Τα πρώτα συμπεράσματα έρευνας που εξηγεί την επιβίωση εκατοντάδων άγριων σκύλων πέριξ του κατεστραμμένου πυρηνικού συγκροτήματος στο Τσερνόμπιλ της Ουκρανίας, χωρίς καμία απολύτως ανθρώπινη φροντίδα, δημοσιεύτηκαν τελευταία στην επιστημονική επιθεώρηση Science Advances.
Τα «μαθήματα επιβίωσης» που παίρνουν οι επιστήμονες από τα σκυλιά του Τσερνόμπιλ επιχειρούν να λύσουν το γρίφο της επιβίωσης των ζώων αυτών που κατάφεραν να τραφούν, να αναπαραχθούν και εν τέλει να ζήσουν δίχως καμία ανθρώπινη παρέμβαση.
Οι επιστήμονες μελέτησαν τα ζώα αυτά που βρίσκονται στον ευρύτερο χώρο του Τσερνόμπιλ προσπαθώντας να απαντήσουν στο ερώτημα «πώς καταφέρνεις να επιβιώσεις επί 15 γενιές σε ένα τόσο εχθρικό περιβάλλον», όπως αυτό διαμορφώθηκε μετά το πολύνεκρο δυστύχημα στον πυρηνικό σταθμό του Τσέρνομπιλ στις 26 Απριλίου 1986.
Δύο από τους συντάκτες της έκθεσης που συμμετέχουν στην έρευνα είναι η γενετίστρια Ιλέιν Οστράντερ από το «Εθνικό Ίδρυμα Έρευνας Γονιδιώματος» στις ΗΠΑ και ο καθηγητής Δρ Τιμ Μουσό, καθηγητής Βιολογίας στο πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας. Μιλώντας και οι δύο σήμερα στο πρακτορείο ΑΡ επισήμαναν πως τα σκυλιά του Τσερνόμπιλ «μας δίνουν ένα απίστευτο εργαλείο ώστε να δούμε και να μελετήσουμε τις επιπτώσεις της ραδιενέργειας και της επιβίωσης θηλαστικών σε ένα περιβάλλον όπως αυτό του Τσέρνομπιλ».
Ο Μουσό άρχισε να κάνει αιμοληψίες σε σκύλους της περιοχής από το 2017. Όπως τόνισε μιλώντας στο πρακτορείο, κάποια από τα σκυλιά ζουν στον πυρηνικό σταθμό, άλλα σε ακτίνα 15 ή και 45 χλμ αναπτύσσοντας διαφορετικά χαρακτηριστικά με βάση το βαθμό έκθεσής τους σε ραδιενέργεια.
Όπως ανέφερε η Οστράντερ, η έρευνα τους κατέπληξε καθώς ήταν σε θέση να διακρίνουν τουλάχιστον 15 μεγάλες οικογένειες και να ξεχωρίσουν ποια από τα ζώα ζούσαν κοντά, σε μεσαία ή πιο μακρινή απόσταση από το πυρηνικό συγκρότημα.
Η μελέτη τους εστιάζεται πλέον στις αλλαγές που έχει επιφέρει η ραδιενέργεια στο DNA των ζώων εδώ και δεκαετίες από γενιά σε γενιά ώστε να βγάλουν συμπεράσματα που αφορούν την πιθανή γενετική εξέλιξη των θηλαστικών σε «απαιτητικά περιβάλλοντα υψηλής πρόκλησης» και επικινδυνότητας όπως οι περιοχές εκδήλωσης πυρηνικών δυστυχημάτων.
