Για ακόμα μια φορά η κα. Δέσποινα Κουτσούμπα, Αρχαιολόγος, Περιφερειακή Σύμβουλος Αττικής εκλεγμένη με την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική (που στηρίζεται από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ), Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, εκπρόσωπος τύπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν «μάσησε» τα λόγια της και παραχώρησε συνέντευξη στο Κοσμοδρόμιο, σχολιάζοντας επίκαιρα θέματα για τον Πολιτισμό, ένα όχι και τόσο σοβαρό θέμα για τα κόμματα εξουσίας, όπως φάνηκε, καθώς ήταν το μοναδικό θέμα, που δεν σχολιάστηκε διόλου στο επικό debate των πολιτικών αρχηγών στις 10 Μαΐου 2023.
Ο αγώνας των καλλιτεχνών για την ορατότητα και το άφαντο Υπουργείο Πολιτισμού
«Στους ανθρώπους του πολιτισμού δεν κάνει καμία απολύτως εντύπωση το γεγονός, ότι στον προεκλογικό λόγο δεν υπάρχει η έννοια του Πολιτισμού. Δεν ακούστηκε καν στο debate των πολιτικών αρχηγών, ούτε ως λέξη. Μόνο για τον πολιτικό πολιτισμό μιλάνε σε σχέση με τις χειραψίες με τον απερχόμενο πρωθυπουργό της χώρας και τίποτα άλλο. Δεν μας κάνει εντύπωση, γιατί είμαστε συνηθισμένοι δυστυχώς, ο πολιτισμός να θεωρείται ένα πάρεργο, ένα πράγμα το οποίο δεν είναι στο κέντρο της δημόσιας συζήτησης. Έχουμε συνηθίσει στο Υπουργείο Πολιτισμού να έρχονται πολιτευτές, που δεν χωρούν σε άλλο υπουργεία, συνήθως, και όχι άνθρωποι που έχουν να προσφέρουν κάτι στον πολιτισμό ή να πηγαίνουν άνθρωποι που έχουν ειδικό καταστροφικό ρόλο, όπως η Λίνα Μενδώνη».
«Κανονικά δεν θα έπρεπε να είναι έτσι, τουλάχιστον, σε αυτή την προεκλογική περίοδο, γιατί αυτά τα 4 χρόνια σημαδεύτηκαν πολύ από τους έντονους, μαζικούς και συλλογικούς αγώνες του χώρου του Πολιτισμού, τόσο των εργαζόμενων του υπουργείου του Πολιτισμού, όσο των καλλιτεχνών και όλων των εργαζόμενων του πολιτισμού για τα δικαιώματά τους».
«Είναι χαρακτηριστικό αυτό που συνέβη το 2020. Ο μεγάλος αγώνας των καλλιτεχνών για τις αποζημιώσεις από τον κορονοϊό. Δεν ήταν ένα ζήτημα απλό, δεν ήταν ένας απλός αγώνας, δεν διεκδικούσαν ένα επίδομα, για να μπορέσουν να ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι. Διεκδικούσαν μια ορατότητα, να τους δει η πολιτεία και η κοινωνία, όπως αυτό που είναι, δηλαδή άνθρωποι εργαζόμενοι, οι οποίοι πρέπει να ζουν από τον μισθό τους, να ζουν από τη δουλειά τους. Όμως δυστυχώς, παρότι κατάφεραν να κερδίσουν πράγματα και κέρδισαν ορατότητα στην κοινωνία, δεν κατάφεραν να κερδίσουν την αντίστοιχη ορατότητα στον πολιτικό λόγο των κομμάτων».
