Σύμφωνα με το Νομικό Τμήμα της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (υπό τον μητροπολίτη Ονούφριο) στις 6 Ιουλίου τις πρώτες πρωινές ώρες ειδικές δυνάμεις και αστυνομικοί του ουκρανικού κράτους περικύκλωσαν με αυτόματα όπλα τα κτήρια της Μονής της Λαύρας Κιέβου-Πετσέρσκ, αφενός αποκλείοντας τους πιστούς που βρίσκονταν ήδη στο μοναστήρι και αφετέρου απαγορεύοντας τη διέλευση σε όσους πιστούς επιθυμούσαν να εισέλθουν. Στη συνέχεια, περί τις 7.00 π.μ., έκαναν την εμφάνισή τους αντιπρόσωποι του Εθνικού Ιστορικού και Πολιτιστικού Ιδρύματος Κιέβου-Πετσέρσκ, δηλώνοντας ότι βρίσκονται εκεί ως μέλη της «επιτροπής σφράγισης». Οι ενέργειες όμως αυτές είναι αυθαίρετες, καθώς η συμφωνία για τη Μονή δεν έχει λήξει και το Οικονομικό Δικαστήριο του Κιέβου εκδικάζει ακόμη τα ζητήματα της Μονής και του Ιδρύματος, το οποίο ζητά να υπερβαθούν τα προσκόμματα στην εκμετάλλευση των περιουσιακών της στοιχείων. Όσο, λοιπόν, εκκρεμεί η απόφαση οι εν λόγω ενέργειες είναι παράνομες και δεν συνάδουν με ένα ευνομούμενο κράτος δικαίου.
Οι εκπρόσωποι του Ιδρύματος υπό την κάλυψη αστυνομικών διέρρηξαν πόρτες, σπάζοντας κλειδαριές στην κατοικία του μητροπολίτη που είναι ο προκαθήμενος της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, καθώς και σε άλλα δύο κτήρια που γειτνίαζαν με αυτό, χωρίς να υπάρχει καμία σχετική δικαστική απόφαση. Επιπλέον, το Εθνικό Ίδρυμα Λαύρας Κιέβου-Πετσέρσκ θέσπισε μονομερώς περιορισμούς στις προσκυνηματικές επισκέψεις πιστών στο μοναστήρι της Λαύρας. Το Νομικό Τμήμα της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας δήλωσε ότι επιφυλάσσεται να κάνει αναφορά για την παραβίαση των δικαιωμάτων των Ουκρανών πολιτών. Δηλωμένος σκοπός του ουκρανικού καθεστώτος είναι η εκδίωξη των μοναχών που ανήκουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας υπό τον μητροπολίτη Ονούφριο και η αντικατάστασή τους από μοναχούς της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας υπό τον μητροπολίτη Επιφάνιο (Ντουμένκο), η οποία ιδρύθηκε το 2018. Οι μοναχοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας υπό τον μητροπολίτη Ονούφριο συνεχίζουν να διαβιούν στο μοναστήρι, καθώς, όσο διατηρούνται οι νομικές διαδικασίες, το ουκρανικό καθεστώς δεν έχει το δικαίωμα να πάρει υπό τον έλεγχό του τη Μονή.
Οι αστυνομικές δυνάμεις δεν περιορίστηκαν στο να παρέχουν κάλυψη σε όσους διέρρηξαν παρανόμως την οικία του μητροπολίτη Ονούφριου, αλλά προέβησαν και σε συλλήψεις πιστών έξω από τη Λαύρα, ασκώντας αδικαιολόγητη εκφοβιστική βία. Τις προηγούμενες ημέρες οι Ουκρανοί πιστοί που προσέρχονται αυτοβούλως στη Μονή της Λαύρας παρεμπόδιζαν τους εκπροσώπους του Ιδρύματος να σφραγίσουν κτήριά της με αποτέλεσμα, καθώς φαίνεται, να κριθούν αναγκαίες οι βίαιες συλλήψεις από την αστυνομία. Ύστερα από τη βία της αστυνομίας και των ειδικών δυνάμεων, η Θεία Λειτουργία τελέστηκε χωρίς πιστούς και η Μετάληψη μεταδόθηκε μέσα από κάγκελα, ενώ έχει ασκηθεί βία σε όσους προσπάθησαν να εμποδίσουν τη μεταφορά ιερών κειμηλίων.
