Πού μπορεί άραγε να καταφύγει ένας ακροδεξιός, όταν πιστεύει ότι καταδιώκεται; Μα φυσικά σε κάποια φιλική προς την ιδεολογία του χώρα, όπου είναι βέβαιος ότι δεν θα τον εκδώσει και παράλληλα θα τον περιβάλλει με στοργή, θα τον βοηθήσει, θα τον καλύψει και θα τον ενσωματώσει στην ομόδοξη κοινωνία της. Αυτό πιστεύει ότι θα πετύχει ο απερχόμενος ακροδεξιός πρόεδρος της Βραζιλίας Ζαΐχ Μπολσονάρου, ο οποίος σύμφωνα με δημοσίευμα του IstoE’ επιδιώκει να μετοικήσει στην Ιταλία και μάλιστα να πάρει την υπηκοότητα της χώρας αυτής.
Ο Ζαΐχ Μπολσονάρου ποντάρει στο ότι έχει ιταλικές ρίζες και γι’ αυτόν τον λόγο, η ομογάλακτή του ακροδεξιά πρωθυπουργός, Τζόρτζια Μελόνι θα του παράσχει τη θαλπωρή της προστασίας της. Με βάση τα όσα έχουν δει τη δημοσιότητα, ο Μπολσονάρου που άρον-άρον κατέφυγε στο Ορλάντο των Ηνωμένων Πολιτειών λίγο πριν την ορκωμοσία του νέου προέδρου Λουΐς Ινάσιου «Λούλα» ντα Σίλβα στην προεδρία της Βραζιλίας, δεν θέλει επ’ ουδενί να επιστρέψει στη Βραζιλία και προτιμά να βρεθεί σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Η επαίσχυντη απόδραση στην πόλη Ορλάντο των ΗΠΑ, στη Φλόριντα, ήταν το πρελούδιο στο σχέδιό του για να αποφύγει μια σύλληψη για τα πεπραγμένα του όσο ήταν στην προεδρία. Η βραζιλιάνικη ιστοσελίδα Istoè, υποστηρίζει πως ο Μπολσονάρου έχει ήδη ξεκινήσει τις κρυφές συνεννοήσεις. Ο πρώην πρόεδρος, η σύζυγός του, Μισέλ και η ανήλικη κόρη τους έχουν ζητήσει από την ιταλική πρεσβεία στη Μπραζίλια να επισπεύσει το αίτημα για χορήγηση της ιταλικής υπηκοότητας για τη «φυλή» Μπολσονάρου, με προτεραιότητα για τον πρώην πρόεδρο. Αλλά και οι γιοι του, ο Φλάβιο (γερουσιαστής), ο Εντουάρντου (ομοσπονδιακός βουλευτής στο Σάο Πάολο) και ο Κάρλος (δημοτικός σύμβουλος στο Ρίο ντε Τζανέιρο) έχουν επίσης ζητήσει να τους χορηγηθεί ιταλική υπηκοότητα, όμως δεν σκοπεύουν να εγκαταλείψουν τη Βραζιλία, καθώς τους καλύπτει η ασυλία των εκλεγμένων.
Για όποιον θεωρεί το αίτημα τούτο τραβηγμένο, η απάντηση βρίσκεται στο γενεαλογικό ιστορικό του Μπολσονάρου. Ο προπάππος του, Βιτόριο Μπολτσονάρο (Bolzonaro, το επώνυμό του, που ηχητικά στα πορτογαλικά προφέρεται Μπολζονάρου, τροποποιήθηκε αργότερα στο ληξιαρχείο), μετανάστευσε σε ηλικία 10 ετών το 1878 στον Νέο Κόσμο από την Ανγκουϊλάρα Βένετα και παντρεύτηκε εκεί μία συντοπίτισσά του από τη γειτονική κοινότητα Μάζι. Το μικρό αυτό χωριό στην περιοχή της Πάδοβας, που διασχίζεται από τον ποταμό Άντιτζε, είναι η κοιτίδα της οικογένειας. Εκεί ο πρώην πρόεδρος της Βραζιλίας, όπως θυμούνται οι αναγνώστες του Κοσμοδρομίου, χρίστηκε επίτιμος δημότης την 1η Νοεμβρίου του 2021 από τις προσκείμενες στην ξενοφοβική Λέγκα αρχές. Είναι λογικό πως ο Μπολσονάρου έχει και τους λόγους, αλλά και τους συμπαθούντες (Λέγκα, Αδέλφια της Ιταλίας) για να εξασφαλίσει όχι μόνον καταφύγιο, αλλά και την πολυπόθητη υπηκοότητα που θα αποτρέπει την πιθανή έκδοσή του.
