Το Συμβούλιο της Επικρατείας, το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της Ελλάδας, αποφάνθηκε σήμερα πως η επί τετραήμερο απαγόρευση των δημόσιων συναθροίσεων για λόγους δημόσιας υγείας στο σύνολο της ελληνικής επικράτειας από τις 15 έως τις 18 Σεπτεμβρίου του 2020 με την συμμετοχή 4 και άνω ατόμων, καθώς και η επιβολή διοικητικού προστίμου για παράβαση της απαγόρευσης, βρίσκονται σε συμφωνία με το Σύνταγμα της χώρας.
«Η επιβολή του επίμαχου μέτρου της απαγορεύσεως», αναφέρει η απόφαση, που που αναρτήθηκε στον ιστότοπο του συμβουλίου, «δεν αντίκειται στην αρχή της αναλογικότητας, διότι συνέτρεχαν εξαιρετικώς επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος, που αφορούσαν την προστασία της δημόσιας υγείας από τον σοβαρό κίνδυνο διασποράς του κορωνοϊού». «Αλλωστε, 19 ημέρες πριν από τη δημοσίευση της ως άνω αποφάσεως του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας είχαν ματαιωθεί σε όλη τη χώρα οι πάσης φύσεως παρελάσεις που πραγματοποιούνται κατ’ έτος για τον εορτασμό της επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940», προσθέτει η απόφαση, ενώ «πλέον αποτελεσματικός τρόπος από τα ληφθέντα έως τότε μέτρα … δεν ήταν ακόμη στη διάθεση των επιστημόνων και των αρμοδίων κρατικών οργάνων».
Το συμβούλιο σημειώνει ότι η απόφασή του πάρθηκε λαμβανομένων υπόψη «του μεγάλου αριθμού των ατόμων που, κατά τα κοινώς γνωστά, συγκεντρώνονται κατά τον εορτασμό» της επετείου της 17ης Νοεμβρίου 1973, «αλλά και των συνήθων εκδηλώσεων των συμμετεχόντων μέσω συνθημάτων, τραγουδιών, κ.λπ», ενώ «απορρίφθηκε και ο λόγος ότι δεν συμβιβάζεται η απαγόρευση των συναθροίσεων με το γεγονός ότι κατά το ίδιο χρονικό διάστημα επιτρεπόταν η λειτουργία των λαϊκών αγορών, στις οποίες, με βάση τα δεδομένα της κοινής πείρας, οι καταναλωτές συνωστίζονται περισσότερο απ’ ότι οι διαδηλωτές σε μια ελεγχόμενη συνάθροιση», καθώς «η λειτουργία των λαϊκών αγορών εξυπηρετεί μια ζωτική ανάγκη μεγάλου μέρους του πληθυσμού που είναι η προμήθεια των αναγκαίων τροφίμων για την οποία επιτρεπόταν η μετακίνηση».
Όπως αναφέρεται στην απόφαση, ο λόγος της προσφυγής κατά της επιβολής των προστίμων απορρίπτεται ως «αβάσιμος», καθώς οι προσφεύγοντες, παρότι επικαλέσθηκαν και προσκόμισαν τις προβλεπόμενες βεβαιώσεις μετακινήσεως, «συμμετείχαν σε απαγορευθείσα με την απόφαση του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας συγκέντρωση για την επέτειο της 17ης Νοεμβρίου 1973… υποστηρίζοντας στα αστυνομικά όργανα που τους επέβαλαν τα σχετικά πρόστιμα ότι ασκούσαν το νόμιμο δικαίωμά τους στην συνάθροιση» και «δεν μετακινούντο πράγματι για τον λόγο που αναφερόταν στις εν λόγω βεβαιώσεις».
Η πρόβλεψη επιβολής διοικητικού προστίμου «σε περίπτωση παραβιάσεως μέτρων περιοριστικών του δικαιώματος του συνέρχεσθαι, που έχουν ληφθεί για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας, στο πλαίσιο, μάλιστα, μέτρων περιορισμού του δικαιώματος ελεύθερης κινήσεως των πολιτών, δεν αντίκειται ούτε στο άρθρο 11 του Συντάγματος ούτε στο άρθρο 11 της ΕΣΔΑ», σύμφωνα με το Συμβούλιο της Επικρατείας, και μάλιστα αξιολογείται ως αποτελεσματικότερο μέτρο από την δυνατότητα διάλυσης τυχόν συναθροίσεως «διότι με την πραγματοποίηση της συναθροίσεως έχει ήδη επέλθει ο κίνδυνος διακινδύνευσης της υγείας των πολιτών».
