«Οι ζωές των άλλων’ δεν έχουν να κάνουν μόνο με το παρακράτος των παρακολουθήσεων της ΕΥΠ του κ. Μητσοτάκη, αλλά ενίοτε τερματίζονται από τα Τάγματα Ασφαλείας του παρακράτους που στήνει η Μητσοτάκης ΑΕ, αυτή η ακροκεντρώα και συνάμα ακροδεξιά Κυβέρνηση. Ας δούμε το δράμα που ζει τόσο η στενή όσο και η ευρύτερη οικογένεια του Κώστα Φραγκούλη, το δράμα των συμπολιτών μας Ρομά», υπογραμμίζει σε ανακοίνωσή του το ΜέΡΑ25.
«Ελπίζουμε πως η Δικαιοσύνη αυτήν τη φορά, αντίθετα με άλλες περιπτώσεις, όπως εκείνη του Ζακ και άλλων των οποίων οι ζωές δεν θεωρούνται από την Κυβέρνηση ως δικών της ανθρώπων, θα σταθεί όρθια και δεν θα καταντήσει άλλη μια φορά σκυφτή, θλιβερή, γονατισμένη μπροστά στην ενορχηστρωμένη βαρβαρότητα. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι αυτήν τη φορά οι εισαγγελείς, οι δικαστές, οι ένορκοι θα αποδώσουν ποινικές ευθύνες», σημειώνει, κάνοντας λόγο για «πολιτικές ευθύνες» σε αυτή τη θλιβερή υπόθεση.
«Η πολιτική ευθύνη για τον πυροβολισμό του Κώστα Φραγκούλη πέφτει στην ατιμωρησία των δολοφόνων του Νίκου Σαμπάνη υπό ανατριχιαστικά παρόμοιες συνθήκες πριν από έναν χρόνο», συνεχίζει η ανακοίνωση του ΜέΡΑ25.
«Η ατιμωρησία των δολοφόνων του Νίκου Σαμπάνη ήταν εκείνη που πυροβόλησε τον Κώστα Φραγκούλη. Μια ατιμωρησία που είχε μάλιστα συνεργό. Είχε συνεργό τη δημόσια στήριξη που προσωπικά έδωσε στους δολοφόνους του Νίκου Σαμπάνη ο Υπουργός δήθεν Προστασίας του Πολίτη, ο κ. Θεοδωρικάκος. Τότε, πριν καλά-καλά κατακάτσει το χώμα που σκέπασε τον Νίκο Σαμπάνη, ο κ. Θεοδωρικάκος επισκέφθηκε τους αστυνομικούς, που μόλις είχαν «γαζώσει» κατά ριπάς το αυτοκίνητο του Νίκου Σαμπάνη, για να τους στηρίξει δημοσίως»”, επισημαίνει το ΜέΡΑ25 και προσθέτει:
Σε τελική ανάλυση, η πολιτική ευθύνη για το δράμα της οικογένειας του Κώστα Φραγκούλη, σήμερα, βαραίνει προσωπικά τον πρωθυπουργό, τον κ. Μητσοτάκη. Ο κ. Μητσοτάκης θυσίασε βασικές αρχές ισονομίας και ανθρωπισμού μόνο και μόνο για να τον δοξάσει η εμετικά ρατσιστική ακροδεξιά πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας.
Ο Πρωθυπουργός αγκάλιασε την πολιτική ενοχή με ενθουσιασμό και με τον πιο ποταπό, αποτρόπαιο, αγοραίο τρόπο. Με αυτό το εξακοσάρι για τους Αστυνομικούς και Λιμενικούς, όχι τους Πυροσβέστες, που πέφτουν στη φωτιά για εμάς, όχι τους τραυματιοφορείς του ΕΚΑΒ, που μας μαζεύουν από τους δρόμους και από οπουδήποτε αλλού, όχι τους νοσηλευτές του Εθνικού Συστήματος Υγείας και τους ηρωικούς γιατρούς, που παίζουν τη ζωή τους στις ΜΕΘ. Όχι σε αυτές και αυτούς.
Η Κυβέρνηση δίνει το εξακοσάρι επιλεκτικά στους Αστυνομικούς και στους Λιμενικούς, γιατί κλείνει το μάτι σε όσους εκστασιάζονται από τον ήχο που κάνει η σφαίρα, όταν διαπερνά τη σάρκα ενός νεαρού Ρομά. Κλείνει το μάτι σε όσους ενθουσιάζονται με τις κραυγές τρομαγμένων ψυχών, πάνω σε ετοιμόρροπες βάρκες που βλέπουν τα κύματα του Αιγαίου να τους πνίγουν.
Δεν πρόκειται για τυχαία γεγονότα, για συμπτώσεις, οι περιπτώσεις των Σαμπάνη και Φραγκούλη. Οι ομοιότητες βγάζουν μάτι. Ανήλικος ο Σαμπάνης, ανήλικος ο Φραγκούλης. Και στις δύο περιπτώσεις, μία παράβαση, που πυροδοτεί καταδίωξη χολιγουντιανής ταινίας. Και τέλος, θανάσιμος πυροβολισμός, από Αστυνομικό της ομάδας ΔΙΑΣ.
Πρόκειται για ένα θλιβερό έργο χωρίς κάθαρση, όπου μια ολόκληρη κοινότητα, οι Ρομά συμπολίτες μας, αντιμετωπίζουν καθημερινά ταυτόχρονα, υπό-αστυνόμευση και υπέρ-αστυνόμευση. Όταν απειλούνται, η αστυνομία κάνει τα στραβά μάτια, υπό-αστυνόμευση. Όταν παρανομούν, πέφτουν θύματα αισχρής υπερ-αστυνόμευσης.
Είναι ακριβώς το ίδιο δολοφονικό μοτίβο με αυτό που γέννησε το Κίνημα «Black lives matter», οι ζωές των «Μαύρων» μετρούν, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ήρθε η ώρα και εδώ, στη χώρα μας, να διατρανώσουμε ότι οι ζωές των Ρομά μετρούν, ότι οι ζωές των γυναικών μετρούν, ότι οι «ζωές των άλλων» μετρούν.