«Δηλαδή, ακόμα ο πολιτισμός στη συνείδηση, στην κουλτούρα των κομμάτων που κατεβαίνουν στις εκλογές αντιμετωπίζεται ως ένα χόμπι. Κι όμως, η κατάσταση με τον κορονοϊο απέδειξε σε όλους μας, ότι ο πολιτισμός είναι βασική ανθρώπινη ανάγκη και κοινωνικό αγαθό. Πώς ζούσαν οι άνθρωποι μέσα στα σπίτια κλεισμένοι; Με μουσική, με ταινίες. Κατέφευγαν δηλαδή στην τέχνη, στη ζωγραφική, στον χορό. Χωρίς αυτά πραγματικά δεν μπορούμε να ζήσουμε και για αυτό εμείς επιμένουμε, ότι ο Πολιτισμός είναι κοινωνικό αγαθό και πρέπει να προσφέρεται σε όλους, από το σχολείο μέχρι το πανεπιστήμιο, με την πολιτιστική κληρονομιά, με τα ανοιχτά μουσεία μέχρι τη δυνατότητα των ανθρώπων, που δουλεύουν σε καλλιτεχνικά επαγγέλματα να μπορούν να ζήσουν από αυτό και όχι να θεωρείται ως ένα χόμπι. Για τα κόμματα εξουσίας ο Πολιτισμός δεν είναι μόνο πάρεργο, αλλά είναι φυσιολογικό αυτός που ασχολείται με τον Πολιτισμό η πρώτη του δουλειά να είναι σερβιτόρος».
Η απομάκρυνση των αρχαιολόγων της Μυκόνου με υπογραφή της Μενδώνη και ο μαφιόζικος ξυλοδαρμός του αρχαιολόγου Ψαρρού
«Η κα. Μενδώνη όχι μόνο δεν έχει μιλήσει ανοιχτά και ξεκάθαρα για το θέμα της Μυκόνου και τον ξυλοδαρμό του αρχαιολόγου και συναδέλφου μας Μανώλη Ψαρρού και το απειλητικό μήνυμα σε άλλη συνάδελφό μας, που επίσης ασχολείται με τα θέματα της Μυκόνου, αλλά έχει κάνει κάτι πολύ χειρότερο. Προσπάθησε να εμποδίσει τους συναδέλφους και την Εφορεία Αρχαιοτήτων να κάνει τη δουλειά της και αυτό είναι πάρα πολύ βαρύ. Και δεν είναι μόνο η Υπουργός, αλλά και ο Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού. Και οι δυο, όχι μόνο δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, αλλά ήταν και πολύ πίσω από αυτά που έλεγε η ίδια η κυβέρνηση. Την ώρα, που η κυβέρνηση δήλωσε, ότι θα πάνε και σε γκρεμίσματα στη Μύκονο και ότι δεν θα υπάρξει ανοχή σε αυτή την κατάσταση, την ίδια ώρα που ετοιμάζονταν να στείλουν τους επιθεωρητές περιβάλλοντος να βεβαιώσουν τις παραβάσεις, την ίδια ώρα η Υπουργός και ο Γενικός Γραμματέας ζητούσαν από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, να αντικαταστήσουν τους αρχαιολόγους, που ασχολούνταν με τη Μύκονο, δηλαδή αυτούς ακριβώς που είχαν βεβαιώσει αυτές τις αυθαιρεσίες».
«Δηλαδή, αυτοί οι άνθρωποι ενώ μπορούσαν να βοηθήσουν τους επιθεωρητές περιβάλλοντος, ζήτησε η Μενδώνη, λίγο πριν φτάσουν στο νησί οι επιθεωρητές, να απομακρυνθούν οι αρχαιολόγοι από τη θέση τους. Αυτό δεν έγινε βέβαια, διότι δεν υπάκουσαν τα σωματεία σε αυτό και κανένας από τους συναδέλφους δεν δέχτηκε, να αντικαταστήσει αυτούς που ασχολούνται αυτή τη στιγμή με τη Μύκονο. Δεχτήκαμε μόνο να τους ενισχύσουμε, όχι να τους αντικαταστήσουμε».
