Τουλάχιστον 15 φυλακισμένοι σκοτώθηκαν χθες Δευτέρα κατά τη διάρκεια εξέγερσης σε μια από τις μεγαλύτερες φυλακές του Ισημερινού, θέατρο επανειλημμένων πολυαίμακτων εξεγέρσεων τα τελευταία χρόνια, ανακοίνωσαν οι αρχές.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της Υπηρεσίας Σωφρονιστικών Καταστημάτων της χώρας κατά τη διάρκεια της εξέγερσης έχουν καταμετρηθεί 15 νεκροί και 20 τραυματίες, ενώ τακτικές μονάδες της αστυνομίας συνεχίζουν τις επιχειρήσεις για την ανάκτηση του ελέγχου» στη φυλακή.

Σύμφωνα με την ίδια πηγή, «οι ένοπλες δυνάμεις παρέχουν την υποστήριξή τους στην εξωτερική περίμετρο» του σωφρονιστικού καταστήματος.

Στη φυλακή υπ’ αριθμόν 1 της Κοτοπάξι, στην περιφέρεια της πόλης Λατακούνγκα στα νότια της χώρας κρατούνται 4.300 άνθρωποι. Είναι μια από τις μεγαλύτερες της χώρας, η οποία από τον Φεβρουάριο του 2021 έχει βιώσει επτά συγκρούσεις ευρείας κλίμακας μεταξύ κρατούμενων με συνολικά 400 και πλέον νεκρούς.

Οι αρχές μοιάζουν να μην είναι σε θέση να σταματήσουν τα βίαια επεισόδια στο σωφρονιστικό σύστημα, που συχνά σημαδεύονται από αποκεφαλισμούς και άλλες φρικαλεότητες.

Με βάση τους επίσημους αριθμούς, στις φυλακές του Ισημερινού, που αντιμετωπίζουν οξύ πρόβλημα πλεονάζοντος πληθυσμού εγκλείστων, βρίσκονται 35.000 άνθρωποι, ανάμεσά τους πολλά μέλη συμμοριών του οργανωμένου εγκλήματος που επιδίδονται κυρίως στη διακίνηση ναρκωτικών.

Το 2021, ο Ισημερινός ανακοίνωσε ότι κατασχέθηκαν 210 τόνοι ναρκωτικών, κυρίως κοκαΐνης, ποσότητα ρεκόρ.

Η άλλοτε ειρηνική χώρα, που γειτονεύει με την Κολομβία και το Περού, τα δύο κράτη όπου παράγονται οι μεγαλύτερες ποσότητες κοκαΐνης στην υφήλιο, έχει μετατραπεί σε κόμβο της διακίνησης της λευκής σκόνης προς την Ευρώπη και τις ΗΠΑ και ταυτόχρονα σε πεδίο μάχης ανάμεσα σε διάφορες συμμορίες, σύμφωνα με τις αρχές και αναλυτές. Την περασμένη χρονιά, στο κράτος 17,7 εκατομμυρίων κατοίκων ο δείκτης των ανθρωποκτονιών έφθασε τις 14 ανά 100.000 κατοίκους, με άλλα λόγια σχεδόν διπλασιάστηκε σε σύγκριση με το 2020.

Τον Αύγουστο, η κυβέρνηση του συντηρητικού προέδρου Γκιγιέρμο Λάσο άρχισε απογραφή των φυλακισμένων, στο πλαίσιο διαδικασίας που λέει ότι έχει σκοπό τη βελτίωση των συνθηκών κράτησής τους, μπροστά στο οξύ πρόβλημα του πλεονάζοντος πληθυσμού εγκλείστων.