Μία πρωτοποριακή ασύρματη οικιακή συσκευή που καταγράφει εξ αποστάσεως την κατάσταση των ασθενών με Πάρκινσον δημιούργησαν ερευνητές του Πανεπιστημίου ΜΙΤ των ΗΠΑ.
Η συσκευή-ραντάρ καταγράφει μέσω ραδιοκυμάτων συνεχώς την ταχύτητα βηματισμού και τις κινήσεις των ασθενών στο σπίτι τους, αξιολογώντας στη συνέχεια με τη βοήθεια τεχνητής νοημοσύνης κατά πόσο επιδεινώνεται η κατάστασή τους, οπότε πρέπει να επισπεύσουν μία επίσκεψη σε γιατρό.
Η συσκευή, που δοκιμάστηκε για ένα έτος σε 50 άτομα, εκ των οποίων 34 με Πάρκινσον και 16 υγιείς (η ομάδα ελέγχου), έδειξε ότι είναι δυνατό -με τη βοήθεια αλγόριθμων τεχνητής νοημοσύνης (μηχανικής μάθησης)- να αναλυθούν τα συλλεγόμενα στοιχεία και να γίνει μία εκτίμηση πώς εξελίσσεται η νόσος Πάρκινσον σε έναν άνθρωπο, χωρίς να επισκέπτεται συχνά έναν ειδικό γιατρό.
Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα «ανθρώπινο ραντάρ», που αναλύει τα ραδιοσήματα, καθώς αυτά προσκρούουν και μετά ανακλώνται από το σώμα ενός ανθρώπου. Τα ραδιοσήματα περνάνε μέσα από τοίχους και άλλα στερεά αντικείμενα, αλλά ανακλώνται από τους ανθρώπους λόγω της μεγάλης ποσότητας νερού που υπάρχει μέσα στο σώμα τους. Η μετάδοση των σημάτων από τη νέα συσκευή χρησιμοποιεί ένα ελάχιστο μέρος της ισχύος του οικιακού Wi-Fi router, χωρίς να παρεμβαίνει στη λειτουργία άλλων ασύρματων συσκευών στο σπίτι.
Αυτό δημιουργεί ένα «ραντάρ» που μπορεί να καταγράψει την κίνηση κάποιου στον χώρο. Επειδή τα ραδιοκύματα ταξιδεύουν πάντα με την ίδια ταχύτητα, η διάρκεια του χρόνου που απαιτείται για να επιστρέψουν στη συσκευή τα ανακλασθέντα σήματα δείχνει πόσο αργά ή γρήγορα κινείται ένας άνθρωπος. Ο ενσωματωμένος στη συσκευή αλγόριθμος διακρίνει τα ραδιοσήματα που ανακλώνται από τον συγκεκριμένο ασθενή με Πάρκινσον και όχι από άλλα άτομα στο σπίτι του. Άλλοι αλγόριθμοι αναλύουν στατιστικά τα δεδομένα των κινήσεων για να εξάγουν συμπεράσματα σχετικά με την κινητικότητα – και άρα την εξέλιξη- του ασθενούς.
Η δοκιμή της συσκευής έδειξε π.χ. ότι η ταχύτητα βηματισμού των ατόμων με Πάρκινσον μειώνεται σχεδόν με διπλάσια ταχύτητα όσο περνάει ο καιρός, σε σχέση με τους ανθρώπους χωρίς τη νόσο. Επίσης, οι διαφοροποιήσεις μέσα στην ημέρα στον βηματισμό του ασθενούς σχετίζονται με το πόσο καλά δρουν τα φάρμακα πάνω του μόλις πάρει τη δόση του.
Έως τώρα τέτοιες πληροφορίες μπορούσε να έχει ο νευρολόγος μόνο ζητώντας από τον ασθενή να τις καταγράφει σε ημερήσιο ημερολόγιο. Έτσι ένας γιατρός μπορεί, πλέον, να χρησιμοποιήσει άμεσα τα δεδομένα της συσκευής για να τροποποιήσει ανάλογα τη δοσολογία πιο αποτελεσματικά και γρήγορα, κάτι σημαντικό δεδομένου ότι τα αντιπαρκινσονικά φάρμακα μπορεί να έχουν σοβαρές παρενέργειες σε υπερβολικά μεγάλες δόσεις.
