Το Ομάν φέρεται να αρνήθηκε να ανοίξει τον εναέριο χώρο του στις ισραηλινές εμπορικές πτήσεις λόγω πιέσεων από το Ιράν, παρά το γεγονός ότι άλλα κράτη του Κόλπου άνοιξαν τον δικό τους εν μέσω θέρμανσης των σχέσεων με το Τελ Αβίβ, μεταδίδδει το Middle East Monitor.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Israel Hayom την Πέμπτη, το Ομάν αποφάσισε να διατηρήσει τον εναέριο χώρο του κλειστό για τις ισραηλινές πτήσεις, μια εβδομάδα αφότου ο διευθύνων σύμβουλος του ισραηλινού αερομεταφορέα El Al – Dina Ben-Tal – δήλωσε ότι το Τελ Αβίβ θα λάβει επίσημη άδεια από το Μουσκάτ ώστε να χρησιμοποιήσει τον εναέριο χώρο του.
Αυτή η κίνηση αναμενόταν να γίνει αφού η Σαουδική Αραβία έδωσε άδεια στον εθνικό αερομεταφορέα να πετάξει πάνω από τον εναέριο χώρο της, προκειμένου να επιτρέψει στις πτήσεις να περνούν απευθείας πάνω από την περιοχή του Κόλπου με προορισμό προορισμούς όπως η Ινδία και η Ταϊλάνδη. «Δεν είναι μόνο η Σαουδική Αραβία. Χρειαζόμαστε να εγκριθεί η πλήρης διαδρομή», δήλωσε τότε ο Μπεν-Ταλ.
Αν και η αναφορά δεν έχει επιβεβαιωθεί επίσημα από τις αρχές του Ομάν ή του Ισραήλ, η απόφαση του Μουσκάτ να διατηρήσει τον εναέριο χώρο του κλειστό για τις ισραηλινές πτήσεις θα ήταν το κύριο εμπόδιο που θα αποτρέψει τα σχέδια του Τελ Αβίβ να χρησιμοποιήσει τον προγραμματισμένο διάδρομο πτήσης του πάνω από τον Κόλπο για εξοικονόμηση χρόνου και καυσίμων. Αντίθετα, οι αεροπορικές εταιρείες θα πρέπει να συνεχίσουν να περνούν πάνω από την Ερυθρά Θάλασσα και την περιοχή του Κόλπου κατά τη διάρκεια των πτήσεων.
Η αναφορά της ισραηλινής εφημερίδας για την προφανή απόφαση του Ομάν ήρθε την ίδια ημέρα που οι υπουργοί Εξωτερικών του Ομάν και του Ιράν είχαν τηλεφωνική επικοινωνία για να συζητήσουν τις διμερείς σχέσεις και τα περιφερειακά ζητήματα.
Εάν το Μουσκάτ όντως έπαιρνε αυτή την απόφαση, ο πρωταρχικός λόγος -εκτός από τη δημόσια επιμονή του ότι δεν θα εξομαλύνει τους δεσμούς με το Ισραήλ έως ότου δοθεί στους Παλαιστίνιους ένα ανεξάρτητο κράτος- πιθανότατα θα ήταν οι σημαντικές σχέσεις του με την Τεχεράνη και η επιφυλακτικότητα του να τις βάλει σε κίνδυνο.
Παρά τη θερμή στάση του σουλτανάτου προς το Ισραήλ και τις προσπάθειές του να οικοδομήσει σχέσεις –αν και αδήλωτες– μαζί του τα τελευταία χρόνια, ο πιθανός στόχος του Ομάν είναι να διατηρήσει το καθεστώς του ως ουδέτερου και μεσολαβητή στην περιοχή παρά ως αντίπαλος.
