Η βίαιη σύλληψη του δημοτικού συμβούλου και επικεφαλής της παράταξης «Οικολογία-Αλληλεγγύη», μαζί με τη σύλληψη άλλων 12 ατόμων επειδή διαμαρτύρονταν ειρηνικά για την αναίτια -για αυτούς- κοπή δέντρων στην πλατεία Δικαστηρίων, κάτω από την Αρχαία Ρωμαϊκή Αγορά της Θεσσαλονίκης, συμβολίζει δύο πράγματα. Αφενός, την κανονικοποίηση της βίας, η οποία θα λαμβάνει χώρα καθημερινά, αδιάκριτα και χωρίς κανέναν ουσιαστικό λόγο, με σκοπό να καταστείλει βίαια και την παραμικρή διαμαρτυρία εναντίον του καθεστώτος. Αφετέρου, τα ίδια τα σχέδια της νεοφιλελεύθερης αυταρχικής κυβέρνησης για τον δημόσιο χώρο αυτό καθαυτόν, έναν χώρο ο οποίος θα απευθύνται σε ανθρώπους «περαστικούς», χωρίς καμία οικειότητα και καμία ταυτότητα.
Είναι γεγονός ότι η Θεσσαλονίκη δεν έχει και πολλούς «πνεύμονες πρασίνου», και, ειδικά, στο κέντρο η έλλειψη και της ελάχιστης βλάστησης αποτελεί πρόβλημα εδώ και χρόνια για τους Θεσσαλονικείς, οι οποίοι ψάχνουν με αγωνία να βρουν ένα σκιερό μέρος κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού ώστε να γλιτώσουν από τις υψηλές θερμοκρασίες που σε συνδυασμό με την έμφυτη υγρασία της πόλης, δημιουργούν μια αφόρητη κατάσταση.
Αυτό το γεγονός που ταλανίζει κατοίκους και τουρίστες της πόλης εδώ και χρόνια, φαίνεται ότι έχει κενή σημασία για τους αξιωματούχους της πόλης, που, εκτός του ότι δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για τη διαβίωση των πολιτών, φροντίζουν να καταστρέφουν και οποιοδήποτε στοιχείο της πόλης είναι ελαφρώς υποφερτό, όπως δείχνει η πρόσφατη «αναμόρφωση» της Αγοράς Μοδιάνο ή τα σχέδια για την ανάπλαση της πλατείας Αριστοτέλους, που εκτός από απίστευτα κιτς, δεν προσδίδουν καμία βιωσιμότητα σε έναν ανοιχτό χώρο που συγκεντρώνει χιλιάδες ανθρώπους καθημερινά.
Όσον αφορά τις λεύκες που πετσόκοψε ο Δήμος κάτω από την Αρχαία Αγορα, πρόκειται για το μοναδικό σημείο σε ακτίνα κάποιων χιλιομέτρων το οποίο έχει μια φυσική σκιά, η οποία προέρχεται από την φυλλωσιά των εν λόγω δεκάδων δέντρων. Πρόκειται για έναν ανοιχτό χώρο στο κέντρο της πόλης, ο οποίος παραμένει εδώ και χρόνια σχεδόν αναξιοποίητος, ενώ έχει όλες τις προδιαγραφές να κατασκευαστεί ένα πολύ όμορφο καινούριο πάρκο που θα δίνει ανάσα στους πολίτες πριν βγουν στο λιοπύρι της Εγνατίας.
Αλλά γιατί να γίνει κάτι τέτοιο, από τη στιγμή που ο εν λόγω χώρος αξιοποιείται περιοδικά για την τοποθέτηση χριστουγεννιάτικων ή πασχαλιάτικων εμπορικών περιπτέρων, και έπειτα ρημάζει τον υπόλοιπο χρόνο χωρίς καμία ουσιαστική αξιοποίηση πέραν από μια παιδική χαρά που έχει καταντήσει ουρητήριο σκύλων.
Τώρα, το εάν τα δέντρα είναι όντως άρρωστα ή όχι, αυτό είναι ένα πόρισμα στο οποίο θα αποφανθούν οι ειδικοί, και όχι εγώ. Αλλά η τακτική «πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι», αποψιλώνοντας τα περισσότερα δέντρα της περιοχής λίγους μήνες πριν το καλοκαίρι, εκτός από παράλογο, δεν υποδεικνύει και κάποιον ουσιαστικό κρατικό σχεδιασμό. Ένας δήμος δεν ρημάζει τους ελάχιστους πράσινους πνεύμονες που έχει στις αρχές της άνοιξης, ενώ γνωρίζει ότι το καλοκαίρι οι πολίτες θα πέφτουν σαν τις μύγες από τη ζέστη. Εκτός αυτού, είναι αδιανόητο να συλλαμβάνεις δεκαπέντε άτομα που τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά εναντίον της πολιτικής του δήμου, να τους τσουβαλιάζεις σαν σακιά μέσα σε περιπολικά και να τους εξευτελίζεις με τέτοιον τρόπο.
