Τέχνασμα αποδεικνύεται πως υπήρξαν οι συμφωνίες του Μινσκ, τουλάχιστον από τη δυτική πλευρά και το καθεστώς του Κιέβου, σύμφωνα με την πρώην καγκελάριο, Άνγκελα Μέρκελ, σε συνέντευξή της στη μεγάλη εβδομαδιαία εφημερίδα της Γερμανίας, DieZeit.
H Μέρκελ είπε πως σκοπός της υπογραφής τον Φλεβάρη του 2015 των συμφωνιών για κατάπαυση του πυρός στο Ντονμπάς ήταν κυρίως να δώσει τον απαιτούμενο χρόνο στην Ουκρανία, αλλά και γενικά στη δυτική παράταξη, ώστε να προετοιμαστεί, για να μπορέσει να υπάρξει αυτή η ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων, που θα μπορούσε να αντιπαρατεθεί με τη Ρωσία.
Η μάχη στο Ντεμπάλτσεβο, αρχές του 2015, είχε δείξει πως ο Πούτιν θα μπορούσε να νικήσει εύκολα την Ουκρανία. Αμφιβάλλω αν οι χώρες του ΝΑΤΟ θα μπορούσαν να κάνουν τόσα πολλά, όσα κάνουν τώρα, για να βοηθήσουν την Ουκρανία.[…] Σε όλα τα μέρη ήταν σαφές ότι η κατάσταση είχε παγώσει και το πρόβλημα δεν είχε λυθεί, όμως αυτό έδωσε στην Ουκρανία χρόνο να ενισχυθεί, τόνισε η Μέρκελ.
Πράγματι, οι συμφωνίες του Μινσκ δεν εφαρμόστηκαν ποτέ πραγματικά και ο χαμηλής έντασης πόλεμος κυρίως πυροβολικού συνεχιζόταν ακατάπαυστα, με εξάρσεις και υφέσεις κοστίζοντας τη ζωή σε περίπου 15.000 ανθρώπους, εκ των οποίων χιλιάδες άμαχοι, ενώ ήδη από το καλοκαίρι του 2021 η κυβέρνηση Ζελένσκι διεμήνυε πως θα προχωρούσε σε ευρεία επιχείρηση στο Ντονμπάς.
Ο ουκρανικός στρατός σε αυτά τα οκτώ χρόνια μέχρι την είσοδο της Ρωσίας στον πόλεμο μπόρεσε να αλλάξει, να αναδιαμορφωθεί, να ενισχυθεί, και να είναι σε θέση σήμερα να προβάλλει την αποτελεσματική εν πολλοίς αντίσταση.
Η Ουκρανία χρησιμοποίησε το χρόνο που κερδήθηκε με τις συμφωνίες για να ισχυροποιηθεί, όπως μπορεί να δει κανείς σήμερα. Η Ουκρανία του σήμερα δεν είναι η Ουκρανία του 2014-2015, είπε η πρώην Καγκελάριος χαρακτηριστικά.
Ζαχάροβα: Ομολογία για… Διεθνές Δικαστήριο
«Πολλά λέγονται για τα ζητήματα δικαίου που προκύπτουν από την κατάσταση στην Ουκρανία, για δικαστήρια και άλλα τέτοια. Αυτά τα πράγματα που είπε η Μέρκελ στη συνέντευξή της – αυτή είναι η κατάθεση ενός προσώπου που δηλώνει ευθέως πως ό,τι έγινε το 2014 και το 2015 είχε μόνο ένα στόχο: να αποσπάσει την προσοχή της διεθνούς κοινότητας από τα πραγματικά προβλήματα, να κερδίσει χρόνο, να εξοπλίσει το καθεστώς του Κιέβου μαζικά, και να οδηγήσει την κατάσταση σε μια σύγκρουση μεγάλης κλίμακας».
Έτσι σχολίασε από τη Μόσχα η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα, για να προσθέσει: «Η ομολογία είναι τρομερή: η εξαπάτηση ως τρόπος λειτουργίας της Δύσης. Μηχανορραφίες, χειραγώγηση, ό,τι είδους παραποιήσεις της αλήθειας, παραβιάσεις του νόμου και της δικαιοσύνης μπορεί να φανταστεί κανείς. Ήξεραν στις πολύωρες συναντήσεις πως δε θα εφαρμόσουν τη συμφωνία», υπογράμμισε η Ρωσίδα διπλωμάτης καταλήγοντας πως οι Δυτικοί «δεν έδειξαν κανέναν έλεος: για γυναίκες, παιδιά, αμάχους στον Ντονμπάς και στην Ουκρανία. Χρειάζονταν τη σύγκρουση».
Έκαναν λάθη
Η κυρία Μέρκελ αναγνώρισε πως δεν υπήρξε γοργή αντίδραση στη «ρωσική επιθετικότητα». Παρόλες τις αυξήσεις οι αμυντικές δαπάνες δεν έφτασαν στο 2% του ΑΕΠ ετησίως. « Κι εγώ δεν έβγαζα κάθε μέρα έναν πύρινο λόγο σχετικά», σχολίασε με νόημα στην Die Zeit.
Παράλληλα όμως, δικαιολόγησε τον αγωγό αερίου NordStream 2, υποστηρίζοντας πως επρόκειτο για ένα έργο που αφορά την ιδιωτική οικονομία και για να απαγορευθεί θα χρειαζόταν ειδικός νόμος. Αυτό θα ήταν επικίνδυνο σε σχέση με τη Ρωσία με βάση την τότε κατάσταση. Εξάλλου, αν η Γερμανία έφτασε να είναι εξαρτημένη ενεργειακά από τη Ρωσία, γι’ αυτό ευθύνονται προμηθευτές από τη Βρετανία και την Ολλανδία, που μείωναν την παραγωγή τους, επισήμανε η Χριστιανοδημοκράτισσα πολιτικός.
Αλλά και για το θέμα της άρνησης της Γερμανίας να γίνουν η Ουκρανία και η Γεωργία μέλη του ΝΑΤΟ είπε πως η στάση της είχε βάση στα πλαίσια του κατευνασμού της Ρωσίας. Κι αυτό, συμπλήρωσε, αποδείχτηκε ανεπαρκής, αλλά παραμένει για τότε η ενδεδειγμένη κίνηση.
Λάθος όμως ίσως έκανε κι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν. Όπως σχολιάζει ο Ρώσος αναλυτής Άντριου Κορίμπκο, ο Ρώσος πρόεδρος θεώρησε πως έχει μια προσωπική σχέση με τη Μέρκελ. Πολλά τους συνέδεαν ως προσωπικότητες. Μιλούσαν ο ένας τη γλώσσα της άλλης άπταιστα, είχαν την αρχή της καριέρας τους στην ίδια χώρα, την Ανατολική Γερμανία, και ηγούνταν δύο ιστορικών μεγάλων δυνάμεων, οι οποίες έχουν ισχυρότατη γεωπολιτική σύνδεση.
Ο Κορίμπκο θεωρεί πως η Μέρκελ επιλέγει τη στιγμή να πετάξει τη μάσκα φιλίας που φορούσε στις σχέσεις της με τον Πούτιν τώρα, αφότου ο Ρώσος πρόεδρος είπε πως η σύγκρουση θα τραβήξει σε βάθος χρόνου. Το ότι δεν έχει πια η Μέρκελ την ανάγκη να δείχνει φίλη του Πούτιν πιστοποιεί πως το χάσμα βαθαίνει και μονιμοποιείται.
