Η «Αποκολοκύνθωσις του Θεϊκού Κλαυδίου», ήτοι η μενίππεια σάτιρα που γράφτηκε από τον Σενέκα, για να διασκεδάσει τον Νέρωνα λίγο μετά τον θάνατο του πατριού και προκατόχου του στον θρόνο, αποτελεί μία από τις απολαυστικότερες αθλιότητες στην παγκόσμια ιστορία των γραμμάτων. Αρκεί και μόνο να διαβάσει κανείς πώς περιγράφονται στην «Αποκολοκύνθωσιν» τα τελευταία λόγια του ατυχούς Κλαυδίου ενώ ψυχορραγεί:
Ultima vox eius haec inter homines audita est, cum maiorem sonitum emisisset illa parte, qua facilius loquebatur: “vae me, puto, concacavi me.” Quod an fecerit, nescio: omnia certe concacavit.
[Η εξής φράση ήταν η τελευταία του που ακούστηκε ανάμεσα στους ανθρώπους, αφού πρώτα εντονότερο θόρυβο έβγαλε από όπου ευχερέστερα εκφραζόταν: «Αλλοίμονό μου, νομίζω, καταχέστηκα». Δεν ξέρω αν έτσι συνέβη, αλλά ούτως ή άλλως τα είχε κάνει όλα σκατά].
Πράγματι, ο τραυλός Κλαύδιος το είχε ευκολότερο να κλάνει παρά να μιλά. Αλλά με τους υπουργούς της κυβέρνησης Μητσοτάκη ποτέ δεν ξέρει κανείς σε ποια από τις δύο δραστηριότητες έχουν μεγαλύτερη ευχέρεια, ούτε άλλωστε αν οι αντίστοιχες επιδόσεις τους διαφέρουν σε κάτι πραγματικά.
Ίσως είναι άδικο να παραβάλλουμε τον ευπαθή Ρωμαίο αυτοκράτορα (“Λυπήσου τον, πάνε 64 χρόνια ήδη που χαροπαλεύει” λέει ο Ερμής στην Λάχεση, κατά την δηλητηριώδη φαντασία του Σενέκα) με τον Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, που δεν διαθέτει αντίστοιχα ελαφρυντικά.
Και έπειτα, ο Τιβέριος Κλαύδιος Καίσαρ Αύγουστος Γερμανικός, αφοσιωμένος το πλείστον του βίου του στις μελέτες, εκτοξεύθηκε στην εξουσία παρά τη θέλησή του. Δεν συγκρίνεται με τους εκπροσώπους του κληρονομημένου προνομίου α λα νεοελληνικά, που όσο πιο άχρηστοι καθίστανται από γενεάς εις γενεάν, τόσο πιο δύσκολο γίνεται να τους ξεζαλωθεί ο δημόσιος βίος.
Ας το σκεφτούμε και έτσι: Άλλους τους πνίγει ο ύπαρχος μες στο λιμάνι του Πειραιά και άλλοι θα πρέπει τώρα να τραβιούνται να δώσουν εξηγήσεις στη δικαιοσύνη επειδή έκατσε η στραβή στη βάρδια τους. Ας δείξουμε την απαιτούμενη ενσυναίσθηση εκεί που πρέπει και ας θυμόμαστε πάντα ότι το εξωνημένο και λερό Λιμενικό Σώμα πρέπει να προφυλαχθεί και ότι η μονοπωλιακή ακτοπλοΐα μας με τις υπερατλαντικές διαπλοκές είναι πετράδι στο στέμμα αυτής της χώρας.
Κατά τα λοιπά, θα υπάρχουν πάντα, βδελυττόμενοι τους συμψηφισμούς και τις ηθικές σχετικοποιήσεις, οι ακροκεντρώοι δημοσιολογούντες μας να καρυκεύουν την δημόσια συζήτηση με τις δικές τους υπεύθυνες πορδίτσες.
