Η οδός Δαφνομήλη είναι ένας πολύ όμορφος, ειδυλλιακός σε αρκετά σημεία του, δρόμος, με έντονη την αύρα της παλιάς μεσοαστικής Αθήνας, αλλά κυρίως της γειτονιάς. Τον τόνο δίνουν διατηρητέα σπίτια – κάποια από αυτά ερείπια- και μερικά νεοκλασικά αλλά η βασική του ταυτότητα βρίσκεται στην αρχή του δρόμου.

Κάτω από τη μικροσκοπική πλατεία Βουρνά, βρίσκεται μια μεγάλη παιδική χαρά, η οποία «συνοδεύεται» από ένα (πρώην) γήπεδο μπάσκετ από πάνω της. Από την πάνω μεριά της πλατείας βρίσκεται και μια από τις εισόδους του 14ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών – Δημήτρης Πικιώνης, με τη σφραγίδα του σπουδαίου Έλληνα αρχιτέκτονα. Πρόκειται δηλαδή για έναν δρόμο, όπου η παρουσία των μικρών παιδιών είναι έντονη.

Δυστυχώς, η πολυσύχναστη παιδική χαρά -μιας και στις κεντρικές γειτονιές της Αθήνας είναι ελάχιστες- εδώ και ένα χρόνο έχει μετατραπεί σε τόπο συχνών ατυχημάτων για τα παιδιά.

Τελευταίο περιστατικό, αυτό την Τρίτη 21/02/2023. Ένα μικρό αγόρι προσέκρουσε σε μεταλλικό στοιχείο της τραμπάλας λόγω της απουσίας της προβλεπόμενης προστατευτικής μπάρας. Το αποτέλεσμα ήταν να τραυματιστεί σοβαρά στην περιοχή του δεξιού οφθαλμού και να υποστεί «κάκωση κεφαλής, έντονο οίδημα και μωλωπισμό άνω και κάτω βλεφάρου και κροταφικές εκδορές», σύμφωνα με τη σχετική ιατρική γνωμάτευση.

Περίπου έναν χρόνο νωρίτερα, είχε συμβεί ένα άκρως ανησυχητικό περιστατικό. Στις 27/5/2022, μέρος της πεντάφυλλης πόρτας της παιδικής χαράς, έπεσε και καταπλάκωσε ένα πεντάχρονο παιδάκι, το οποίο έπαιζε στο σημείο. Το παιδί μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και κάταγμα στο χέρι. Σύμφωνα με τη μητέρα του, το παιδί τη ρωτούσε αν πέθανε, όταν βρισκόταν κάτω από την πόρτα.

Τότε, ο δήμαρχος, Κώστας Μπακογιάννης στην έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας, δήλωνε  βαθιά σοκαρισμένος και ο ίδιος, ως πατέρας που είναι κι ανέφερε πως είχαν ήδη ξεκινήσει, πριν από το ατύχημα, εκτεταμένοι έλεγχοι για την ασφάλεια σε όλες τις παιδικές χαρές του Δήμου . Τόνισε επίσης ότι η ευθύνη βάραινε εκείνον. «Είναι του δημάρχου», είπε συγκεκριμένα και ευχήθηκε με τα έργα ανακατασκευής των παιδικών χαρών που έχουν ξεκινήσει «να μη χρειαστεί ποτέ να κάνουμε ξανά τέτοια συζήτηση».

«Ημέρα της μαρμότας» στην παρατημένη οδό Δαφνομήλη

Η Δάφνη Σινάνη, πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων στο 14ο δημοτικό σχολείο Αθηνών αλλά και κάτοικος της περιοχής, η οποία επισκέπτεται με τα παιδιά της την παιδική χαρά, εδώ και 11 χρόνια, λέει στο «Κοσμοδρόμιο» πως δεν έχει περάσει καν ένας χρόνος και η συζήτηση γίνεται τελικά ξανά.