Έκκληση από την Εκκλησία της Λευκορωσίας
Σε περίπτωση βίαιης εκδίωξής των μοναχών από το ουκρανικό καθεστώς έχει προσφερθεί η Λευκορωσική Ορθόδοξη Εκκλησία να τους παραχωρήσει χώρους στη Λευκορωσία, για να συνεχίσουν τη μοναστική τους ζωή. Στις 4 Ιουλίου η Ιερά Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Λευκορωσίας εξέδωσε σχετική έκκληση σχετικά με τη βία που ασκείται στους Ουκρανούς μοναχούς από το καθεστώς του Κιέβου. Στην έκκληση αυτή εκφράζει τη λύπη της για τη χρήση βίας «παρά τις διαμαρτυρίες δεκάδων χιλιάδων θρησκευόμενων πολιτών και την καταδίκη εκ μέρους της διεθνούς κοινότητας», η οποία βία έχει ως σκοπό τη διάλυση του λίκνου της ορθοδόξου πίστεως των ανατολικών σλαβικών λαών. Η έκκληση θίγει το γεγονός ότι τελεί ακόμη υπό σύλληψη ο καθηγούμενος της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου μητροπολίτης Παύλος (Λέμπεντ), ενώ δεν υπάρχει ελευθερία κίνησης για τους πολυάριθμους πιστούς που επιθυμούν να εκκλησιαστούν στο μοναστήρι, καθώς οι κληρικοί της Λαύρας στερούνται τη δυνατότητα να τελούν Θεία Λειτουργία και άλλες ιερές ακολουθίες.
Το καθεστώς του Κιέβου εξαλείφει την κοινή κληρονομιά των Ρως
Όπως καταγγέλλει η Λευκορωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, οι δημοτικές αρχές του Κιέβου χρησιμοποιούν ως πρόσχημα τη διάσωση των πολιτισμικών κειμηλίων της Μονής από τους ρωσικούς πυραύλους, προκειμένου να απομακρυνθούν πολύτιμα κειμήλια, όπως τίμια λείψανα και παλαιές εικόνες από την Ουκρανία, που προορίζονται να διοχετευθούν στην Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία και το Βατικανό για φύλαξη. Παρεμπιπτόντως, είναι προφανές ότι το τελευταίο μέρος που θα χτυπούσαν οι ρωσικοί πύραυλοι είναι ο τόπος μαρτυρίας του κοινού λίκνου της πίστης Ρώσων, Ουκρανών και Λευκορώσων, αλλά παρόμοιες σκέψεις αποτελούν λεπτομέρειες για όσους εργαλειοποιούν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, προκειμένου να εφαρμόσουν μία μακροπρόθεσμη πολιτιστική γενοκτονία. Το καθεστώς του Κιέβου διαψεύδει έτσι τις υποσχέσεις του προς τον ουκρανικό λαό ότι τα πνευματικά, ιστορικά και πολιτισμικά κειμήλια δεν θα εγκαταλείψουν ποτέ το ουκρανικό έδαφος. Δεν θα είναι αιχμάλωτο μόνο το παρόν και το μέλλον της Ουκρανίας, αλλά ακόμη και το παρελθόν της, καθώς οι μάρτυρες της κοινής ορθόδοξης πηγής της πίστης θα βρίσκονται όμηροι στη Δύση, αν δεν διοχετευτούν στο λαθρεμπόριο.
