Την καλησπέρα μου σε όλες τις απελπιστικά αγανακτισμένες υπάρξεις,

Οι κάτοικοι των Εξαρχείων κατά τη διάρκεια του εορτασμού του Πολυτεχνείου χρειάστηκαν κατά μέσο όρο περί τη μιάμιση ώρα προκειμένου να βγουν ή να μπουν στα σπίτια τους. Δυσκολεύτηκαν να συνηθίσουν τους μπάτσους στου Στρέφη και την πλατεία. Πόσο δύσκολο είναι να τους συνηθίσουν έξω απ’ την πόρτα του σπιτιού τους;

Οι παιδικές τροφές στα σουπερμάρκετ συνοδεύονται από αντικλεπτικά. Τα δάνεια είναι κόκκινα. Η πλατεία είναι λαμαρίνα. Τα δέντρα έχουν περίφραξη και τα καλλωπιστικά φυτά προσπαθούν να αποδράσουν απ’ τα μπαλκόνια γέρνοντας με αγωνία προς τα μπρος λες και έχει μετατεθεί πάνω τους η μαζική ψυχολογία. Οι περισσότεροι επιλέγουν φτηνά αποφρακτικά παρόλο που γνωρίζουν πως οι υπόνομοι της γειτονιάς έχουνε ξεχειλίσει κουράδες από το καλοκαίρι του 2019. Ακρί-βια. Η αναλογία μπάτσων ανά κάτοικο είναι περίπου ένας προς πέντε.

Η νεολαία κυκλοφορεί με τους ώμους κατεβασμένους. Νιώθει καθημερινά το βάρος της κοινωνικής πραγματικότητας να μετατοπίζεται στο κουρασμένο κορμί της. Έπαψε πλέον να πιστεύει στην ελπίδα και κοιτά καχύποπτα όσους συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τη λέξη ατιμάζοντάς τη στα δημόσια τέμπλα των ενημερωτικών εκπομπών. Σφίγγει τα δόντια και τις γροθιές της, τόσο πολύ που σπάει με λύσσα τα δόντια και τα δάχτυλά της. Τέκνο, σπιντ, ψυχοφάρμακα. Δώδεκα χρόνια μαζικής υστερίας και μνημονίων. Προχωράμε.

Σαφώς και υπάρχει ελευθερία στα Εξάρχεια. Μόνο που υπάρχει απαρνημένη. Βρίσκεται υπό πολιορκία. Εκδηλώνεται σουρεαλιστικά. Εκδηλώνεται στις πιο παράδοξες συνθήκες. Φερ’ ειπείν την ώρα που ένα γιγάντιο αυτί βολτάριζε στους δρόμους του αθηναϊκού κέντρου δεκάδες εξαρχειοτόπουλα απελπιστικά αγανακτισμένα απέναντι στην ακρίβεια, τη μπατσοκρατία και το σουλάτσο του αυτιού αποφάσισαν να αναστήσουν τους έρωτες που αποκαθήλωσε ο δήμαρχος απ’ τη πλατεία.

Χωρίς φτερά και με τη μορφή μαριονέτας, οι έρωτες μετατράπηκαν σε βασικό εργαλείο για τη διεξαγωγή ενός δημόσιου κουκλοθέατρου. Το ενδιαφέρον με τα δημόσια δρώμενα εντοπίζεται στην οικονομία τους. Συχνά λειτουργούν για την εκτόνωση των μαζικών συναισθημάτων αντιστρέφοντας την υπάρχουσα κατάσταση. Η μαριονέτα γίνεται παίκτης και ο παίκτης, δηλαδή ο έρωτας, γίνεται μαριονέτα. Τα Εξάρχεια ερωτεύονται πολύ, αλλά για λίγο. Ας είναι. Τουλάχιστον ερωτεύονται ακόμα.

Λίγο πιο κάτω ένα πιτσιρίκι πουλούσε μπαλόνια με ήλιον, ένας ακροβάτης έκανε ποδήλατο σε μία ρόδα και μια φατρία γαλάζιων δράκων με αναμμένες τις σειρήνες των περιπολικών της έβγαζε καπνούς απ’ τη μύτη της και περίμενε πότε θα τελειώσει το πανηγύρι και μαζί ο δημόσιος  εξευτελισμός της.

Μέσα απ’ τις ρωγμές μιας μη βιώσιμης πραγματικότητας ένας κόσμος αινιγματικός καταφέρνει να μιλήσει.  Τι πιο αισιόδοξο;

Από τα σουρεαλιστικά και εμπόλεμα Εξάρχεια για το Κοσμοδρόμιο,

Η Γειτόνισσα.