«Και έτσι, οι συνάδελφοι βρέθηκαν στις αυτοψίες και βοήθησαν, ώστε να βεβαιωθούν οι παραβάσεις και τα πρόστιμα. Αυτό λοιπόν δείχνει, ότι αυτό σε συνδυασμό με τη νομοθετική ρύθμιση που είχε κάνει μόλις 1 μήνα πριν η Λίνα Μενδώνη, ειδικά για το τοπικό συμβούλιο μνημείων Κυκλάδων, ότι τα οικονομικά συμφέροντα πήραν τόσο αέρα, ώστε να φτάσουν σε σημείο να δείρουν έναν αρχαιολόγο!! Προφανώς, είχαν το μήνυμα από την πολιτική ηγεσία να δρουν ανεξέλεγκτα. Και αυτό είναι πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα, ανεξαρτήτως της τελικής θετικής έκβασης των υποθέσεων αυτών, που επιβλήθηκε από την κινητοποίηση των εργαζόμενων του υπουργείου Πολιτισμού και των κατοίκων της Μυκόνου, για να τερματιστεί το καθεστώς αυθαιρεσίας και να πάρουν το μήνυμα όσοι χρησιμοποιούν μαφιόζικες συμπεριφορές».
–Τι έχετε να πείτε για την επείγουσα επιστολή που έστελε το Παρατηρητήριο Παγκόσμιας Κληρονομιάς για τις «καταστροφικές κατασκευές που γίνονται στην Ακρόπολη» και ζητά από την Ελλάδα να σταματήσει όλες τις κατασκευαστικές δραστηριότητες στην Ακρόπολη; Καθώς και για το γεγονός, ότι το Παρατηρητήριο κατηγορεί ανοιχτά το ελληνικό ΥΠΠΟΑ: «Είναι σαφές ότι το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού παραποιεί τα πορίσματα της πρόσφατης Μικτής Συμβουλευτικής Αποστολής της UNESCO, παρουσιάζοντάς τα ως έγκριση των έργων και των σχεδίων του από τον Οργανισμό».
«Το Υπουργείο Πολιτισμού σαφέστατα παραποίησε τα πορίσματα των εμπειρογνωμόνων της UNESCO και γενικά χάνεται στη μετάφραση τον τελευταίο καιρό, λες και δεν γνωρίζουμε αγγλικά, για να διαβάσουμε τα πρωτότυπα κείμενα».
«Το πραγματικό θέμα με την Ακρόπολη είναι, ότι για πρώτη φορά στα χρονικά έγιναν επεμβάσεις, όχι με βάσει τις ανάγκες του μνημείου και των επισκεπτών του, αλλά με βάσει τις ανάγκες του χορηγού και της Υπουργού Πολιτισμού, που περίμενε να δει το όνομά της πλάι στο όνομα του χορηγού σε ταμπέλα στην Ακρόπολη. Οι επεμβάσεις αυτές, που έχουν επικριθεί από την UNESCO, ζητούν να μην προχωρήσει η δεύτερη φάση των έργων που έχει εξαγγείλει η υπουργός, η οποία τις παρουσίασε ως εγκεκριμένες, δεν είναι μόνο αμφιλεγόμενες, δεν έχουν μόνο προκαλέσει φθορά στην εικόνα του μνημείου, αλλά επιπλέον, έχουν μετατρέψει τη χώρα μας σε απολογούμενη αντί για πρωτοπόρα που ήταν στον τομέα της ανάδειξης και της προστασίας μνημείων και επιπλέον δεν έχουν λύσει σχεδόν κανένα πρόβλημα για τους ίδιους τους επισκέπτες, τους οποίους επικαλούνταν η ίδια η Υπουργός όταν τις έκανε».
«Για παράδειγμα, ο ανελκυστήρας ο οποίος δεν παραγγέλθηκε και δεν σχεδιάστηκε ειδικά για την Ακρόπολη, όπως είναι το σωστό να γίνεται για τέτοιου τύπου μνημεία, τουλάχιστον 2-3 φορές την εβδομάδα δεν λειτουργεί λόγω καιρικών συνθηκών, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι με κινητικά προβλήματα και οι ΑΜΕΑ, όχι μόνο να μην μπορούν να εξυπηρετηθούν, αλλά να ανεβαίνει η Πυροσβεστική στην Ακρόπολη για να τους κατεβάζει από τον βράχο».
