Ο Τέρι Χολ, ο τραγουδιστής του πολιτικοποιημένου συγκροτήματος της ska punk, The Specials, πέθανε σε ηλικία 63 ετών.
Γνωστός για τη σκοτεινή εικόνα και την ευφυΐα του, ο τραγουδιστής απέκτησε τεράστια φήμη στις δεκαετίες του 1970 και του ’80 με επιτυχίες όπως το Ghost Town, το Gangsters και το Too Much Too Young.
Έφυγε από τους The Specials το 1981 για να σχηματίσει τους Fun Boy Three με τους μουσικούς του συγκροτήματος Νέβιλ Στέιπλ και Λίνβαλ Γκόλντινγκ, σημειώνοντας άλλη μια σειρά επιτυχιών.
Ο τραγουδιστής πέθανε μετά από σύντομη ασθένεια, ανέφεραν σε ανακοίνωσή τους οι The Specials.
«Ο Τέρι ήταν ένας υπέροχος σύζυγος και πατέρας και μια από τις πιο ευγενικές, πιο αστείες και γνήσιες ψυχές», έγραψαν. «Η μουσική του και οι ερμηνείες του περιείχαν την ίδια την ουσία της ζωής… τη χαρά, τον πόνο, το χιούμορ, τον αγώνα για δικαιοσύνη, αλλά κυρίως την αγάπη. Θα λείψει βαθιά σε όλους όσους τον γνώρισαν και τον αγάπησαν και αφήνει πίσω του το δώρο της αξιοσημείωτης μουσικής του και της βαθιάς ανθρωπιάς του».
Σε ξεχωριστό μήνυμα, ο Στέιπλ είπε στο BBC ότι έμαθε για τον θάνατο του φίλου του καθώς προσγειωνόταν στην Αίγυπτο για διακοπές με τη σύζυγό του.
«Πραγματικά με χτύπησε πολύ», είπε. «Υπήρξαμε τραγουδιστές στους Specials και στους Fun Boy Three μαζί, γράφοντας ιστορία. Τέρι, σίγουρα θα μας λείψει».
Η Τζέιν Γουίντλιν, συνιδρυτής του συγκροτήματος The Go Gos που συνέγραψε την επιτυχία του συγκροτήματος Our Lips Are Sealed μαζί με τον Hall, είπε ότι ήταν ένα «υπέροχο, ευαίσθητο, ταλαντούχο και μοναδικό άτομο».
«Το εξαιρετικά σύντομο ειδύλλιό μας είχε ως αποτέλεσμα το τραγούδι Our Lips Are Sealed, που θα μας δέσει για πάντα μαζί στη μουσική ιστορία».
Ο τραγουδιστής Έλβις Κοστέλο περιέγραψε τη φωνή του Χολ ως «το τέλειο όργανο για τα αληθινά και απαραίτητα τραγούδια στο άλμπουμ The Specials. Αυτή η ειλικρίνεια ακούγεται σε τόσα πολλά τραγούδια του, στη χαρά και στη λύπη», είπε.
Το συγκρότημα ζήτησε σεβασμό για την ιδιωτική ζωή της οικογένειας του Χολ. Καμία αιτία θανάτου δεν κοινοποιήθηκε.
Ο μουσικός γεννήθηκε το 1959 και μεγάλωσε στο Κόβεντρι, όπου το μεγαλύτερο μέρος της οικογένειάς του εργαζόταν στην τότε ακμάζουσα αυτοκινητοβιομηχανία της πόλης. Όμως η ζωή του πήρε μια σκοτεινή τροπή όταν, σε ηλικία 12 ετών, τον απήγαγε ένας δάσκαλος.
«Με απήγαγαν, με πήγαν στη Γαλλία και με κακοποίησαν σεξουαλικά για τέσσερις ημέρες», είπε στο βρετανικό περιοδικό πολιτικής ύλης, The Spectator το 2019. «Και μετά με γρονθοκόπησαν στο πρόσωπο και με άφησαν στην άκρη του δρόμου».
Ο Χολ είπε ότι το περιστατικό τον άφησε με ισόβια κατάθλιψη και τον έκανε να εγκαταλείψει την εκπαίδευση σε ηλικία 14 ετών, αφού εθίστηκε στο Valium που του είχε συνταγογραφηθεί.
Η μουσική ήταν κάποια μορφή παρηγοριάς και ο Χολ εντάχθηκε σε ένα τοπικό πανκ συγκρότημα που ονομαζόταν Squad και συνεισέφερε πολλά στη σύνθεση του σινγκλ τους, το Red Alert.
Τον εντόπισε ο Τζέρι Ντάμερς των The Specials, ο οποίος τον στρατολόγησε ως τραγουδιστή του συγκροτήματος. «Δούλευε σε ένα κατάστημα γραμματοσήμων» είπε ο μουσικός στο βρετανικό μουσικό περιοδικό Mojo. «Του είπα, ο φιλοτελισμός δεν θα σε βγάλει πουθενά».
Αφού απέκτησε τρομερή φήμη στην περιοχή του, το συγκρότημα αναδείχθηκε σε εθνικό επίπεδο αφού ο μουσικός παραγωγός-θρύλος, Τζον Πιλ του Radio 1 του BBC έπαιξε το πρώτο τους σινγκ, Gangsters, στην εκπομπή του.
Το τραγούδι – ένας φόρος τιμής στο κλασικό ska κομμάτι Al Capone του Πρινς Μπάστερ – καθιέρωσε το συγκρότημα και τη δισκογραφική τους εταιρεία 2-Tone ως σημαντική δύναμη στη βρετανική μουσική.
