Με τον προεκλογικό πυρετό να τον βασανίζει μέρες τώρα, κινήθηκε αργά προς τον χώρο όπου βρισκόταν το γραφείο του.
Άνοιξε αργά το αριστερό συρτάρι. Κοίταξε προσεκτικά. Όσο μπορούσε.
Ανασήκωσε ένα πακέτο χαρτιά. Ληγμένοι λογαριασμοί, ειδοποιήσεις τραπεζών, πρόχειρες σημειώσεις για βερεσέδια σε μικρομαγαζάτορες της γειτονιάς.
«Εκεί είσαι κρυμμένο», σκέφτηκε.
Με μια αποφασιστική κίνηση, το ανέσυρε. Το κοίταξε και του ξέφυγε ένας αναστεναγμός. Ήταν το παλιό εκλογικό βιβλιάριο.
Άρχισε να το ξεφυλλίζει.
Αλλεπάλληλες εκλογικές διαδικασίες.
«Η ώρα των πολιτών».
«Ό κυρίαρχος λαός».
«Ανήκομεν εις την Δύσιν».
«Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες».
«Με σεμνότητα και ταπεινότητα».
«Είναι κι αυτό… μακέτο;»
«Η σωτηρία της χώρας»
«Σκίζουμε τα μνημόνια»
Τις σκέψεις του, διέκοψε βίαια η εικόνα του στον καθρέφτη.
«Γκριζάραμε, Θανάση», σκέφτηκε.
«Είναι κι αυτές οι ρυτίδες… Σε λίγα χρόνια θα μοιάζει η φάτσα μου σαν τον χάρτη της Πελοποννήσου».
Κι όμως, ο ίδιος αισθανόταν νέος.
Σαν να βρισκόταν στο 2010 και όχι στο 2023.
Νεότερος.
Έτοιμος να…»βάλει πλάτη για τη σωτηρία της χώρας».
Διατεθειμένος να το παλέψει με τα Μνημόνια.
Και τότε ήρθε η στιγμή της συνειδητοποίησης!
Αισθανόταν έτσι, γιατί ακόμα η Ελλάδα ήταν εγκλωβισμένη στον λαβύρινθο των μνημονίων.
Γιατί η χώρα, δεν βγήκε ποτέ από τα ειδικά προγράμματα δημοσιονομικής σταθερότητας!
Έπρεπε, όμως, να βεβαιωθεί.
Μία «βουτιά», με μια ανάσα, στον κόσμο του διαδικτύου:
- Οι άνεργοι, σύμφωνα με τη ΔΥΠΑ, ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο.
- Το 50% παραμένει εκτός αγοράς εργασίας για τουλάχιστον ένα έτος.
- Ένας στους 3 νέους είναι άνεργος .
- Ένας στους 2 εργαζόμενους νέους είναι φτωχός γιατί έχει μερική απασχόληση και…μερικό μισθό.
- Μία στις δύο συμβάσεις εργασίας αφορούν σε ευέλικτες μορφές απασχόλησης, σύμφωνα με το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ.
- Ο μέσος μισθός, μειωμένος κατά 7,4%.
- Ο κατώτατος μισθός στα 780 ευρώ μικτά, μόλις 30 ευρώ (μικτά) περισσότερα σε σχέση με το 2012.
- Μισθολογικές αυξήσεις (;) με κουπόνια διατροφής.
- Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα, έχουν κατακτήσει το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα υπερεργασίας, σύμφωνα με την EUROSTAT, με την αμοιβή των υπερωριών σε μόνιμες εκπτώσεις.
- Το ασφαλιστικό, παραμένει δημοσιονομικό πρόβλημα, αλλά σύμφωνα με το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, μπορεί να είναι βιώσιμο έως το 2070!
Πώς; Μα, με την εφαρμογή των μνημονιακών μέτρων:
-Σταδιακή αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης που έχει ήδη δρομολογηθεί (τόσο ως προς το γενικό όριο όσο και ως προς τις επιμέρους ευνοϊκές ρυθμίσεις, η πλειονότητα των οποίων έχει καταργηθεί)
-Μείωση του τελικού ποσού της σύνταξης με βάση τους συντελεστές υπολογισμού που έχουν καθιερωθεί και
– απαλλαγή του κράτους από μέρος της δαπάνης για τις επικουρικές συντάξεις μέσω της λειτουργίας του νέου συστήματος επικουρικής ασφάλισης, το οποίο προβλέπει τον «ατομικό συνταξιοδοτικό κουμπαρά» για τους ασφαλισμένους και την επένδυση των εισφορών τους.
Όσο κι αν γερνάει το είδωλο στον καθρέφτη, εσύ θα ζεις μέσα στη φρεσκαδούρα των μνημονιακών μέτρων της περασμένης δεκαετίας.
«Οι νέοι θέλουν να είναι πιστοί και δεν είναι· οι γέροι θέλουν να είναι άπιστοι και δεν μπορούν» κατά Όσκαρ Ουάιλντ στο έργο του «Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ».
Στο δικό σου, μονόπρακτο ζωής, φίλε… Θανάση Γκρέυ, οι νέοι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο αλλά δεν τα καταφέρνουν, ενώ οι γέροι θα ήθελαν να αλλάξουν τις παλιές εκλογικές τους επιλογές, αλλά δεν μπορούν…