«Οι επιστρώσεις στην Ακρόπολη με τον τρόπο που έχουν γίνει, δεν παρέχουν ασφάλεια στην Ακρόπολη και υπήρξαν και περιπτώσεις ατυχημάτων με κατάγματα! Απλά φροντίζει το Υπουργείο Πολιτισμού να μην βγαίνουν αυτά στη δημοσιότητα. Το σημαντικότερο όλων είναι, ότι επειδή δεν υπήρξε ένα συνολικό σχέδιο διαχείρισης των ροών των επισκεπτών, όπως ζητούσαμε από την αρχή, το αποτέλεσμα είναι ότι αυτή τη στιγμή-που είμαστε στην πολλή αρχή της τουριστικής σεζόν-να συνωστίζεται άπειρος κόσμος στην Αρεοπαγίτου, στις εισόδους, να κάνουν μιάμιση ώρα να ανέβουν τα Προπύλαια και μιάμιση ώρα για να φτάσουν μέχρι τον Παρθενώνα και αυτό είναι πρόβλημα τόσο για την εμπειρία του επισκέπτη, όσο και διεθνής δυσφήμηση της χώρας στο εξωτερικό».
«Το Παρατηρητήριο επισημαίνει όλα αυτά τα πράγματα στην επιστολή του και πολύ σωστά στη δεύτερη επιστολή του λέει, ότι καμία δημοκρατική κυβέρνηση-δημοκρατικής χώρας δεν μπορεί να αντιδρά με συκοφαντίες απέναντι σε έναν Οργανισμό, επειδή εκφράζει κριτική για έργα αναστήλωσης».
Ο επικίνδυνος νόμος 5021/2023 και οι μπίζνες
«Ο νόμος 5021/2023 που μετατρέπει τα 5 μεγάλα μουσεία της χώρας σε ΝΠΔΔ, ουσιαστικά τους βάζει δοτές διοικήσεις διορισμένες από τον εκάστοτε υπουργό και ανοίγει τον δρόμο για την έμμεση ιδιωτικοποίηση των λειτουργιών των μουσείων. Είμαστε αντίθετοι σε αυτό τον νόμο εξαρχής όλοι οι αρχαιολόγοι αλλά και μερικά από τα κόμματα της Βουλής. Ο νόμος αυτός ψηφίστηκε αποκλείστηκα από τη ΝΔ και από κανέναν άλλον. Οι επιλογές που έκανε η Λίνα Μενδώνη για τοποθέτηση στα ΔΣ και στις θέσεις των γενικών διευθυντών μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα και μάλιστα προεκλογικά, έχουν επιβεβαιώσει πλήρως, όλα όσα λέγαμε τόσο καιρό, για το τι θα σημαίνει αυτή η αλλαγή. Επιλέχθηκαν ουσιαστικά, στελέχη της ΝΔ, άνθρωποι του επιχειρηματικού κόσμου. Είναι χαρακτηριστικό, ότι οι γενικοί διευθυντές και κάποιοι συνταξιούχοι της αρχαιολογικής υπηρεσίας, που επιλέχθηκαν έχουν επιδείξει ό,τι χειρότερο στη μακρά θητεία τους στο Υπουργείο. Οπότε, είναι πραγματικά προκλητικό, το γεγονός ότι μετά τη συνταξιοδότησή τους, μετά από μια θητεία που μόνο ευδόκιμη δεν ήταν, η Λίνα Μενδώνη τους επαναφέρει να διοικούν μουσεία».
