Τις δραματικές συνθήκες με τις οποίες βρίσκονται αντιμέτωποι οι εργαζόμενοι στον χώρο του Θεάματος- Ακροάματος φωτίζει με εκτενή ανακοίνωσή του το Σωματείο Εργαζομένων στο Θέαμα – Ακρόαμα (ΣΕΘΕΑ) εκπέμποντας σήμα κινδύνου για μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας και σοβαρή πιθανότητα για εργατικά δυστυχήματα, με φόντο τις διατάξεις της αντεργατικής νομοθεσίας Χατζηδάκη.
«Κάθε δύο μέρες θρηνούμε έναν εργαζόμενο, μετριόμαστε και είμαστε λιγότεροι. Κάθε μέρα το αίμα που χύνεται από τα εργατικά ατυχήματα αυξάνεται. Γιατί; Γιατί αποτελεί “κόστος” για τους εργοδότες η πλήρης στελέχωση των πόστων με το απαραίτητο προσωπικό, αποτελεί κόστος η λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων ασφαλείας» σημειώνει το ΣΕΘΕΑ, επισημαίνοντας τον επίκαιρο χαρακτήρα του συνθήματος «που βγήκε από εκατομμύρια χείλη εργαζομένων, λαού και νεολαίας στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις για το έγκλημα στα Τέμπη “ Ή οι ζωές μας ή τα κέρδη τους”».
Στον κλάδο μας αυτό πιο βιώνουμε από την σεζόν που ήδη έχει ξεκινήσει, είναι οι σε πάρα πολλές περιπτώσεις μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας. Υπάρχει τεράστια εντατικοποίηση, να βγαίνει η δουλειά με λιγότερους εργαζόμενους για να «κόβεται» το «εργατικό κόστος» και έτσι τα εργατικά ατυχήματα να σπάνε τα κοντέρ καθώς τα μέτρα προστασίας και ασφάλειας είναι ανύπαρκτα. Η πίεση για να «βγει η δουλειά» και με πολύ μικρότερο κόστος για την εργοδοσία, οδηγεί στο να δουλεύουν λιγότεροι εργαζόμενοι από το αναγκαίο προσωπικό σε εξοντωτικές συνθήκες.
«Το μέτρημα δεν έχει τελειωμό, η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να θρηνήσουμε νεκρούς εργαζόμενους στον κλάδο» υπογραμμίζει το Σωματείο, εγκαλώντας την εργοδοσία για προσπάθεια απόκρυψης των ατυχημάτων, ενώ επισημαίνει παράλληλα τον «διακοσμητικό ρόλο» της επιθεώρησης εργασίας σε εφαρμογή της νομοθεσίας Χατζηδάκη και της κατάργησης του οκταώρου που έχει επιφέρει.
Γίνεται τεράστια προσπάθεια από την εργοδοσία να «κουκουλώσει» τα εργατικά ατυχήματα, τις άλλες εργοδοτικές αυθαιρεσίες. Πάνω στους νόμους της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων η εργοδοσία ξεσαλώνει. Μάλιστα με το Ν. Χατζηδάκη η επιθεώρηση εργασίας αποκτά ακόμα περισσότερο διακοσμητικό ρόλο. Είναι φανερό λοιπόν υπέρ ποιού νομοθετεί η κάθε κυβέρνηση και σε βάρος ποιού.
«Δεν πρόκειται να δεχθούμε τέτοια ζωή» τονίζει το Σωματείο, υπογραμμίζοντας πως «το κόστος και η ευθύνη των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας είναι αποκλειστική ευθύνη της εργοδοσίας και δε μπορεί να παραπέμπεται στην ατομική ετοιμότητα και ικανότητα των εργαζομένων (προστατευτικά παπούτσια εργασίας, φόρμες εργασίας, κράνος, φακοί, ζώνη για τα ύψη κ.α)». Παράλληλα, το ΣΕΘΕΑ απαιτεί την Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας σε όλους τους χώρους στο Θέαμα – Ακρόαμα που θα κατοχυρώνει τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, με αυξήσεις στους μισθούς, κατοχυρωμένο ωράριο, μέτρα ασφάλειας και προστασίας της δουλειάς μας καθώς και την ενίσχυση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας αντί της μετατροπής του σε ανεξάρτητη αρχή στην κατεύθυνση του νόμου Χατζηδάκη.
Διαβάστε παρακάτω ολόκληρη την ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων στο Θέαμα – Ακρόαμα (ΣΕΘΕΑ)
ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ – ΤΩΡΑ
ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΘΥΜΑΤΑ
Κάθε δύο μέρες θρηνούμε έναν εργαζόμενο, μετριόμαστε και είμαστε λιγότεροι. Κάθε μέρα το αίμα που χύνεται από τα εργατικά ατυχήματα αυξάνεται. Γιατί; Γιατί αποτελεί «κόστος» για τους εργοδότες η πλήρης στελέχωση των πόστων με το απαραίτητο προσωπικό, αποτελεί κόστος η λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων ασφαλείας. Το σύνθημα που βγήκε από εκατομμύρια χείλη εργαζομένων, λαού και νεολαίας στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις για το έγκλημα στα Τέμπη « Ή οι ζωές μας ή τα κέρδη τους» παραμένει πιο επίκαιρο από ποτέ.
