«Από τη μία σιχάθηκα τον κόσμο από την άλλη δεν είχα το κουράγιο να πεθάνω» έλεγε πριν λίγες μέρες σε δημοσιογράφο της κινέζικης εφημερίδας South China Morning Post ένας εκουσίως «εξαφανισμένος» Ιάπωνας ή «jouhatsu-sha» (κυριολεκτικά η λέξη στα ιαπωνικά σημαίνει άνθρωποι που «εξατμίστηκαν») όπως είναι γνωστές στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου οι περιπτώσεις ανθρώπων που εξαφανίζονται δίχως ίχνη σε μικρές επαρχιακές πόλεις ή «αόρατες» συνοικίες αστικών κέντρων. Οι λόγοι που τους οδήγησαν σε αυτή την εξαφάνιση ποικίλουν. Κάποιοι επέλεξαν αυτό τον μοναχικό τρόπο ζωής προκειμένου να γλιτώσουν από τους πιστωτές τους, από όσους τους κυνηγούν ή πολύ απλά για να κάνουν μία νέα αρχή μακριά από τις δεσμεύσεις, το στίγμα ή τις «χειροπέδες» του παρελθόντος.
Ανάμεσά τους είναι και γυναίκες θύματα ενδοοικογενειακής βίας…
Η παραγκούπολη Καμαγκασάκι που βρίσκεται στο λιμάνι της Οσάκα είναι μία τέτοια περίπτωση περιοχής στην οποία καταφεύγουν αρκετοί «εξαφανισμένοι» jouhatsu-sha που δεν θέλουν με τίποτε να τους βρουν εφορίες, εργοδότες, τράπεζες, πιστωτές, φίλοι, εχθροί, οικογένειες.
Σε κάθε περίπτωση, η Ιαπωνία είναι μία πολύ καλή περίπτωση χώρας για να εξαφανιστεί κανείς, καθώς η ιδιωτικότητα εκτιμάται ιδιαίτερα. Αυτό διευκολύνει τους αγνοούμενους να κάνουν ανάληψη χρημάτων από ΑΤΜ χωρίς να τους εντοπίσουν. Σε μία τέτοια περίπτωση, η αστυνομία δε θα επέμβει παρά μόνο σε περίπτωση εγκλήματος ή ατυχήματος. Το μόνο που μπορεί να κάνει η οικογένεια του εξαφανισμένου είναι να πληρώσει πολλά χρήματα σε έναν ιδιωτικό ντετέκτιβ. Ή απλά να περιμένει…
Κάθε χρόνο, τέτοιες περιοχές όπως η παραγκούπολη Καμαγκασάκι γεμίζουν με δεκάδες χιλιάδες νέους εξαφανισμένους, οι οποίοι ζητούν μία δεύτερη ευκαιρία για ζωή μακριά από όλους και όλα. Δεν είναι περίεργο πως ο αριθμός τους πολλαπλασιάστηκε μετά την διετή περίοδο πανδημίας. Ακόμη και άστεγοι αρκετοί από τους Ιάπωνες εξαφανισμένους, που θυμίζουν κατά κάποιο μακρινό τρόπο τους παλιούς Γάλλους άστεγους «εκ πεποιθήσεως» κλοσάρ (clochard), νιώθουν ένα άλλο είδος ελευθερίας ακόμη και στις πιο ταπεινές συνθήκες ζωής.
Σύμφωνα με την εφημερίδα SCMP το 2021 υπήρχαν περίπου 80.000 «εξαφανισμένοι» στην Ιαπωνία, με τους περισσότερους να επιλέγουν αυτό τον τρόπο ζωής για να γλιτώσουν από τα χρέη. Πολλοί από αυτούς κάνουν περιστασιακές δουλειές σε λιμάνια και αποθήκες εξασφαλίζοντας τα άκρως απαραίτητα για ύπνο σε φθηνό ξενοδοχείο και δύο γεύματα τη μέρα.
Σήμερα ο αριθμός αυτός θεωρείται τουλάχιστον διπλάσιος…