«Απουσιάζουν βέβαια, εντελώς οι μουσειολόγοι και έτσι επιβεβαιώνονται πλήρως, όλα όσα έλεγε ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, ότι δεν έχει καμία σχέση αυτή η αλλαγή που πάει να γίνει, με οποιοδήποτε εκσυγχρονισμό της μουσειακής πολιτικής της χώρας. Έχει μόνο να κάνει, με το να παραδοθούν οι πιο πλούσιες συλλογές αρχαιοτήτων, που διαθέτει αυτή η χώρα στα 5 μεγάλα μουσεία, ώστε να τις διαχειρίζονται άνθρωποι, οι οποίοι έχουν σχέση με την πολιτική ηγεσία. Σκοπός τους είναι, να γίνουν πολλές μπίζνες, είτε μικρές με το να δώσουν σε εξωτερικούς συνεργάτες τις εκθέσεις, την επικοινωνία των μουσείων, πράγματα δηλαδή που μέχρι τώρα τα κάναμε οι υπάλληλοι χωρίς επιπλέον κόστος για το δημόσιο, αλλά και μεγάλες μπίζνες, όπως είναι, το ποιος θα διαχειριστεί τα χρήματα της επέκτασης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου αλλά και η ίδρυση παραρτημάτων μουσείων στο εξωτερικό και μάλιστα την ώρα, που η χώρα μας συζητάει με τη Σαουδική Αραβία. Πράγματα δηλαδή, που θα κάνουν το QatarGate να φαντάζει ψίχουλα μπροστά στις σακούλες με χρήματα που θα έρχονται από το Ριάντ».
«Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στα μουσεία δεν αφήνουν να εφαρμοστεί αυτός ο νόμος. Βέβαια, αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να γίνουν απλές εργασίες, κάτι που πριν τις έκαναν ως ειδικές περιφερειακές υπηρεσίες και με τον τρόπο αυτό, γίνεται εντελώς φανερό, ότι ούτε κανένας εκσυγχρονισμός υπήρχε ως πρόθεση, ούτε καμία βελτιωτική αλλαγή ως πρόθεση. Γιατί εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο, δεν θα είχαμε φτάσει τώρα στο σημείο, οι συμβασιούχοι των μουσείων να είναι απλήρωτοι και το πρωτόκολλο να δουλεύει χειρόγραφα».
«Το πιο σημαντικό είναι, ότι την επομένη των εκλογών πρέπει οπωσδήποτε αυτός ο νόμος να καταργηθεί, γιατί είναι επικίνδυνος νόμος για τα μουσεία αλλά και παντελώς ανεφάρμοστος».
Η επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα στα «δίχτυα» της επικοινωνιακής προπαγάνδας της ΝΔ
«Για την επιστροφή των αρχιτεκτονικών γλυπτών του Παρθενώνα, έχει γίνει πολύς λόγος από το 2019 έως σήμερα. Για αρχή να θυμίσω, ότι περάσαμε φάσεις, που πραγματικά υπήρχαν δημοσιεύματα που έλεγαν, ότι είναι ζήτημα μηνών η επιστροφή. Μάλιστα, υπήρξε και εφημερίδα που έβαλε και πρωτοσέλιδο στις 5 Μαρτίου, ότι θα υπάρχει κάποια είδηση για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα… Έχουμε φτάσει Μάιο… Είναι σαφές, ότι από όλα αυτά, δεν ισχύει απολύτως τίποτα. Είναι σαφές, ότι όλα αυτά ήταν ενταγμένα μέσα σε μια επικοινωνιακή προπαγάνδα της ΝΔ! Και πάντα, όταν κορυφαία ζητήματα της πολιτιστικής πολιτικής γίνονται αντικείμενο μικροκομματικής εκμετάλλευσης, τίποτα καλό δεν μπορούμε να αναμένουμε. Δυστυχώς, αυτό που είχε πει ο Κυριάκος Μητσοτάκης το καλοκαίρι του 2019, περί δανεισμού και ανταλλαγής δεν ήταν ένα λεκτικό ολίσθημα, όπως προσπάθησε μετά η Υπουργός να μας πείσει. Αντίθετα, ήταν στρατηγική αυτής της κυβέρνησης εξαρχής, γιατί ήθελε μέσα στον ορίζοντα της τετραετίας, να έχει να παρουσιάσει κάτι στους ψηφοφόρους της».