Η κανονικοποίηση της βίας που προσπαθεί να επιβάλλει η κυβέρνηση φαίνεται ακριβώς με αυτά τα «μικρά» περιστατικά, που, εν τέλει, είναι πολύ πιο σοβαρά από όσο φαίνονται. Είμαστε μικρή πόλη, και λίγο-πολύ ο καθένας γνωρίζει το μετερίζι του καθενός. Η εντολή σύλληψης ενός δημοτικού συμβούλου, γνωστού πολιτικού προσώπου της πόλης, ο οποίος, μάλιστα, πρόσφατα είχε περάσει μια τεράστια περιπέπετεια με την υγεία του, όπως ο Μιχάλης Τρεμόμουλος, εκτός από απαράδεκτη και καταδικαστέα, αποτελεί και ένα σημείο αναφοράς για τη βαρβαρότητα της δεξιάς διακυβέρνησης του Κωνσταντίνου Ζέρβα στο Δήμο Θεσσαλονίκης που δεν λαμβάνει τίποτα υπόψην της προκειμένου να περάσουν οι πολιτικές της. Δεν διαπραγματεύεται, δεν συζητάει, δεν θέτει τα αμφιλεγόμενα δημόσια ζητήματα επί τάπητος ώστε να συνδιαμορφωθεί μια κοινή άποψη με τους κατοίκους της πόλης. Αυτή έχει το μαχαίρι, αυτή έχει και το καρπούζι, οπότε απλά κόβει κατά το δοκούν.
Από την άλλη, η μετατροπή του κέντρου της πόλης σε ένα απλό «πέρασμα», όπου απλά θα μετακινούνται όσοι έχουν κάποια εργασία ή οι τουρίστες, ενώ οι κάτοικοι θα είναι οριακά ανύπαρκτοι, αποτελεί ένα γενικευμένο σχέδιο των νεοφιλελευθερων πολιτικών παγκοσμίως, δηλαδή ο Ζέρβας και ο κάθε Ζέρβας δεν είχε την επιφοίτηση να ρημάξει τη Θεσσαλονίκη, ούτε και ο Μπακογιάννης την Αθήνα. Από τη στιγμή που η διαβόητη «ανάπλαση» έρχεται με πρωτοφανείς όρους αποκέντρωσης που μεταφράζονται σε όρους έξωσης για τους κατοίκους των κέντρων των πόλεων, είναι αδιαμφισβήτητο το ότι το πολιτικό σχέδιο προωθεί μια συστηματική αλλοτρίωση όλων των ειδών του κεντρικού κορμού των πόλεων.
Ελλείψει μόνιμων κατοίκων, τα κέντρα εμπορευματοποιούνται, γίνονται τουριστικά hotspotsκαι χάνουν τόσο την ουσιαστική τους ταυτότητα, όσο και τα οποιαδήποτε δημιουργικά χαρακτηριστικά τους. Δεν παράγουν πολιτική, που αποτελεί δομικό στοιχείο του δημόσιου χώρου, αλλά ιδιωτικοποιούνται και γίνονται τραπεζοκαθίσματα,airbnbκαι κάθε λογής καταστήματα. Ο δημόσιος χώρος δηλαδή, μετατρέπεται σε ένα ακόμα εμπορεύσιμο προϊόν προς πώληση και κατανάλωση, και αυτή η διαδικασία αποτελεί πλέον μια νομοτέλεια, μια «φυσικότητα» που κανένας δεν είναι σε θέση να την αντιπολιτευτεί καθώς θα βρεθεί δεμένος πισθάγκωνα σε κάποιο κελί.
Έτσι, οι πόλεις μας καταστρέφονται συνεχώς στα χέρια του κεφαλαίου, μέχρι που γίνονται αβίωτες, ανοίκειες και εγγενώς αλλοτριωμένες. Μπορούν να κάνουν λίγα δέντρα τη διαφορά, αξίζει τόσος ντόρος για αυτά από κάποιους «τρελούς» οικολόγους; Ναι, αξίζει και ο ντόρος όπως αξίζει και το ζήτημα να μην ξεχαστεί μέσα στα νέα της ημερίσιας διάταξης. Όχι τίποτα άλλο, όταν θα καιγόμαστε από τη ζέστη χωρίς να μπορούμε να πάρουμε ανάσα το προσεχές καλοκαίρι και όταν θα πλυμμηρίσει πάλι η πόλη από τις βροχές του Φθινοπώρου, να μην λέμε ότι κανένας δεν έκανε τίποτα για όλα αυτά το προηγούμενο διάστημα.
Αλλά το πιο σημαντικό, να μην συνηθίσουμε σε αυτή τη ρημάδα την κανονικοποίηση της βίας και στο μονοπώλιο της που επιβάλλει με κάθε τρόπο αυτή η κυβέρνηση.