Θα προσμετρήσει άραγε επίσης πως ο ένας γιος του πρώην προέδρου της Βραζιλίας, ο Εντουάρντου, στον απόηχο της εκλογικής επιτυχίας των «Αδελφιών της Ιταλίας», μοιράσθηκε με τους ακολούθους του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μια φωτογραφία της Μελόνι, με φόντο την επιγραφή «Ας υπερασπισθούμε τον Θεό, τη χώρα και την οικογένεια», σημειώνοντας ως λεζάντα «είναι επιτυχία». Άλλωστε, η ίδια η Μελόνι, στις 14 Δεκεμβρίου του 2018 με ένα ενθουσιώδες tweet χαιρέτιζε την εκλογή του Μπολσονάρου στη Βραζιλία. Και μάλιστα θριαμβολογούσε, λέγοντας πως με τον νέο πρόεδρο «θα ανοίξει επιτέλους ένα ρήγμα στο διεθνές ριζοσπαστικό ‘σικάτο’ δίκτυο, που προστάτευε για δεκαετίες τον ‘κόκκινο’ τρομοκράτη Τσέζαρε Μπατίστι. Ελπίζουμε σύντομα να επιβεβαιωθεί η έκδοσή του, εδώ τον περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες οι φυλακές της πατρίδας». Βέβαια, εάν αντιστραφούν οι όροι και οι βραζιλιάνικες φυλακές περιμένουν ανυπόμονα τον Μπολσονάρου, τι θα πράξει τότε η Τζόρτζα Μελόνι;
Για τον Ζαΐχ Μπολσονάρου, είναι μάλλον ζήτημα χρόνου να εκδοθεί ένταλμα συλλήψεως από τον πρόεδρο του Ανωτάτου Δικαστηρίου Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας STF, Αλεξάντρου ντζι Μοράες για σοβαρά αδικήματα, στα οποία υπέπεσε κατά τη διάρκεια της προεδρίας του. Το κυριότερο από αυτά αναμένει απλά την υπογραφή του προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου και αφορά τις ψευδείς ειδήσεις ότι ένα από τα εμβόλια κατά της Covid-19 μεταδίδει τον ιό HIV που προκαλεί το AIDS. Η Ομοσπονδιακή Αστυνομία έχει ήδη ζητήσει από τους δικαστές την άδεια να ασκήσει δίωξη σε βάρος του ηττημένου προέδρου της Βραζιλίας.
Λίγο πριν από τις εκλογές άλλωστε, το Ανώτατο Δικαστήριο είχε εκδώσει πρόστιμο 29 εκατομμυρίων ρεάις σε βάρος του Μπολσονάρου, γιατί αμφισβήτησε την αξιοπιστία της ηλεκτρονικής κάλπης και μάλιστα είχε υπαινιχτεί πως θα ζητούσε από τον στρατό να ελέγξει την ακρίβεια των αποτελεσμάτων της ψήφου. Τα τελευταία χρόνια ο Μπολσονάρου διαρκώς κατηγορούσε τη Δικαιοσύνη ότι τον υπονομεύει.
Το σχέδιο διαφυγής του ακροδεξιού πρώην Προέδρου αποκαλύπτεται πως έχει αδύνατα σημεία. Στις Ηνωμένες Πολιτείες ναι μεν, μπορεί να καταφύγει για λίγο και να αποφύγει τη βραζιλιάνικη δικαιοσύνη, εντούτοις διατρέχει τον κίνδυνο κάποιος ομοσπονδιακός δικαστής να δεχθεί το αίτημα έκδοσης της Βραζιλίας. Αν αυτό συμβεί τότε το FBI ή η αμερικανική αστυνομία θα χτυπήσουν μία των ημερών την πόρτα του Μπολσονάρου, με αποτέλεσμα ο πρώην πρόεδρος να επιστρέψει ατιμωτικά με χειροπέδες στην πατρίδα του για να δικαστεί.