«Προφανώς, αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει παρά μόνο εις βάρος του δίκαιου αιτήματος της χώρας για την πλήρη επιστροφή των αρχιτεκτονικών γλυπτών, που έχουν κλαπεί από τον Παρθενώνα και μάλιστα με καταστροφή και φθορά του μνημείου».
«Τα αρχιτεκτονικά γλυπτά του Παρθενώνα είναι αναπόσπαστο τμήμα ενός αρχιτεκτονικού μνημείου, που είναι και μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Η επιστροφή τους στη θέση τους και μάλιστα κατά τη γνώμη μου, όχι στο Μουσείο Ακρόπολης, ο στόχος είναι να βρεθούν όλα ξανά πάνω στο μνημείο του Παρθενώνα, είναι ένας δίκαιος σκοπός, τον οποίο η χώρα μας διεκδικεί με σταθερότητα και επιμονή ήδη από την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους, αλλά με περισσότερη επιμέλεια από τη δεκαετία του 1980. Βασίζεται σε επιστημονικά επιχειρήματα και στις διεθνείς χάρτες προστασίας της Πολιτιστικής Κληρονομιάς και το αίτημά μας έχει ενισχυθεί πάρα πολύ, στο γεγονός, ότι η χώρα μας συμπορεύεται εδώ και πολλά χρόνια με άλλες χώρες, που διεκδικούν πίσω τα πολιτιστικά τους αγαθά. Αυτό δεν πρέπει να χαθεί με κανέναν τρόπο, δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να μπούμε σε μια λογική δανεισμού ή ανταλλαγής, γιατί με αυτό τον τρόπο αναγνωρίζουμε την κυριότητα των αρχιτεκτονικών γλυπτών του Παρθενώνα στο Βρετανικό Μουσείο. Αυτό λοιπόν, είναι υπονομευτικό, όχι μόνο για τη χώρα μας, αλλά για όλες τις χώρες που διεκδικούν την επιστροφή των πολιτιστικών τους αγαθών στον τόπο που γεννήθηκαν. Το αίτημα αυτό πρέπει να συνεχίσει να παλεύεται, με θεσμικό και επιστημονικό τρόπο και να μην κλείνεται στον ορίζοντα μιας κυβερνητικής θητείας. Είναι αίτημα, που μας αφορά όλους, τους επιστήμονες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, τους πολίτες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, που έχουν φτιάξει επιτροπές που τα διεκδικούν, αφορά τους πολίτες και τους επισκέπτες της χώρας μας.
«Και τη μέρα που τα γλυπτά του Παρθενώνα θα γυρίσουν στην Αθήνα, θα είναι μια μέρα χαράς για όλους μας και δεν θα πρέπει να το καρπωθεί καμία κυβέρνηση, έναν αγώνα, τον οποίο έχουμε κάνει Έλληνες και ξένοι επιστήμονες επί πάρα πολλές δεκαετίες».
