Έκθεση του βρετανικού Ινστιτούτου Ισότητας της Υγείας (ΙΗΕ) με θέμα «Ενεργειακή φτώχεια, Κρύα Σπίτια, ανισότητες στην Υγεία» καταγράφει τη δραματική επιδείνωση της ποιότητας ζωής για εκατομμύρια νοικοκυριά στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Η μελέτη με επικεφαλής τον καθηγητή Ίαν Σίνχα σύμβουλο παιδιατρικής στο παιδιατρικό νοσοκομείο Alder Hey Children’s Hospital του Λίβερπουλ και τον σερ Μάικλ Μάρμοτ, διευθυντή του Ινστιτούτου Υγείας UCL, διαπιστώνει την επιδείνωση της ποιότητας ζωής και υγείας από το 2014 ως σήμερα προβλέποντας ότι με τη νέα «έκρηξη ακρίβειας» στο ηλεκτρικό ρεύμα και την ενέργεια γενικότερα θα έχουμε σύντομα στο Ηνωμένο Βασίλειο μία «σημαντική ανθρωπιστική κρίση».

«Η ενεργειακή φτώχεια σημαίνει κρύα σπίτια, αλλά και πολύ περισσότερα, όπως τράπεζες τροφίμων, απελπισμένες προσπάθειες για ζεστασιά, αδυναμία ικανοποίησης των βασικών αναγκών ζωής των παιδιών, ανεπαρκείς πόροι για την καταβολή ενοικίου που βλάπτουν εν τέλει και την υγεία των ενηλίκων και την ανάπτυξη των παιδιών» αναφέρεται σε χαρακτηριστικό σημείο της έκθεσης.

Η Ένωση Τοπικής Αυτοδιοίκησης ΗΒ εκτιμά ότι το 2019 το βρετανικό ΕΣΥ (NHS) έπρεπε να ξοδέψει ετησίως 2,5 δις στερλίνες ανά έτος για την ίαση ασθενειών που σχετίζονται με το κρυολόγημα αλλά και με επισφαλή σπίτια γεμάτα υγρασία ή μούχλα που είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνα για βρέφη, μικρά παιδιά και ηλικιωμένους ή άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς κατηγορίες με προβλήματα υγείας.

Περιμένουν θανάτους παιδιών από φτώχεια

Ο καθηγητής Σίνχα προβλέπει «χωρίς αμφιβολία» ότι αυτόν τον χειμώνα θα υπάρξουν παιδιά που θα πεθαίνουν λόγω μεγάλης φτώχειας καθώς στην έκθεσή του επικαλείται στοιχεία από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία ΗΒ που αναφέρουν πως περίπου το 10% των θανάτων κατά τη χειμερινή περίοδο συνδέονται άμεσα με την ενεργειακή φτώχεια και το 21,5% των θανάτων σε κρύα σπίτια.

Τα τελευταία στοιχεία των βρετανικών αρμόδιων αρχών υπολογίζουν ακόμη πως το 13,2% των νοικοκυριών στην Αγγλία το 2020  υπέφερε από ενεργειακή φτώχεια, πράγμα που συνέβαινε το 2021 στο 14% των νοικοκυριών στην Ουαλία και στο 18% των νοικοκυριών της Βόρειας Ιρλανδίας το 2018 ή στο 24,6% των νοικοκυριών στη Σκωτία το 2019.