Η φυγή του Μπολσονάρου ήταν τόσο απρόσμενη και εντυπωσιακή, που η ηγεσία του Φιλελεύθερου Κόμματός του ανέβαλε την ενοικίαση της έπαυλης στο Λάγκου Σουλ στη Μπραζίλια, όπου επρόκειτο να μετακομίσει. Τα έπιπλα της οικογένειας, που μεταφέρθηκαν από το προεδρικό Μέγαρο της Αλβοράντα, φυλάσσονται σε μια αποθήκη. Επισήμως, η ιταλική Πρεσβεία δεν επιβεβαιώνει το πρωτόκολλο των αιτημάτων. Η Istoé ζήτησε διευκρινίσεις όμως έλαβε απάντησε πως για λόγους εμπιστευτικότητας δεν μπορεί να παράσχει πληροφορίες σχετικά με αυτό το είδος αιτήματος.
Εγκαταλείποντας την εξουσία, ο Μπολσονάρου δεν θα μείνει στην ιστορία μόνο για τα άσχημα οικονομικά του αποτελέσματα, τη φτωχή επίδοση στην καταπολέμηση της πανδημίας του νέου κορονοϊού και την καταστροφική περιβαλλοντική του πολιτική οικοκτονία στον Αμαζόνιο, αλλά και για την τάση του για υπέρβαση εξουσίας και παρατυπίες. Τουλάχιστον 140 προτάσεις έχουν κατατεθεί στη Βουλή με αίτημα την καθαίρεσή του και τουλάχιστον τέσσερις έρευνες βρίσκονται σε εξέλιξη για ύποπτες ενέργειές του ή αθέμιτες παρεμβάσεις. Για παράδειγμα, μία από αυτές αφορά τις πιέσεις, που άσκησε στην αστυνομία για να προστατεύσει τα παιδιά του, που με τη σειρά τους ήταν υπόλογα σε έρευνες για σκάνδαλα κλπ. Επιπλέον, ο Μπολσονάρου έχει καταγγελθεί για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, το οποίο δέχθηκε να ερευνήσει την καταγγελία τόσο για εγκλήματα κατά των ινδιάνων ιθαγενών, όσο και για την αδράνειά του στην αντιμετώπιση του κορονοϊού, που έχει προκαλέσει στη Βραζιλία περισσότερους από 600.000 θανάτους ενώ είχε φθάσει στο σημείο να κατηγορεί τις ΜΚΟ για τις πυρκαγιές, που έχουν απανθρακώσει τον Αμαζόνιο.
Οι New York Times είχαν δημοσιεύσει από τον περασμένο Οκτώβριο φήμες σύμφωνα με τις οποίες ο τότε αρχηγός του κράτους φοβόταν ότι θα κατέληγε στη φυλακή, εάν έχανε τις εκλογές.
Το ότι ο Μπολσονάρου αποτελεί εδώ και χρόνια το είδωλο της ιταλικής κυρίαρχης δεξιάς, ξεκινώντας από τον ηγέτη της Λέγκας, Ματέο Σαλβίνι, είναι πασίγνωστο. Ένα ιταλικό διαβατήριο θα του εξασφάλιζε «άσυλο» για μεγάλο χρονικό διάστημα, παρά την ύπαρξη μίας συνθήκης έκδοσης μεταξύ των δύο χωρών το 1991. Στην Ιταλία η ιθαγένεια χορηγείται χωρίς όρια γενεών, ιδίως όταν πρόκειται για απογόνους Ιταλών, κάτι που αποτελεί μοναδική περίπτωση στα ευρωπαϊκά δεδομένα. Ο Μπολσονάρου αντιμετωπίζει μια περίπτωση ανάλογη του Τσέζαρε Μπατίστι, που ο ίδιος βοήθησε να συλληφθεί και εκδοθεί, αλλά από την ανάποδη: ένας Βραζιλιάνος φυγάς που θυμήθηκε ξαφνικά τις ιταλικές του ρίζες και δεν εκδίδεται για πολιτικούς λόγους. Η καταφανής τούτη διάκριση θα αποτελούσε ένα διεθνές σκάνδαλο, όμως η προοπτική αυτή αποτελεί την καλύτερη για τον Μπολσονάρου και μάλλον αυτό είχαν στο μυαλό τους οι δικηγόροι του, που τον συμβούλευσαν να εγκαταλείψει τη χώρα πριν ξεσπάσει η θύελλα αφότου αναλάβει την εξουσία ο Λούλα και δεν θα έχει πλέον καμία θεσμική προστασία.