«Η μόνη παρέμβαση που έγινε από τότε, ήταν να οξυγονοκολληθεί εκ νέου η πόρτα» λέει η ίδια και συνεχίζει: «Την ίδια στιγμή δεν έπεσε στην αντίληψή μας κάποιος συνολικός έλεγχος της καταλληλότητας της παιδικής χαράς».

Να σημειωθεί πως πριν το τελευταίο ατύχημα τον περασμένο Φεβρουάριο, είχε συμβεί κι άλλο ένα στη συγκριμένη παιδική χαρά, στις  23/12/2022. Εκείνη την ημέρα, ένα επίσης πεντάχρονο αγοράκι οδηγήθηκε στο νοσοκομείο για ράμματα μετά από πτώση  στο κεκλιμένο έδαφος που ενώνει την παιδική χαρά με το γήπεδο του μπάσκετ.  Άλλο, έναν χρόνο πίσω, τον Οκτώβριο του 2021 ένα τετράχρονο κορίτσι, είχε πάλι πέσει λόγω του κακοτράχαλου εδάφους και είχε κάνει κι εκείνη ράμματα.

Και λίγο ακόμα πιο πίσω, το καλοκαίρι του 2018,  αφαιρέθηκαν οι μπασκέτες στον αθλητικό χώρο, πάνω από την παιδική χαρά,  επειδή υποχώρησε το έδαφος και σχηματίστηκαν τρεις μεγάλες τρύπες. Οι τρύπες καλύφθηκαν πρόχειρα με χώμα και τσιμέντο, μετά από επανειλημμένες εκκλήσεις γονέων της περιοχής, οι μπασκέτες όμως δεν επανήλθαν ποτέ και ο χώρος, παρότι «πλημμυρίζεται» από παιδιά δεν είναι σε λειτουργική κατάσταση . 

Με την αφαίρεση των μπασκετών, πιστοποιήθηκε και η παιδική χαρά. Οι γονείς αναρωτιούνται αν έκτοτε, ελέγχθηκε ξανά. Όπως θέτει τα ερωτήματα η κ. Σινάνη: «Κάθε πότε, με ποια διαδικασία και από ποια υπηρεσία ελέγχεται; Υπάρχουν έγγραφα, δελτία ελέγχου; Έχει βάλει κάποιος την υπογραφή του;»

Σημειώνεται ότι οι παιδικές χαρές λειτουργούν με ευθύνη του οικείου ΟΤΑ, ο οποίος λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ασφαλή λειτουργία τους. Στον κανονισμό λειτουργίας τους προβλέπεται η τήρηση ενός πρωτόκολλου τακτικού ελέγχου ο οποίος αφορά στον εξοπλισμό, στο έδαφος, στην περίφραξη και στον χώρο γύρω από την παιδική χαρά. Ενδεικτικά σημεία ελέγχου είναι η καθαριότητα του εξοπλισμού και του περιβάλλοντος χώρου, η τήρηση των αποστάσεων ανάμεσα στον εξοπλισμό και στο έδαφος, η κατάσταση του δαπέδου, οι εκτεθειμένες θεμελιώσεις, τα αιχμηρά άκρα, τα τμήματα που λείπουν, η δομική αρτιότητα και η υπερβολική φθορά κινούμενων ή μη τμημάτων.

Σύμφωνα με την κ. Σινάνη και το έδαφος της παιδικής χαράς είναι ακατάλληλο. Όπως περιγράφει: «η παιδική χαρά είναι στρωμένη με χαλίκι που σε πολλά σημεία του βρίσκεται πάνω από τσιμέντο, κατά πλήρη παράβαση όλων των πρωτοκόλλων ασφαλείας αλλά και της κοινής λογικής, με αποτέλεσμα να είναι συχνές οι πτώσεις από ελάχιστο έως ανύπαρκτο ύψος, αφού η ύπαρξη τσιμέντου κάτω από τα χαλίκια πολλαπλασιάζει την ένταση της πρόσκρουσης».

Η δε μπάρα της τραμπάλας, η οποία «πρωταγωνίστησε» στο τελευταίο ατύχημα, τον περασμένο Φεβρουάριο, απουσιάζει σχεδόν δύο χρόνια, ενώ το συνεργείο που «επιδιόρθωσε» την πόρτα της εισόδου, τον περυσινό Μάιο, δεν μπήκε καν στον κόπο να τοποθετήσει και την μπάρα.