Η έκκληση της Εκκλησίας της Λευκορωσίας επιμένει στο πώς σε μία τόσο δύσκολη εποχή ο ουκρανικός λαός έχει ανάγκη την προσευχή, το πνευματικό στήριγμα και την παρηγοριά από τις εικόνες και τα τίμια λείψανα των αγίων, που αναπαύονται στους ναούς και τα σπήλαια της Μονής, ενώ αναφέρεται στο προηγούμενο του λευκορωσικού κειμηλίου του σταυρού της Οσίας Ευφροσύνης Πόλοτσκ, ο οποίος χάθηκε για τη Λευκορωσία, και εφιστά την προσοχή στον ισχυρό κίνδυνο οι πολύτιμες εικόνες και λείψανα να καταλήξουν σε δυτικές μουσειακές ή προσωπικές συλλογές. Η έκκληση τελειώνει με παράκληση προς την κυβέρνηση του Κιέβου να μην επιτρέψει την απομάκρυνση των εκκλησιαστικών ιερών κειμηλίων και σεβασμάτων, τα οποία επί αιώνες ευρίσκονταν εντός του χώρου της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου και αποτελούσαν πνευματικό στήριγμα όλων των σλαβικών λαών και να μην ωθήσει σε έξωση την αδελφότητα της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου, καθώς και σε παράκληση όλα τα τέκνα της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Λευκορωσίας να εντείνουν τις δεήσεις τους υπέρ της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Στο βάθος συνάντηση Ζελένσκι-Βαρθολομαίου
Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών σχετίζονται πιθανόν με τη συνάντηση του Βολοντιμίρ Ζελένσκι με τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο το Σάββατο 8 Ιουλίου στην Κωνσταντινούπολη, μια συνάντηση που θα έχει ως θέμα την ενοποίηση της Ουκρανικής Ορθοδοξίας. Βεβαίως δεν είναι σαφές αν η τελευταία είναι δυνατόν να επιτευχθεί με άλλους τρόπους από τη βία, δεδομένου ότι οι μοναχοί της Λαύρας του Κιέβου έχουν αρνηθεί να μεταφερθούν στην Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας υπό τον μητροπολίτη Επιφάνιο, αλλά και να καταστούν σταυροπήγιο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, όπως φέρεται να είναι ένας από τους σχεδιασμούς του Φαναρίου για διέξοδο από την κρίση.
Τα «Ελγίνεια» της Ουκρανίας
Παραμένει το γεγονός ότι το καθεστώς του Κιέβου διαπράττει συνειδητά μία πολιτιστική εξαφάνιση της κοινής ορθόδοξης κληρονομιάς Ουκρανών, Ρώσων και Λευκορώσων. Η εξάλειψη αυτή των πολιτιστικών μαρτυριών εξυπηρετεί τη δυτική στροφή της Ουκρανίας και τα αφηγήματα όσων θέλουν να αποξενώσουν τους Ουκρανούς από τους άλλους ορθόδοξους ανατολικούς Σλάβους.
Ακουσίως, πάντως, δείχνουν και το καθεστώς δυτικής αποικίας στο οποίο έχει δυστυχώς περιέλθει η σύγχρονη Ουκρανία. Όπως οι δυτικοί αποικιοκράτες έκλεβαν τις αρχαιότητες των λαών που κατακτούσαν, για να τις εκθέτουν στις συλλογές των μουσείων τους ή μέσω αρχαιοκαπηλίας σε ιδιωτικές συλλογές, έτσι και οι νεο-αποικιοκράτες συμπεριφέρονται ακόμη και σήμερα εν έτει 2023 με παρόμοιο τρόπο στην πλέον πρόσφατη αποικία τους, την Ουκρανία. Μάλιστα, η εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας Μαρία Ζαχάροβα έκανε μια σύγκριση με τα Μάρμαρα του Παρθενώνα, τα οποία υπέκλεψε ο Λόρδος Έλγιν και έκτοτε η Ελλάδα δεν έχει κατορθώσει να πάρει πίσω. Είναι πολύ πιθανό, δυστυχώς, μια παρόμοια μοίρα να περιμένει τα πολύτιμα κειμήλια και εικόνες της Μονής της Λαύρας για τον πρόσθετο λόγο ότι σε δυτικά μουσεία, όπως το Λούβρο, αποτελούν ακίνδυνα εξωτικά εκθέματα, ενώ μέσα στην καρδιά του Κιέβου αποτελούν μία διαρκή «επικίνδυνη» υπόμνηση της αυθεντικής και κοινής ορθόδοξης πίστης Ουκρανών, Ρώσων και Λευκορώσων, που η συλλογική Δύση και οι υποστηρικτές της προσπαθούν να καταλύσουν. Γιατί αυτό που επιχειρείται είναι μια πολιτισμική γενοκτονία της μνήμης του ουκρανικού λαού, ώστε να μη θυμάται τις απαρχές του, εξ ου και τα «ενοχλητικά» κειμήλια θα μεταφερθούν στη Δύση.