Τύποις Δημοκρατία, τύποις Ελευθερία λόγου, τύποις Ελευθερία του Τύπου…
«Στην Ελλάδα έχουμε περάσει, στην πραγματικότητα, σε μια μεταμοντέρνα οργουελική κατάσταση, που δημοκρατία ονομάζεται, το να βγαίνει μια κυβέρνηση με 35% και να περνάει ό,τι νομοσχέδιο θέλει, ακόμα κι αν είναι καταστροφικό για τους πολλούς. Ελευθερία του Τύπου ονομάζεται η λίστα Πέτσα και τα media, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, να πληρώνονται από διάφορους οργανισμούς του δημοσίου και να προβάλλουν μια και μοναδική άποψη. Ελευθερία του Τύπου ονομάζεται, το να μην ακούγονται θέματα όπως οι υποκλοπές ή το να θεωρείται φυσιολογικό, ότι ο δημοσιογράφος θα απολογηθεί, γιατί ο πρωθυπουργός είπε, ότι είναι εργαλειοποίηση των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών να κάνουν μήνυση, που έχουν κάθε νόμιμο δικαίωμα να το κάνουν, για να διερευνηθούν οι ευθύνες του δυστυχήματος. Ελευθερία του λόγου, ονομάζεται όταν κάποιος μπορεί να γράψει πράγματα, τα οποία είναι άκρως συκοφαντικά, αλλά όταν κάποιος πει ότι είναι συκοφαντικά θεωρείται, ότι κάνει μπούλινγκ. Πολιτισμό έχουμε τύποις! Γιατί έχουμε και ένα υπουργείο Πολιτισμού, το οποίο όταν προέκυψε το θέμα μέσα στον κορονοϊό με τους καλλιτέχνες, απάντησε ότι είναι θέμα του υπουργείου Οικονομικών και του υπουργείου Εργασίας. Υπουργείο Πολιτισμού έχουμε, αλλά για πρώτη φορά στα χρονικά η χώρα μας από πρότυπο σε θέματα ανάδειξης και προστασίας των μνημείων βρέθηκε υπόλογη για τις επεμβάσεις που γίνονται στην Ακρόπολη. Υπουργείο Πολιτισμού έχουμε αλλά ένα μείζον θέμα πολιτισμού, όπως είναι το θέμα των αρχιτεκτονικών γλυπτών του Παρθενώνα, το χειριζόταν εν κρυπτώ ο πρωθυπουργός, κάνοντας συναντήσεις, που δεν τις ήξερες κανένας με τον Πρόεδρο του Βρετανικού Μουσείου».
«Έχουμε υπουργείο Πολιτισμού, μόνο που η Υπουργός, όταν βγαίνει στη Βουλή να μιλήσει, μιλάει συνεχώς για την οικονομία. Δεν μιλάει ποτέ για την προστασία των μνημείων, δεν μιλάει για τους ανθρώπους που εργάζονται στον Πολιτισμό. Μιλάει πάντα από τη σκοπιά των οικονομικών στοιχείων και την σκοπιά όσων θέλουν να τσιμεντώσουν το πολιτιστικό και το φυσικό περιβάλλον. Με αυτή την έννοια ναι! Τύποις τα έχουμε όλα και δημοκρατία και ελευθερία του λόγου και ελευθερία του Τύπου και Πολιτισμό.
«Στην πραγματικότητα, πολλές φορές με τον δημόσιο λόγο, που αναπτύσσεται αλλά και με τον τρόπο που αναπτύσσονται τα επιχειρήματα στον δημόσιο διάλογο αισθανόμαστε, ότι και αυτά που γνωρίζουμε από τις σπουδές μας έχουν εξοβελιστεί πια, όπως η κοινή λογική, η ευαισθησία και ο κοινός προβληματισμός. Η μόνη απάντηση σε αυτό είναι, να μιλάμε όλοι οι υπόλοιποι μεταξύ μας. Ο μόνος τρόπος να το σπάσουμε αυτό, είναι ο συλλογικός διάλογος έξω από αυτή τη βιτρίνα, που είναι σήμερα ο δημόσιος διάλογος. Είναι σαν το παιδί, που είπε ότι ο βασιλιάς ήταν γυμνός. Ο βασιλιάς ήταν γυμνός, αλλά όλοι παρίσταναν ότι δεν είναι! Έτσι και εμείς εδώ. Παριστάνουμε ότι έχουμε δημοκρατία, ορθό λόγο, παιδεία, πολιτισμό, υγεία, δημόσια αγαθά. Όταν βγει ένας μπροστά και πει “δεν είναι αλήθεια όλα αυτά” όλο αυτό θα ραγίσει και όλοι μας θα αισθανόμαστε, ότι μπορούμε να πούμε την αλήθεια. Πρέπει να σπάσουμε αυτή τη μονοκρατορία μιας οργουελικής κατάστασης, που μας έχει επιβληθεί εδώ και αρκετά χρόνια».