Ήταν ένα πολυφυλετικό συγκρότημα, που κατέγραφε τα ταραχώδη χρόνια της Θάτσερ παίζοντας τραγούδια που ήταν άμεσα επηρεασμένα από τη τζαμαϊκανή μουσική- ένα στυλ που ομοιάζει με τη reggae που παρέμενε δημοφιλές στις κοινότητες της Δυτικής Ινδίας της Βρετανίας.
Το συγκρότημα βίωσε ένα εξαιρετικό κύμα δημοτικότητας, σημειώνοντας επτά διαδοχικά top 10 σινγκλ μεταξύ 1979 και 1981.
Εκείνη η περίοδος κορυφώθηκε με το Ghost Town του 1981, ένα υπνωτικό, απειλητικό τραγούδι που φαινόταν να προβλέπει και στη συνέχεια να κάνει soundtrack τις ταραχές εκείνου του καλοκαιριού στους δρόμους του Λονδίνου, του Μάντσεστερ, του Λίβερπουλ και του Μπέρμιγχαμ. Μια απάντηση στην τακτική των αυθαίρετων ερευνών, προσαγωγών και συλλήψεων από τη βρετανική αστυνομία.
Ο Χολ είπε ότι η πολιτική του αφύπνιση ήρθε στα εφηβικά του χρόνια «όταν ανακάλυψα ότι οι λέσχες εργαζομένων ανδρών είχαν μια μπάρα χρώματος στις πόρτες τους». «Αυτό πραγματικά με συγκλόνισε», είπε και αποφάσισε να πάρει θέση.
«Όταν βλέπεις αδικία, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να σκεφτείς: τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω, τι μπορώ να πω για αυτό, πώς μπορώ να αφυπνίσω τους ανθρώπους;»
Το Ghost Town πέρασε τρεις εβδομάδες στο νούμερο ένα και θεωρείται ευρέως ως ένα από τα σπουδαία βρετανικά ποπ τραγούδια όλων των εποχών.
Αλλά ο Xoλ- που ήταν τότε μόλις 22 ετών – δυσκολεύτηκε να γεφυρώσει την ασυμφωνία μεταξύ της φήμης των charts και του πολιτικού μηνύματος του συγκροτήματος.
«Όταν πήραμε έναν χρυσό δίσκο για το Ghost Town, ένιωσα πολύ άσχημα για αυτό», είπε. «Σας λένε να γιορτάσετε αυτή την επιτυχία που βασίζεται σε αυτό που συμβαίνει, το χάος στο οποίο βρισκόμαστε και ένιωσα πολύ άβολα».
Ο Χολ άφησε το συγκρότημα The Specials για να ξεκινήσει το Fun Boy Three με τους Γκόλντινγκ και Στέιπλ, εγκαταλείποντας τη ska για έναν πιο πειραματικό ποπ ήχο.
Το ντεμπούτο σινγκλ τους The Lunatics (Have Taken Over The Asylum) συνεχίστηκε από εκεί που σταμάτησε το Ghost Town και ο Χολ έγραψε για την παιδική του κακοποίηση στο κομμάτι του άλμπουμ Well Fancy That.
Αλλά το συγκρότημα βρήκε μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία συνεργαζόμενο με τα μεγαλύτερα γυναικεία γκρουπ της εποχής. Έκαναν ντουέτο με τις Bananarama στο Really Saying Something και μια διασκευή τζαζ, το It Ain’t What You Do.
Ο Χολ συνεργάστηκε επίσης με την Γουίντλιν των The Go Gos για να γράψει το Our Lips Are Sealed, ένα τραγούδι που ηχογράφησαν και τα δύο συγκροτήματα και μπήκαν στα charts ξεχωριστά.
Μετά το Fun Boy Three, ο Χολ σχημάτισε πολλά άλλα συγκροτήματα, συμπεριλαμβανομένων των The Colourfield, Terry, Blair και Anouchka και Vegas, μια συνεργασία με τον αστέρα των Eurythmics, Ντέιβ Στιούαρτ.
Συνέχισε να ηχογραφεί με τον καλλιτέχνη Tricky και το hip-hop side project του Άλμπαρν, Gorillaz, πριν επανενωθεί με τους The Specials για μια περιοδεία το 2008 και εμφανίστηκε στη συναυλία λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου το 2012.
Το 2019, το συγκρότημα κυκλοφόρησε ένα νέο άλμπουμ, το Encore, το οποίο τους ανέβασε και πάλι στο νούμερο ένα, ενώ έδωσε συναυλίες σε όλο στο Ηνωμένο Βασίλειο, προτού ο κορονοϊός σταματήσει την επιστροφή του.
«Η άφιξη της πανδημίας με επηρέασε πάρα πολύ», είπε αργότερα ο Χολ στο The Quietus. «Πέρασα περίπου τρεις μήνες προσπαθώντας να καταλάβω τι συνέβαινε. Δεν μπορούσα να γράψω ούτε μια λέξη. Πέρασα τον χρόνο προσπαθώντας να καταλάβω πώς να μην πεθάνω».
Η λύση, είπε αργότερα, ήταν να ηχογραφήσει ένα άλμπουμ με τραγούδια εμπνευσμένα από το κίνημα Black Lives Matter.
Κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2021 με διασκευές το Get Up, Stand Up του Μπομπ Μάρλεϊ και το Freedom Highway των Staples Singers, μεταξύ άλλων. Αποκαλούμενο απλά Protest Songs (Τραγούδια Διαμαρτυρίας), βρέθηκε στο νούμερο δύο των τσαρτς, σηματοδοτώντας την τελική εμφάνιση του Χολ στο Top 75.
Ο Χολ ήταν παντρεμένος με τη σκηνοθέτιδα Λίντι Χέιμαν και μαζί απέκτησαν έναν γιο. Έχει άλλους δύο μεγαλύτερους γιους από τον πρώτο γάμο του με την Τζανέτ Χολ.
