H Αλγερία σήμερα γιορτάζει τα 60 χρόνια ανεξαρτησίας μετά τη νίκη της στον οκταετή πόλεμο κατά της αδυσώπητης γαλλικής αποικιοκρατίας που κράτησε 132 χρόνια.
Ο θρίαμβος της 5ης Ιούλη 1962 δεν ήρθε εύκολα, ούτε γρήγορα. Θυσιάστηκαν τουλάχιστον 1,5 εκατομμύρια Αλγερινοί, άνδρες και γυναίκες σχεδόν κάθε ηλικίας, που πότισαν με το αίμα τους το «δέντρο» της ελευθερίας.
Οι εκδηλώσεις της εθνικής επετείου στην Αλγερία κορυφώνονται σήμερα από την κυβέρνηση του Αλγερινού προέδρου Αμπντελματζίντ Τεμπούν με την πιο μεγαλειώδη στρατιωτική παρέλαση των τελευταίων 30 ετών στο φόντο των τεταμένων σχέσεων με την πρώην αποικιοκρατική δύναμη που αρνείται να ζητήσει συγγνώμη για τα στυγνά εγκλήματα του παρελθόντος και να καταβάλλει στοιχειώδεις αποζημιώσεις σε έναν ακόμη λαό που εκμεταλλεύτηκε, ποδοπάτησε αλλά αντιστάθηκε και κέρδισε την ανεξαρτησία του έστω και μετά από 132 χρόνια.
«Η μάχη της Αλγερίας», ένα ιστορικό ιταλο-αλγερινό δραματικό φιλμ του 1966, σε σκηνοθεσία Τζίλλο Ποντεκόρβο, βασίζεται σε αληθινά γεγονότα καταγράφοντας ένα μικρό κομμάτι ιστορίας βουτηγμένης στο αίμα.
Υπό διαφορετικές παραμέτρους στη σημερινή εποχή ο αγώνας του αλγερινού λαού για ανεξαρτησία συνεχίζεται. Όχι απέναντι στους Γάλλους αποικιοκράτες αλλά απέναντι σε μία μικρή, κυρίαρχη (αλλά όχι παντοδύναμη…) οικονομική και στρατιωτική ελίτ. Ούτως ή άλλως, σχεδόν διαχρονικά, στις ανθρώπινες κοινωνίες, οι αγώνες των λαών μοιάζουν με ατέρμονες ιστορίες δίχως επίλογο.