Στον κλάδο μας αυτό πιο βιώνουμε από την σεζόν που ήδη έχει ξεκινήσει, είναι οι σε πάρα πολλές περιπτώσεις μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας. Υπάρχει τεράστια εντατικοποίηση, να βγαίνει η δουλειά με λιγότερους εργαζόμενους για να «κόβεται» το «εργατικό κόστος» και έτσι τα εργατικά ατυχήματα να σπάνε τα κοντέρ καθώς τα μέτρα προστασίας και ασφάλειας είναι ανύπαρκτα. Η πίεση για να «βγει η δουλειά» και με πολύ μικρότερο κόστος για την εργοδοσία, οδηγεί στο να δουλεύουν λιγότεροι εργαζόμενοι από το αναγκαίο προσωπικό σε εξοντωτικές συνθήκες.
Φτάνουν καταγγελίες στο σωματείο για το ότι εργοδοσία του κλάδου πιέζει να αγοραστεί ο υπέρογκος εξοπλισμός των εργαζόμενων με «λεφτά από την τσέπη τους», αλλιώς δεν γίνεται πρόσληψη, να πληρώσεις δηλαδή για να πληρωθείς!
Φτάνουν καταγγελίες εργαζομένων για παντελή έλλειψη μέτρων προστασίας, για δουλειά σε μεγάλο ύψος, δουλειά σε συνθήκες ζέστης, βροχής. Είναι νωπές οι μνήμες από τα πολλά περσινά περιστατικά εργατικών ατυχημάτων από πτώσεις σε ύψος, ατυχήματα με μεταφορικά μέσα λόγω υπερκόπωσης, καθηλωμένοι εργαζόμενοι λόγω εντατικοποίησης.
Δεν λείπουν βέβαια και οι καταγγελίες εργαζομένων για εξοντωτικούς ρυθμούς δουλειάς, με πίεση κάθε είδους από την εργοδοσία , για να «βγει η δουλειά» , «το πρότζεκτ πάνω από όλα» χωρίς να υπολογίζεται σε αυτά η σωματική κα ψυχική καταπόνηση των εργαζομένων με ανυπολόγιστες συνέπειες από το άγχος σε μυοσκελετικά, καρδιαγγειακά προβλήματα κ.α. Η εικόνα από τις εργοδοτικές πρακτικές στη Μαδρίτη, όταν εργαζόμενοι σε μεγάλη εταιρεία αναγκάστηκαν να συνεχίσουν την δουλειά τους παρά το γεγονός ότι δίπλα τους πέθανε μια συνάδελφος την ώρα της εργασίας της, προκαλεί αποτροπιασμό για το που μπορεί να φτάσει η εργοδοσία για τα κέρδη της. Εκεί η εργαζόμενη ένιωσε αδιαθεσία και λίγο αργότερα κατέρρευσε από ανακοπή.
ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΥΣΙΜΗ ΥΛΗ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ
Η δουλειά νύχτα με νύχτα και η καταπόνηση μας, δεν αναπληρώνονται με μαζεμένα ρεπό μετά από 3 μήνες όπου ο φόρτος εργασίας θα είναι λιγότερος. Αναδεικνύεται με τραγικό τρόπο η έλλειψη, ταυτόχρονα όμως και η ανάγκη να παρθούν εδώ και τώρα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, με την εφαρμογή της πολιτικής των διαδοχικών κυβερνήσεων (με κατάργηση κλαδικών Συμβάσεων, ανύπαρκτα μέτρα ασφαλείας κ.α) έχει υποβαθμίσει ριζικά το επίπεδο εργασίας και ζωής μας.
Το μέτρημα δεν έχει τελειωμό, η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να θρηνήσουμε νεκρούς εργαζόμενους στον κλάδο.
Άμεσα χρειάζεται να προχωρήσει η εργοδοσία σε απάντηση στην πρόταση συλλογικής σύμβασης εργασίας του Σωματείου μας που κατοχυρώνει συνθήκες ασφαλείας, ωράριο, μισθό κλπ.
Ακούμε λόγια μεγάλα, για ένα καλοκαίρι με πολλές παραγωγές και «μπόλικη» δουλειά για όλους, ότι ξαναγυρνάει η «κανονικότητα» στον κλάδο με εκατοντάδες συναυλίες , θεατρικές παραστάσεις, ξένες και ελληνικές παραγωγές τεραστίων τζίρων, μεγάλα φεστιβάλ κ.α. Τώρα μας λένε ότι δεν είναι ώρα για «γκρίνιες», για να διεκδικούμε δηλαδή το αυτονόητο να εργαστούμε με ασφάλεια και δικαιώματα, ότι τώρα είναι η ώρα για να μπουν τα κεφάλια μέσα, να βγει η δουλειά.