Δυστυχώς, σύμφωνα με την κ. Σινάνη, ο ΟΠΑΝΔΑ (Οργανισμός Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων) αρνείται ακόμα και να ονοματίσει το πρόβλημα. Όπως λέει η ίδια: «στο πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο όπου τέθηκε το θέμα, ακούσαμε  ψέματα από την πρόεδρο του ΟΠΑΝΔΑ, Νίκη Αραμπατζή. Είπε πως ήξερε πολύ καλά πως δεν τέθηκε θέμα τραυματισμού παιδιού τον Φεβρουάριο και πως η υπηρεσία είχε έρθει από την πρώτη στιγμή σε επαφή με την οικογένεια. Είπε πως οι “επόπτες”  ελέγχουν καθημερινά την παιδική χαρά. Αν την ελέγχουν καθημερινά, πως έμεινε ενάμιση χρόνο χαλασμένη η τραμπάλα; Η μητέρα του παιδιού που τραυματίστηκε, καθόταν δίπλα μου, μέσα στο συμβούλιο και “έβραζε”. Έγινε προσπάθεια να μη μιλήσουμε καθόλου αλλά βάλαμε τις φωνές και μας άφησαν δύο λεπτά».

Η κ. Σινάνη περιγράφει πως η μητέρα του παιδιού, διέψευσε την πρόεδρο του ΟΠΑΝΔΑ, εξηγώντας πως τραυματίστηκε το παιδί  της και τονίζοντας πως κανείς, ποτέ δεν επικοινώνησε μαζί της. Ο δήμαρχος δεν τοποθετήθηκε αλλά όταν η κ. Σινάνη του υπενθύμισε πως στο περιστατικό του περασμένου Μαΐου είχε πάρει προσωπικά την ευθύνη και είχε δεσμευθεί να μη ξανασυμβεί ατύχημα, κούνησε απλώς το κεφάλι του.

Η κ. Σινάνη αναφέρει μάλιστα πως όταν οι γονείς πιέζουν τον δήμο να αναλάβει δράση για τα ατυχήματα που συμβαίνουν, βλέπουν να κάνει την εμφάνιση της μια υποβόσκουσα απειλή για «επ’ αόριστον διακοπής της λειτουργίας της παιδικής χαράς».

Επίσης, σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο (ΥΑ 28492/2009, όπως ισχύει), κάθε παιδική χαρά πρέπει να διαθέτει ζώνη όδευσης στο εσωτερικό της, πλάτους 1,50μ.(άρθρο 3 παρ.1). Η συγκεκριμένη, δεν διαθέτει, όπως δεν διαθέτει και σύστημα αποτροπής εισόδου αδέσποτων ζώων (άρθρο 3 παρ. 1 β.)

Ακόμα κι όταν γίνονται πάντως, εργασίες αναβάθμισης στην παιδική χαρά, αυτές πραγματοποιούνται από άλλους και όχι από τον Δήμο. Το 2016 μια μερική ανακαίνιση που έγινε στην εν λόγω παιδική χαρά, με τοποθέτηση καινούργιων παιχνιδιών, χρηματοδοτήθηκε από την Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία, στο πλαίσιο του προγράμματος «Πνεύμων “χαρίζω την ανάσα μου”», ενώ η υλοποίηση είχε πραγματοποιηθεί τότε από την ΑΜΚΕ «Άγονη Γραμμή Γόνιμη».

Και όταν «ανοίγει» λίγο ακόμα η εικόνα, τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται. Όπως σημειώνει η κ. Σινάνη: «η Δαφνομήλη δεν έχει φωτισμό. Το σχολείο του Πικιώνη, αρχιτεκτονικό μνημείο διεθνούς εμβέλειας, καταρρέει. Αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, οι υποδομές είναι παρατημένες: στον λόφο του Στρέφη, το σχολείο στην Κωλέττη κ.λπ.».