«Δεν είναι αργία, είναι απεργία». Με το γνωστό σύνθημα τιμάται σήμερα σε όλο τον κόσμο η Εργατική Πρωτομαγιά στη μνήμη της μεγάλης απεργίας των εργατών του Σικάγου την Πρωτομαγιά του 1886, η οποία είχε τραγική κατάληξη με θύματα και τιμωρία των υποκινητών της εξέγερσης.
Η Πρωτομαγιά καθιερώθηκε σαν παγκόσμια μέρα της εργατικής τάξης, ύστερα από απόφαση που πήρε η ιδρυτική συνέλευση της Δεύτερης Διεθνούς στο Παρίσι (που πραγματοποιήθηκε στις 14/7/1889 και στην οποία μετείχαν 391 αντιπρόσωποι συνδικάτων από 20 χώρες). Από τη στιγμή που η Πρωτομαγιά καθιερώθηκε ως μέρα διεθνούς διαμαρτυρίας της εργατικής τάξης, συνδέθηκε με τους εργατικούς αγώνες και επιβλήθηκε -μέσα από νίκες και ήττες- σαν εκδήλωση της αλληλεγγύης και της ενότητας του παγκόσμιου εργατικού κινήματος.
Όπως αναφέρει η ΓΣΕΕ στον ιστότοπο της η Εργατική Πρωτομαγιά γιορτάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1893 (την Κυριακή 2 Μαΐου 1893) στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Διοργανωτής της ήταν ο Σταύρος Καλλέργης.
Τα αιτήματα της συγκέντρωσης, που διατυπώθηκαν στο ψήφισμα, ήταν τα εξής :
- Την Κυριακήν καθ΄όλην την ημέραν να κλείουν τα καταστήματα.
- Να περιορισθή η εργασία των εργατών εις οκτώ ώρας από δώδεκα και πλέον που εργάζονται.
- Οι εν ενεργεία παθόντες εργάται να συντρέχωνται υπο του κράτους και των συναδέλφων των.
Σήμερα αμφισβητούνται αυτονόητα εργασιακά δικαιώματα, καταργούνται κατακτήσεις ετών. Όπως αναφέρει το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο της Θεσσαλονίκης:
Η Πρωτομαγιά του 2023 βρίσκει τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους μπροστά σε ολοένα πιο ανησυχητικές εξελίξεις. Μας βρίσκει αντιμέτωπους με την ακρίβεια, την ανεργία, την κοινωνική φτώχεια, τον περιορισμό εργασιακών δικαιωμάτων, τις ανισότητες, την επισφάλεια και την ανασφάλεια στους χώρους εργασίας.
Σκιτσογράφοι από όλο τον κόσμο μιλούν μέσα από τα σκίτσα τους για το παρόν και το μέλλον της εργατικής τάξης: