«Κάθε χρόνο, οι Ηνωμένες Πολιτείες στέλνουν δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια σε δικαιούχους σε όλο τον κόσμο για την επιδίωξη των συμφερόντων της ασφάλειας, των οικονομικών και των ανθρωπιστικών συμφερόντων τους» μας πληροφορεί το διαβόητο αμερικανικό think tank Council of Foreign Relations (cfr) επιχειρώντας να κάνει μια εισαγωγή σε ένα ζήτημα που λίγο μοιάζει να απασχολεί την επικαιρότητα, ακόμη και αν αυτή τον τελευταίο 1,5 χρόνο μοιάζει αφιερωμένη στην καταγραφή όσων αφορούν τον πόλεμο στην Ουκρανία. Το ζήτημα δεν είναι άλλο από το εξής απλό: Πόση είναι η εξωτερική βοήθεια που παρείχε ως τώρα η Ουάσιγκτον στο Κίεβο;
«Αλλά από την εισβολή της Ρωσίας τον Φεβρουάριο εκείνου του έτους, η Ουκρανία έχει γίνει με διαφορά ο κύριος αποδέκτης της εξωτερικής βοήθειας των ΗΠΑ. Είναι η πρώτη φορά που μια ευρωπαϊκή χώρα κατέχει την πρώτη θέση από τότε που η κυβέρνηση Χάρι Σ. Τρούμαν διέθεσε τεράστια ποσά για την ανοικοδόμηση της ηπείρου μέσω του Σχεδίου Μάρσαλ μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο» συνεχίζει το άρθρο των Τζόναθαν Μάστερ και Γουίλ Μέρουου, μην παραβλέποντας να αποτίσει τον δέοντα φόρο τιμής στις ιστορικές φιγούρες του πρώτου Ψυχρού Πολέμου.
Διαβάζοντας το κατατοπιστικό άρθρο πάντως αξίζει να σταθεί κανείς στα εξής συμπεράσματα:
Από την έναρξη του πολέμου, η κυβέρνηση Μπάιντεν και το Κογκρέσο των ΗΠΑ έχουν διοχετεύσει περισσότερα από 75 δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια στην Ουκρανία, η οποία περιλαμβάνει ανθρωπιστική, οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη (το άρθρο παραπέμπει στο Kiel Institute for the World Economy, ένα γερμανικό ερευνητικό ινστιτούτο). Το ποσό διατίθεται κατά 61% (46,6 δισ. δολάρια) στην εξυπηρέτηση των στρατιωτικών αναγκών της Ουκρανίας, το 34% έχει να κάνει με την οικονομική στήριξη της χώρας, ενώ μόλις το 5% αφορά το ανθρωπιστικό σκέλος (διατροφική αρωγή, υπηρεσίες υγείας, στήριξη των προσφυγικών δομών).
Oι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι ασφαλώς μόνες τους, αφού δεκάδες άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων μελών του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρέχουν επίσης μεγάλα πακέτα βοήθειας στην Ουκρανία. Μεγάλο μέρος της βοήθειας αυτής αποσκοπεί στην παροχή οπλικών συστημάτων, εκπαίδευσης και πληροφοριών που χρειάζεται ο ουκρανικός στρατός. Υπενθυμίζεται πως τον Μάιο του 2023, οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέφεραν ότι θα επιτρέψουν στους Ευρωπαίους συμμάχους τους να παρέχουν στην Ουκρανία τα αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη F-16 τους επόμενους μήνες.
Και παρότι ο υπουργός Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου, Μπεν Γουάλας, ζήτησε επίδειξη μεγαλύτερης ευγνωμοσύνης και λιγότερης απαιτητικότητας προς τις χώρες που εξοπλίζουν την ουκρανική κυβέρνηση -διαμηνύοντας εμφατικά «δεν είμαστε η Amazon»– είναι η Βρετανία που βρίσκεται στην πρωτοπορία της εκπαίδευσης των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων.
Δεκαεπτά μήνες μετά τον πόλεμο, η κυβέρνηση Μπάιντεν συμφώνησε να παράσχει στην Ουκρανία έναν μακρύ κατάλογο αμυντικών δυνατοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των αρμάτων μάχης Abrams, αντιαεροπορικών πυραύλων, πλοίων παράκτιας άμυνας, προηγμένων συστημάτων επιτήρησης και εντοπισμού (ραντάρ). Τον Ιούλιο, ο Λευκός Οίκος πυροδότησε έντονη διαμάχη με την απόφασή του να προμηθεύσει την Ουκρανία με πυρομαχικά διασποράς, τα οποία απαγορεύονται από τις περισσότερες χώρες λόγω του κινδύνου που ενδέχεται να θέτουν τα μη εκρηκτικά εξαρτήματά τους στους αμάχους πολλά χρόνια μετά τη χρήση τους.
Πολλοί δυτικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι η στρατιωτική βοήθεια που παρέχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις χώρες της ευρύτερης, συλλογικής «Δύσης» έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην άμυνα και την αντεπίθεση της Ουκρανίας κατά της Ρωσίας.
Διαβάστε επίσης:
Δέον μάλιστα να σημειωθεί πως η βοήθεια των ΗΠΑ προς την Ουκρανία σε ποσοστιαία κλίμακα αγγίζει το 0,33% του ΑΕΠ της χώρας, μέγεθος σχεδόν διπλάσιο της βοήθειας που η Ουάσιγκτον παρείχε στο Ισραήλ το έτος 1979 (η δεύτερη μεγαλύτερη παροχή εξωτερικής βοήθειας στην ιστορία των ΗΠΑ όπως μας πληροφορεί το cfr).
Ωστόσο, το μέγεθος της βοήθειας των ΗΠΑ προς την Ουκρανία ως απόλυτος αριθμός είναι αισθητά μικρός σε σύγκριση με τον ετήσιο προϋπολογισμό του Πενταγώνου ή με αυτό που εξουσιοδοτήθηκε από το υπουργείο Οικονομικών (μέσω του Troubled Asset Relief Fund) ως πακέτο διάσωσης των τραπεζών της Wall Street, εταιρειών αυτοκινήτων και άλλων τομέων της οικονομίας κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης των ΗΠΑ.
Το πλέον αξιοσημείωτο ωστόσο της υπόθεσης δεν είναι άλλο από το ότι αναλογικά με το ΑΕΠ των χωρών που έχουν παράσχει πάσης φύσεως βοήθεια στην Ουκρανία οι ΗΠΑ έρχονται μόλις 12ες, με τους συνήθεις ύποπτους της Βόρειας και Ανατολικής Ευρώπης (χώρες της Βαλτικής και της Σκανδιναβίας, Πολωνία) να σημειώνουν τις αντίστοιχες πρωτιές, επιβεβαιώνοντας πως ο αντιρωσισμός συνιστά συγκροτητικό στοιχείο της εθνικής τους ταυτότητας.