Μας κατηγορούν κιόλας ότι «είμαστε τεμπέληδες», ότι «δεν βρίσκουν εργατικά χέρια», οι ίδιοι που έχουν δημιουργήσει συνθήκες «γαλέρας» που απομακρύνουν τους εργαζόμενους. Οι ίδιοι που απαιτούν δουλειά ήλιο με ήλιο, με μεροκάματα πείνας με ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα, με ανύπαρκτα μέτρα ασφαλείας και προστασίας των εργαζόμενων αλλά και του κοινού. Η πραγματικότητα όμως είναι πεισματάρικη και αποκαλυπτική.
Αποδεικνύεται μέσα από την πράξη για άλλη μια φορά ποια είναι η κατάσταση για τους εργαζόμενους του κλάδου. Πίσω από την βιτρίνα των θεαμάτων και τις μεγάλες επενδύσεις είτε αυτό αφορά στον οπτικοακουστικό χώρο, είτε σε μεγάλες εταιρίες PA, είτε στους μεγαλοπαραγωγούς του θεάτρου, υπάρχουν τα 12ωρα – 14ωρα ακόμα και τα 24ωρα!
Για τα εργατικά ατυχήματα δεν φταίει η «κακιά στιγμή», ούτε τα «λάθη» των εργαζόμενων που βαράνε 20ωρα αλλά η επιδίωξη της εργοδοσίας για μεγαλύτερη κερδοφορία, περιορισμό του «κόστους» εργασίας.
Συνάδελφοι, το να γυρνάμε σπίτια μας μετά την δουλειά ασφαλείς και υγιείς πρέπει να είναι αυτονόητο, για την εργοδοσία του κλάδου όμως αυτό λογίζεται ως κόστος!
Γίνεται τεράστια προσπάθεια από την εργοδοσία να «κουκουλώσει» τα εργατικά ατυχήματα, τις άλλες εργοδοτικές αυθαιρεσίες. Πάνω στους νόμους της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων η εργοδοσία ξεσαλώνει. Μάλιστα με το Ν. Χατζηδάκη η επιθεώρηση εργασίας αποκτά ακόμα περισσότερο διακοσμητικό ρόλο. Είναι φανερό λοιπόν υπέρ ποιού νομοθετεί η κάθε κυβέρνηση και σε βάρος ποιού.
Συνάδελφοι το καλοκαίρι θα είναι δύσκολο με τα εξαντλητικά ωράρια να είναι θεσμοθετημένα και απλήρωτα. Μας θέλουν να εργαζόμαστε στα όρια της εξόντωσης, να ζούμε μόνο για να δουλεύουμε, να μην έχουμε ποιοτικό χρόνο για την οικογένεια και τα παιδιά μας.
ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΔΕΧΘΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΖΩΗ!
Οι εργαζόμενοι του κλάδου έχουμε ανάγκη να διεκδικήσουμε την ασφάλεια μας στους χώρους δουλειάς. Για να μην θέτουμε τον εαυτό μας σε κίνδυνο την ώρα της δουλειάς.
Απαιτούμε εδώ και τώρα:
A. Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας σε όλους τους χώρους στο Θέαμα – Ακρόαμα που θα κατοχυρώνει τις σύγχρονες ανάγκες μας, με αυξήσεις στους μισθούς, κατοχυρωμένο ωράριο, μέτρα ασφάλειας και προστασίας της δουλειάς μας.
B. Το κόστος και η ευθύνη των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας είναι αποκλειστική ευθύνη της εργοδοσίας και δε μπορεί να παραπέμπεται στην ατομική ετοιμότητα και ικανότητα των εργαζομένων (προστατευτικά παπούτσια εργασίας, φόρμες εργασίας, κράνος, φακοί, ζώνη για τα ύψη κ.α).
C. Ενίσχυση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας και όχι μετατροπή του σε ανεξάρτητη αρχή (σύμφωνα με το ν. Χατζηδάκη). Να ενισχυθεί σε μέσα και εξοπλισμό, με προσλήψεις για ουσιαστικούς ελέγχους σε όλους τους χώρους δουλειάς.
ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΤΟΥΜΕ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ, ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟ.
Όσοι συνάδελφοι αντιμετωπίζουν οποιοδήποτε πρόβλημα για τα ζητήματα προστασίας και ασφάλειας, αλλά και για οποιοδήποτε άλλο ζήτημα, να επικοινωνήσουν άμεσα με το Σωματείο.
Μέσα από τον συλλογικό αγώνα, μέσα από το Σωματείο μας, μια γροθιά όλοι οι εργαζόμενοι του κλάδου, μπορούμε να βάλουμε εμπόδια, να έχουμε κατακτήσεις στην δουλειά και την ζωή μας.
