διεθνή προστασία. Άσκησε προσφυγή κατά της απόφασης, η οποία απορρίφθηκε και η απόρριψη τού κοινοποιήθηκε πριν δύο μέρες.

«Ο Σισσέ, όπως ο Σαϊντού πριν λίγο καιρό και όπως εκατοντάδες άλλα παιδιά πρόσφυγες φοιτούν στο ελληνικό σχολείο, θέλουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στην Ελλάδα και πρέπει να έχουν αυτό το δικαίωμα. Έχουν δικαίωμα, όπως κάθε παιδί, να μορφωθούν και να χτίσουν τη ζωή τους εκεί που επιθυμούν» αναφέρει η ΕΛΜΕ Σάμου και καλεί σε κινητοποίηση την Πέμπτη 23 Ιουνίου στις 6.30 το απόγευμα, με αίτημα να δοθεί άσυλο στον Σισσέ και σε όλα τα παιδιά που ο πόλεμος, η φτώχεια, η καταπίεση τα κάνει πρόσφυγες. Να μη χάσουν για δεύτερη φορά το «σπίτι» τους.

Στην κινητοποίηση καλεί και το Εργατικό Κέντρο Σάμου, που σημειώνει ότι «Η περίπτωση του Σισσέ, όπως και του Σαϊντού Καμαρά, που έγινε γνωστή το προηγούμενο διάστημα στη χώρα μας, αφορά το σύνολο των προσφυγόπουλων που έρχονται αντιμέτωποι με την αντιμεταναστευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πολιτική, που πιστά εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις στη χώρα μας, που ενώ από τη μία δήθεν πλασάρουν τις ευαισθησίες τους για τα ασυνόδευτα ανήλικα, την ίδια στιγμή τους απελαύνουν μόλις ενηλικιωθούν με συνοπτικές διαδικασίες, επιστρατεύοντας και την Frontex, προς χώρες μάλιστα που χαρακτηρίζονται ως δήθεν ασφαλείς από την ΕΕ και την κυβέρνηση πχ Τουρκία.

Την ίδια στιγμή δε, προετοιμάζουν το έδαφος μέσα από συμφωνίες επανεισδοχής με χώρες προέλευσης και διέλευσης (πχ η κυβέρνηση της ΝΔ με Πακιστάν και Μπαγκλαντές) ώστε να διασφαλίζεται το απαραίτητο φτηνό εργατικό δυναμικό για τα ευρωπαϊκά μονοπώλια και τους μεγαλοεργοδότες της Ελλάδας με «νόμιμες» πλέον οδούς μετανάστευσης.»